My Unpredictable Mistress -Editing-

Blaire | Special Chapter

I'm watching how my classmate, Jake give sermon to others. Ewan ko diyan, gusto niya ata mag pari pag-laki niya. Yung mga iba namin classmate, pinagtatawanan lang siya. Seriously, how can he be that innocent? Parang too good be true na tuloy. 

"Patawarin mo na kasi siya, tao ka lang at tao lang din siya nag-kakamali." He said. 

"Amen, Jake! Amen!"

I rolled my eyes. Hindi ba niya naiisip na dahil sa pagiging mabait niya, binubully na siya? Oh well, inosente nga diba.

Napakamot naman si Jake sa ulo niya. "Ang babaw kasi ng pinag-aawayan nyo, ang babaw ng prinoproblema nyo. Tignan niyo nalang nga lang sa paligid niyo, may mga tao pang mas namomoblema sa inyo, pero kinakaya nila."

I can't help but to burst out laughing. Jake looked at me, napa-peace sign nalang ako sa kanya. Nakakatawa naman talaga kasi siya. 

Then I heard someone shouted my name. Si Jessy. Inaaya niya ako pero nakakatamad siyang lapitan so nag kunwari akong hindi ko siya marinig kaya wala siyang nagawa kundi lumapit lang.

"Girl, let's go."

"Where?"

"Where? Kay Jake, mag kukumpisal ka. Ang dami mo ng kasalanan." I rolled my eyes. And napansin ko rin na wala na pala si Jake dito sa classroom kaya pala natahimik din 'tong mga to.

"Tara na nga."

WHILE walking, puro si Jake bukang bibig ko. Wala lang, natutuwa kasi ako sa kanya, kidding. Crush ko talaga kasi 'yun si Jake matagal na. Kahit si Jess, hindi alam na crush ko si Lambert. 

"Gwapo ni Jake noh?" I said.

"Yeah, pero tignan mo naman."

I raised an eyebrow. "Gusto mo kasi mga gothic, ew."

"Hoy, hindi naman."

"Alam mo kapag naging kami ni Lambert." Natawa ako bigla sa sinabi ko. "Wala lang."

"You know what? Napaghahalataan na kita."

"Ano? Wala naman."

"Oh my god. Kinikilig ka." I'm not, pero nararamdaman ko na nag-blublush ako. "Namumula ka oh!

"Hindi kaya!"

"Yes, you are! You like Lambert!"

| Third Year Highschol

I was in the 8th grade, nung una niya akong pinansin. Sa four years namin mag kaschoolmates doon lang niya talaga ako pinansin. Hindi din naman ako nagpapansin sa kanya, unlike others who always does. I don't even care about him kahit crush ko siya. Dinadaanan lang namin ang isa't isa noon. We don't greet each other pero all of that changed in grade 8th.

He's my bestfriend now, my best buddy. He is always there for me through up and downs. Yung mga panenermon niya ang nagpapatawa sa'kin. And I never thought na kalog din pala siya kahit napakainonsente niya madalas.

"Blaire, may nakilala akong babae... Ang ganda."

I looked at him. "And?"