Bad Curlz // Harry Styles

003

Onderweg is er een lange stilte. Al van toen ik Harry m'n adres vertelde is er geen woord meer gezegd. Het enige wat een complete stilte vermijd is het zachte geruis van de radio die Artic Monkeys speelt. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken Harry aan die zich concentreerd op de baan. "Waarom wou je me helpen?" Vraag ik opeens. "Euhm.." Harry schud even zijn hoofd en kijkt me half aan. "J-je verdient het niet." Zegt hij snel en vestigd zijn blik alweer naar het verkeer. "Misschien wel.." Fluister ik zachtjes. "Wat?" Vraagt hij. Oeps.. "Niets." Antwoord ik snel.

"Is het hier?" Vraagt hij twee minuten later wanneer we voor een normaal huis staan in een woonwijk in Noord LA. Ik knik. "Volgens mij kan ik je echt niet genoeg bedanken voor wat je allemaal gedaan hebt voor mij. Toch.. Bedankt Harry." Zeg ik. "Graag gedaan." Antwoord hij en glimlacht. Deze keer glimlacht hij oprecht en vervult hij de 'wens' hem eindelijk te zien lachen. "Bedankt." Zeg ik nog en duw een kus op zijn wang waarvan hij lichtjes schrikt.

Daarna draai ik me om, open de deur en stap uit. Ik gooi de deur weer dicht en loop naar de voordeur. Voor ik op de bel druk werp ik nog een laatste blik naar Harry die grijnzend achter zijn stuur zit en zijn auto weer start. Ik volg hem nog tot hij de hoek omrijdt en uit mijn zicht verdwijnt. Daarna druk ik op de bel.

"Oh. My. Emma! Je bent terug!" Zegt Niall die de deur opent en ik laat me in zijn vertrouwde armen vallen. "Waar heb je gezeten?" Vraagt hij ongerust. Het hem vertellen is geen goed idee, dan wordt hij nog ongeruster dan hij al is en dat lijkt me dus geen goed plan. "Bij Grace." Verzin ik snel. "En je haalt het niet even in je hoofd me te verwittigen!?" Zegt hij quasi boos. "M'n gsm was plat." Zeg ik snel maar mijn gedachten zijn ergens anders. Grace. Ik was haar even vergeten.

"Please doe me dit geen tweede keer aan. Ik was dood ongerust!" Zegt hij en omhelst me opnieuw. "Oke belooft." Zeg ik en kijk hem recht in z'n ogen. Hij knik en duwt me terug dicht tegen hem aan. Ik wurm mezelf zachtjes onder zijn armen weg waarna hij een stap opzij zet en ik de warmte van mijn thuis tegemoet kom. "Ik ga wat andere kleren aantrekken." Mompel ik en haast me de trap op. Wow waar was zo opeens de zorgeloos Niall gebleven, dit was een speciale Niall, een ongeruste Niall. Net zoals ik momenteel. Ongerust maar dan over Grace.

Het eerste wat ik doen is naar mijn iPhone zoeken in m'n jaszak. Ik zoek snel het info nummer van het ziekenhuis op en draai het meteen. "Goedemorgen met het info nummer van centraal ziekenhuis LA." Hoor ik aan de andere kant van de lijn nadat de biep zich 5 maal liet horen. "Goeie morgen mevrouw ik bel voor Grace Brooks. Die zou gisteren avond binnengebracht zijn voor een wonde in haar arm." Zeg ik, dat zijn de enige details die ik weet. Ik hoor de vrouw typen op haar computer en begint dan met praten. "Klopt, ze is gisterenavond laat nog met spoed geopereerd en die operatie was succesvol dus juffrouw Brooks mag vanmiddag naar huis." Verteld ze. Opgelucht haal ik adem. "Oke, heel erg bedankt. Daag." Zeg ik en hang op..

Ik besluit snel andere kleren aan te trekken en daarna naar het ziekenhuis te trekken om Grace te bezoeken en mee naar huis te nemen. Ik gris snel een shortje uit de kast een topje en een bloes die ik half innhet shortje stop. Nog snel een armband en zo is deze outfit alweer geslaagd. Alleen nog snel m'n Allstars en daarna huppel ik de trap weer af waarbij ik een trede oversla en een korte hartaanval krijg. "Waar ga je heen?" Vraagt Niall net voor ik de deur uitstap. Shit.

"Gewoon.. Luchtje scheppen." Glimlach ik snel. "Oke, zolang je maar optijd weer terug bent, je hebt nog een late shift die ben je toch niet vergeten?" Als antwoord schud ik mijn hoofd. "Oh en kan je misschien langs de supermarkt gaan? Ik heb nog een kilo limoenen nodig, breng ze anders al naar de club." Stelt Niall voor ik knik en trek de deur dicht. Chack. Hoe kan ik dit alles te gelijk..? Louis. Snel vis ik m'n telefoon uit m'n broekzak en typ zijn nummer in.

"Louis." Hoor ik gehaast aan de andere kant van de lijn. "Hi broertje van me!" Zeg ik enthousiast. "Hi! Emma!" Zegt hij blij. "Ik heb even je hulp nodig." Zucht ik. "Okay ik verwachte zoiets eigenlijk maar waarmee kan ik je helpen?" "Ik heb een kilo limoenen nodig maar heb geen tijd om ze te gaan halen." Leg ik uit. "Okidoki.. Ik zorg voor je limoenen." Zegt hij. "Oh bedankt!" Zeg ik oprecht. "Maar.." Ja tuurlijk.. Hij zou niet zomaar die limoenen gaan halen. "Alleen als je me vertelt waarom je er zelf geen tijd voor hebt." Crap crap crap!

Of we liegen of we vertellen de waarheid. Spookt door mijn hoofd. "Ik vertel het je wanneer je die limoenen naar de club brengt oké?" Zo dat is weer eens wat uitgesteld. "Goed, ik ben er over een half uur." Zegt hij nog snel en duwt af. Wat vriendelijk alweer. Ik,zet het maar op lopen naar het ziekenhuis zodat ik zeker binnen een half uur op m'n werk ben.

Aangekomen in het ziekenhuis informeer ik aan de balie naar Grace waar ze me haar kamer nummer doorgeven. Als een idioot loop ik gehaast door de gangen heen aftellend naar het juist kamernummer. "505." Mompel ik en duw gehaast de deur open. "Grace!" Ik slaak een halve gil gewoon uit opluchting van haar daar te zien. "Emma!" Zegt ze blij terug en ik omhels haar stevig. Hoe gaat het met je arm?" Vraag ik bezorgd. "Beter. Ik verwachte je al. Kom ik wil hier zo snel mogelijk weg." Zucht ze en staat op.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Zoals beloofd, op vrijdag een nieuw chapter :) comment want ik vraag me af of iemand dit eigenlijk leest? :')

Xoxo Charlotte