Chapter 3 ♥

315 8 0
                                    

Chapter 3

***

ELLA

Childhood friend?! The heck?! As far as I know, Ivan and Yasmine are my childhood friends. No other than.

"Hi, Mika. Long time no see." All-smile pa siya habang nagpapakilala sa akin. As if naman naalala ko siya. After the accident, I really can't remember anything about my past. At wala pa naman akong masyadong mga importanteng memories noon dahil bata pa ako nun.

"Childhood... friend?" It's Ivan who spoke up.

"Yes, hijo. Before her accident, Ella used to play with Bryan. They were really close back then when we were still living in Australia." My eyes grew wide. Australia?

"Mom, we stayed there? But you didn't mention anything!" I'm starting to get pissed here.

"Yes, baby. Doon ka pinanganak at lumaki. But then the accident happened so we need to move in to Sanfo and after you got recovered, we just decided to live here for good and you're dad told me na huwag na lang sabihin sa'yong tumira tayo sa Australia. It's for your own sake din. Oh sige, maiwan ko muna kayo." Tapos umakyat na siya sa taas. Great. Just. Great.

"I'm sorry, nawala na ako sa mood. Excuse me." Tumayo na lang ako at aalis na sana nang pigilan ako ni Bryan. Damn it! "What?!" Pagalit kong tanong sa kanya.

"I'm sorry kung nabigla ka. But I just really wanted to see you." And to my suprise, he hugged me. I can't even push him away. "Gusto lang kitang makita ulit. Makausap. I want to know if you're fine..."

But at the end, I still managed to let go from his hug. "I'm fine. Can't you see? Now please, excuse me. I still need to do lots of stuffs." Then I immediately headed to my studio. My own studio. Here, I can create songs, record songs and anything related to music. This is really my stress reliever. I started to scan some songs in my playlist. I need to sing these badvibes off. When I finally found a song, I searched for its minus one and I get the speaker and plugged it in my phone. I also get the microphone and started singing. This room is soundproofed so I can make any noises without bothering someone.

🎶 Sometimes I wonder how magical your voice can be
'Cause every note that you sing brings the joy to my life
I can't never take my eyes off of how you graceously move
As if the stage is merely canvass to your painting... 🎶

Ewan ko kung anong nagtulak sa akin para ito ang kantahin. Maybe I'm just very emotional now. This song can make me cry everytime I sing or listen to this.

🎶 You concealed the sadness you're feeling with your smile
Enduring the pain which been there for a while
You reassure everything's alright, you shine brighter than all existing light
Fulfilling your promises 🎶

Sobrang ina-absorb na ako ng pagkanta ko. Hindi ko na nga namalayan na tumutulo na pala ang luha ko pero nagpatuloy pa rin ako sa pagkanta.

🎶 Although there might be times that you fall from highest climb
You blame yourself for the blow
Do not apologize, just stick to who you are
Have a little faith in yourself

You won't be alone,
You'll never walk on your own
Gather the strength, you will reach for the star
Always believe in yourself... 🎶

Hindi ko na tinapos ang kanta dahil umiyak na lang ako ng umiyak. Ewan ko ba pero naiinis ako. Naiinis ako sa lahat. Naiinis ako kasi naaksidente pa ako at inalis nito ang mga ala-ala ko noon. At higit sa lahat, naiinis ako doon sa Bryan na 'yun. Kung maka-asta siya akala niya close kami.

Nanatili ako doon buong maghapon. Wala akong ganang bumaba dahil baka nandoon pa 'yung Bryan na 'yun at ipagpilitan pa niyang magkaibigan nga kami. I don't want to be rude, ayaw ko lang talaga sa kanya. Hindi nga maganda ang first meeting namin, eh. Tapos biglang malalaman ko pa na kaibigan ko siya?! Kalokohan.

Hanggang sa kinatok na ako ni manang dito. Napilitan na lang akong bumaba kahit na ayaw ko talaga. Buti na lang, wala na doon 'yung Bryan.

"Anak, we're very sorry for keeping this to you. Gusto lang naman naming gumaling ka agad." My Dad said.

"It's okay, Dad. Naintindihan ko naman po." Nagpatuloy na lang ako sa pagkain.

"By the way, how's your meeting with Bryan?" Automatic akong napasimangot nung tinanong ako ni Mommy nun. Bakit kailangan pa niyang i-bring up sa topic si Bryan?!

"Wala, Mom. Di ko siya kinausap. I don't like him." Simpleng sagot ko lang pero nakita kong medyo nag-alala 'yung mukha ni Mommy at nakita kong medyo disappointed si Daddy. Why? Are they expecting us to be very close with each other?

"Anak, you should be close to him. We're going to discuss some things to you someday that's why we're asking you to be close to him. It's for your own good." My Mom said.

"For my own good? Ano? 'Yung pakikipag-kaibigan po sa kanya?! Do you really think na makakabuti po sa akin 'yun?" Hindi ko na napigilan.

Nagulat naman saglit si mommy sa inasta ko. Tumikhim si dad at nagsalita. "Yes, anak. Makakabuti iyon sa iyo. Malay mo, makatulong siya upang maibalik ang mga ala-ala mo noon."

"Dad, hindi na kailangan. Kahit nagka amnesia ako, I still don't feel incomplete. Ivan and Yasmine are my bestfriends, wala na pong iba. Excuse me po," tumayo na agad ako at umakyat na para pumasok sa kwarto. Kung patuloy lang nilang ibi bring up ang topic na yun, mawawalan lang lalo ako ng gana.

Pagkapasok ko sa kwarto ko ay agad akong nagtungo sa bintana at binuksan ko ito. Umupo ako sa kaunting space na naroon at kinuha ko ang mp3 player ko saka nagpatugtog ng kanta. Sinasabayan ko pa 'yung kanta pero natigil lang ako nang biglang may sumigaw mula doon sa katabi naming bahay.

"Hey, ingay naman." automatic na nagsalubong ang kilay ko nung marinig ko kung sino iyong sumigaw. At dahil magkalapit lang naman ang mga kwarto namin, nabato ko siya nung tsinelas ko. Lintek ka Bryan, ikaw nanaman!

"Damnyou! Wala ka na bang ibang kayang gawin sa buhay kundi ang bwisitin ako?! Kairita ka!" padabog kong sinarado ang bintana at humiga na lang sa kama para matulog. Nakaka-walang gana. Bakit ba diyan pa siya nakatira at higit sa lahat, bakit diyan ang kwarto niya? Talagang katabi lang ng bintana ng kwarto ko. Damn, makaka-survive ba ako nito? Oh well, good luck to me.


===


A/N: Song used, "Dear You" (EXO - Promise response version)

Omg, thank you so much for the 5k reads guys! Di ko ine-expect, kasi sobrang bagal ng update nito, yung tipong once in a blue moon lang ako naga-update. And I admit, I am not that good in writing so thank you soooo much! Sobrang saya ko. Haha. Salamat sa lahat ng nagbasa nito. Keep on supporting. Love ya all~!


xoxo

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 18, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Di Ko Alam [JaDine] REVISEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon