Bad Curlz // Harry Styles

004

Na Garce thuis afgezet te hebben bekijk ik de klok en schiet in paniek. "Vijf minuten. Shit. Vijf minuten." Mompel ik paniekerig en maak me zo snel als ik kan een baan naar de club. Wanneer ik in de verte de grote neonlight borden zie hangen zet ik het op een sneller loopje en sprint naar de voordeur waar Louis al staat. "Sorry sorry sorry." Verontschuldig ik me hijgend. "Geeft niet, open snel die deur het is koud buiten." Zucht Louis en snel zoek ik de sleutel. Ik open de deur voor Louis en mezelf en draai hem snel weer veilig op slot.

Ik zoek de lichtschakelaar en knip hem aan, na een kort geping van lampen branden ze. Door die lampen is duidelijk te zien hoe veel stof hier eigenlijk overal wel niet licht. Maar aangezien de lampen tegen s'avonds uitgaan en de discolichten het overnemen zie je daar niks van. "Jeetje, je zou hier dringend wat moeten poetsen." Mompelt Louis die met zijn vinger over een plankje gaat en staart naar het stof dat op zijn vingertop zit. Ik knik. "Vertel nu eens waarom ík die limoenen moest gaan halen, en madame die altijd tijd heeft bahelve een half uur geleden niet, dat niet kon doen?" Vraagt hij. Ik zucht en start maar met het opbiechten van alles.

"Dus moest ik Garce nog gaan opzoeken." Maak ik mijn zin af. Louis staart me verbaasd aan. "En waarom denk je dat het wraak is? Onze ouders zijn ze allang vergeten." Vraagt hij negerend wat ik juist vertelde over Grace, terugkomend op het overval stukje. Ik haal mijn schouders op terwijl ik met een doek de wasbak uitkuis. "Ik heb er zo'n raar gevoel bij Lou. Dit alles is geen toeval." Antwoord ik. "Toch net wel, zij konden ten eerste nooit weten dat jullie daargingen zijn en dat jullie dan nog eens die naam zouden overnemen." Verduidelijkt Louis zijn mening. "Louis misschien is het ook niet hun bedoeling geweest maar is het gewoon het lot. Ooit gehoord van karma?" Louis slaat een zucht. "Draai het zoals je wil Emma maar ik ben niet bijgelovig, het was pure toeval. Nu moet ik gaan, Eleanor en ik gaan uiteten. Bye." Zegt hij en loopt zonder op antwoord van me te wachten weg.

"Fijn. Ik zoek het zelf wel uit." Mompel ik en geef een gefrustreerde blik naar het deurgat waar Louis zonet nog doorliep. Ik schrik wanneer Niall opeens in die opening staat. "Zo'n rare blik, baby?" Vraagt Niall glimlachend. Oef oude Niall is back, baby. "Ach, het is niets hoor. Louis deed gewoon irritant." Zeg ik alweer schouderophalend. "Oh, ik wist niet wat doen dus dacht ik je even te komen helpen." Zegt hij en loopt achter de bar, neemt een handdoek en droogt de glazen af die ik zojuist gewassen heb. "Hoe zit het nu met euhm, hoe noemt ze.. Lise?" Vraag ik aan Niall. "Elise." Verbeterd hij. "Ja dat was het." Glimlach ik. "Geen idee. Ze was vanmorgen al weg nog voor zonsopgang. Ik heb haar nummer niet eens." Grinnikt Niall.

"Je ouders moesten eens weten.. Je bent niet bepaalt de voorbeeldigste zoon huh?" Lach ik. "Pff, zolang zij in Zuid zitten en wij hier in Noord is er geen probleem." Zegt hij. "Ten slotte gaat mijn vader ook al te vaak vreemd, en mijn moeder kan dat be-evenaren." Vult hij nog aan. "En dat allemaal door mijn ouders." Zucht ik. "We zijn niet echt in de juiste familie geboren he?" Vraagt Niall met een lichte grinnik om zijn zelfmedelijden. "Inderdaad." Mompel ik en ga door met het wassen van de glazen.

-

"Open jij de deur?" Vraagt Niall vanuit de opbergruimte waar hij naar een pakje nootjes zoekt. "Yup!" Roep ik terug en neem met een zwaai de sleutel van het schapje en steek hem in het slot. Ik draai drie keer tot het vijfdubbele slot -veiligheidsredenen in een discotheek- los is en open de deur. Er staat nog niemand. Iets wat me opgelucht doet ademen, nog snel wat tijd om naar toilet te gaan. Ja dat kan ik ookal vergeten.. Spookt door mijnhoofd wanneer ik van aan de overkant iemand in de richting van de club zie komen. Ik waan me terug naar binnen aangezien de ijzige wind me rillingen bezorgde. De man zet zich neer aan de bar terwijl hij druk op zijn telefoon bezig blijft."Hoi." Zeg ik waarbij hij opkijkt. "Een wodka alsjeblief." Zegt hij met een zware stem. Ik knik en zoek de juiste fles uit de 50 schappen tegen de muur. Ik schenk in en duw het voor zijn neus.

Al snel begint de club vol te stromen. "Hey! Noem je dit hier een club!? Er is niet eens muziek!" Roept opeens een jongen van rond de 18 jaar naar me. Shit. Niall. Niall zorgt voor de muz- waar the hell is Niall!? "Euh, sorry onze dj ingeeft wat vertraging." Verzin ik snel en loop wanhopig opzoek naar Niall. Ik vind hem met een wonde aan zijn hoofd in het kleine keukentje achterin. "Niall? Niall! Wat is er gebeurd?" Alweer wraak. Spookt door mijn hoofd. "Wie heeft dit gedaan vraag ik en kijk hem bezorgd van wat dichterbij aan. Jeetje nee, laat het niet waar zijn. Laat ze bij Niall wegblijven.

"Ik ben met mijn hoofd tegen de punt van de kast gestoten nadat ik omhoog kwam. Ik was opzoek naar dat verdomde pakje nootjes weet je wel." Zegt hij en duwt zijn hand pijnlijk tegen de wonde. Ik schiet vanzelf in de lach. Typisch Niall. "Em dit is echt alles behalve grappig." Zegt hij kwaad waarop ik droog mijn schouders ophaal. "Moet ik verzorgen?" Vraag ik waarop hij zijn hoofd schudt. "Ok, er wachten mensen op muziek." Zeg ik nog snel en loop weer terug naar de bar. "Oh Niall, ik ga eerst nog even naar het toilet." Bedenk ik me dan. Dat heb ik nog steeds niet gedaan. "Ok." Hoor ik nog.

Crap. Aan de inkomhal staat een bende gasten van alweer tussen de 18/25 maar eentje van hen komt me wel heel erg bekend voor.. Vanzodra onze blikken elkaar kruisen ontsnapt hij van de bende en loopt naar me toe. "Ren. Nu." Is alles wat hij me toe fluistert voordat hij weer terug naar de andere gasten gaat. Ren? Dat gaat toch zomaar niet? Wat met Niall? Hij kan geen hele avond de club op zijn eentje openhouden! En waarheen? Alweer kijkt Harry me aan, zijn blik dood serieus en erg ernstig. Maar--' met zijn mond maakt hij alweer het woord 'ren'. Toch blijf ik staan. Ik zie vanuit mijn ooghoeken hoe Harry weer naar me toe komt geslopen. "Rennen. Of verstoppen. Nu!" Fluistert hij met een drukke toon. Verstoppen dan. Ik denk aan die schuif waarin Niall aan het rommelen was.

Ik sprint erheen en gooi alle koekjes en snoep op een hoop ergens in een hoek zelf kruip ik in de schuif en duw hem zachtjes dicht. Wanneer ze dan bukken is de kans groot dat ze netzoals Niall bij het rechtkomen hun hoofd stoten. Een goede 'natuurlijke' beveiliging dus maar mijn gedachten dwalen al snel af naar iets compleet anders. Waarom verstoppen?

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Hi Hi, ik weet dat dit allemaal heel ingewikkeld en mysterieus lijkt maar je komt verder in het verhaal nog wel te weten hoe het juist allemaal zit. Zoals met hun ouders enzo, je hoeft niet te gaan zoeken naar meer informatie of denken dat je iets bent overgeslagen. Je zal niets vinden, gewoon afwachten ;)

Vertel in een comment wat je ervan vind, want ik vind heel eerlijk dat dit echt wel leuk geschreven is, ik ben er in ieder geval wel trots op. Maar dat maakt me ook juist zo onzeker. Dus aub comment.

Dit stuk hierboven schreef ik een hele tijd geleden en nu vindt ik het niet meer zo goed eigenlijk.. Please let me know what u think.
Love you xx