Why him? | COMPLETE |

Part 41

Biglang nagtext sakin si Vera.

"BES PWEDE KABA NGAYON? 😭😭😭😭" Text niya with crying emojis. Anong meron sa babaeng to at ang agang magtext?

Tumingin ako sa orasan and it's 7 am in the morning. "Luh?" I asked myself confusely.

Nagtataka nga ako, nagtatrabaho pa ba ako? HAHAHAHA parang bahay ko na to eh kahit anong pwede kong gawin nagagawa ko.

Hays nakakatamad tumayo! Ano ba kahapon nagyayaya ako tapos AISH!

"Taehyunh-ah!" Sabi ko habang siya nasa sala nagbabasa. "Hmmmm?" He answered without looking at me.

"Si Vera kasi...." hindi pa ako tapos pero nakasagot na siya agad.

"Arasso." He answered seriously. Wait anong ibig sabihin nun? Payag ba siya or hindi?

"Ah sige hindi nalang ako pupunta baka kasi......" hindi nanaman niya ako tinapos sa pagsasalita ako.

"Huh? Hindi okay lang sakin. Go hinihintay ka niya." Sagot niya nang nakatingin na sakin.

"O-okay." Palabas na sana ako pero pinigilan niya ako.

Sabi ko sa inyo eh ayaw nya talaga ako paalisin. Hayss. 😂

"Wait. Hatid na kita." Then grabbed my hand. Oh diba mali ako hahahaha.

"H-uh? Ah hindi na! Hahaha taxi nalang ako." Sagot ko pero tinitigan niya lang ako pero seryoso yung mukha niya na para bang sinasabi niya na 'ihahatid na nga kita'.

"Ahhhh~~~ sige HAHAHA tara na!" Sabi ko sabay talikod then make face.

A moment of silence (inside the car) edi ako I decided to talk. "Okay ka lang?" Kasi diva kahapon okay naman siya.

"Ah? Yeah haha~ don't mind me."

"Ang tahimik mo kasi. Kung tungkol yan sa party na sinabi ko sayo okay kang kahit na tayo pumunta. Baka kasi masyado akong naging OA haha~"

"Ha? Haha ano kaba, hindi, pupunta tayo. Walang ganun, wala akong inisip na naging OA ka okay?" Then I just nodded.

And we finally reached the right place to meet Vera. "Okay dito nalang ako. Ingat!" I said at hindi ko na siya pinababa.

"Uwi ka agad ha!" Then waved at me. "Arasso." I replied.

Sinundan ko muna ng tingin yung kotse niya. Then I sighed. Sana hindi sad news yung maririnig ko sa kanya.

Hindi ko na pinatagal at agad nakong pumasok sa restaurant na pagkikitain namin. Nakita ko agad siya. Nakatungo. "Hmmmmm?" Sabi ko sa sarili ko.

"Bessue!" And I gave her a warm smile. Tumingin siya sakin ang ilang saglit lang umiyak na siya at niyakap ako.

"Bessssssue! HUHUHUHUHU 😭😭😭😭" yung feeling na pinagtitinginan na kayo ng mga tao. "Bessue upo muna tayo. Ikwento mo muna sakin kung ano bang problema mo. Okayyy?" She nodded.

"Okay first inhale exhale okay repeat one more time." And ginawa naman niya. "Okay so now magkwento kana." Sabi ko sa paraang malumanay.

"EH BESSUE! (😭😭😭😭) SI JOHN!" Sigaw niya habang naiyak. Okay so wala lang talaga yunv inhale inhale exhale exhale na pinagawa ko sa kanya isipin nyo walang ganun okay? 😉

"Bakit anong nangyari?" Sagot ko.
"H-hindi ko alam!" Ang weird niya. Yung pagsasalita niya parang hindi totoo, ewan ko ba! Pero syempre seryosong usapan to.

"Hindi mo alam? Kelan pa yan?" I asked confusely.

"U-uh? A-ahh..... kahapon lang!"

"Ano?! Eh bakit mo lang sakin sinabi? Eh diba niyaya pa nga kita kahapon na maggala pero wala ka. Tss." Sagot ko pero lumayo yung tingin ko sa kanya.

"Ya! Bakit binabalik mo yan pwede ba tulungan mo nalang ako! 😭😭"

"Okay okay! Alam ko na puntahan natin si John kausapin natin siya ng maayos." Tatayo na sana ako pero pinigilan niya ko.

"Wait! Hindi! Ayoko!" Sagot niya.

"Ha? Anong ayoko? Pano kayo magkakaayos kung hindi kayo mag-uusap. Ano kaba konting ayaw lang yan kaya tara na!" Sabi ko pero pinigilan nanaman niya ako.

Anong meron sa babaeng to? Dati naman hindi siya ganito maguusap lang yung dalawang yun okay na.

"Hmmmmmm?"

...

4 hours kaming magkasama so its time para naghiwalay ulit kami pero dapat mas matagal ko siyang kasama namgayon dahil nga break na sila ni John.

Hays meron papalang relationship ang nag-eend kahit na 1 2 3 years pa yan.

Nakakalungkot lang isipin na wala na sila. So I cheer myself naggala ako mag-isa 😜

I looked around. I went to department store para magtingin tingin.

But suddenly nakita ko si John. Malayo palang siya alam kong siya yun so I gave him a glare hanggang sa makita niya ako.

He waved at me. But still GLAREEEEE!

Lumapit siya sakin. And call my name. "Y/N! Long time no see."

Aba aba mukang masaya pa siya. Tinignan ko siya ulo hanggang paa paulit-ulit.

"Uhh Y/N? May problema ba?" Pero wala akong sagot.

"Oy! Y/N!" Kaya agad akoh sumabat.
"Talagang nakuha mo pang ngumiti? Huh!" Sigaw ko. Tumingin siya sa paligid dahil may mga nakatingin na samin pero hindi ako matitinag.

"Ano bang sinasabi mo ha?" Bulong niya.

"Ano? Wala ka talagang alam ha!" Sigaw ko.

"Alam mo mag-usap nga tayo pero hindi dito." Bulong niya nanaman. At naglakad para makapag-usap kami.

"Nag-uusap na tayo! Gusto ko dito. Ngayon sabihin mo sakin bakit mo hiniwalayan si Vera ha!"

"MWO?!"

"Ano bang ginawa niyang mali ha? 3 yearss 3 yearsss ang tagal niyo na tapos nawawala din pala lahat?"

"Wait wait ano bang pinag-sasabi mo ha?!" Sigaw niya.