Ako, hindi ko alam ang pangalan ko.
Isa akong kaluluha na hindi pa pumunta sa langit.
Hindi ko alam kung sino gumawa ito sa akin.
Kailangan ko ng tulong, pero, walang sino man nakakita sa akin....
Hanggang na meet ko siya, siya lang ang nakikita sa akin, siya ang susi ko papunta sa langit.....
"Ppsst!" tawag ko sa kanya.
"Aaah! Ano ka ba?! Bakit na naman multo?!" tanong ni James.
"Eh, gusto ko ng tulong mo! Gusto ko na pumunta sa langit!" sabi ko.
"Kasalanan mo yun! Eh bakit ba hindi mo maalala ang lahat at yung pangalan mo?" tanong niya.
"Kasalanan ko ba kung bakit may pumatay sa akin?! Kasalanan ko ba patay na ako at wala akong naalala kahit konti lang?! Ha?! Sumagot ka!" sabi ko.
At na shock lang siya.
Ngayon ko lang nailabas ang galit eh.
Eh kasi, parati akong makulit sa kanya....
"Halika na nga, punta tayo sa mga parents mo, nakita ko ang biography mo sa isang research ko..." sabi niya.
At nawala yung galit ko at tumitibok ang puso ko.
Ano ba ito? Hindi ko alam ano ito.
Patay na ako ha at diba hindi na makakasakit ang mga multo?
Dibali na, ah basta! Excited na ako makapunta sa langit!
_________________________________________________________
"Nandito na tayo." sabi niya.
"Yey!" sabi ko. Excited kasi ako eh! Hehehe!
"Uh, excuse me po, ikaw ba ang parents ng babaeng ito sa picture na ito? " tanong ni James.
At umiyak ang babae.
"Halika dito ijo, pasok. Ikukuwento ko sayo." sabi ng babae.
At pumasok kami ni James.
Waah! Ang laki ng bahay! Mansion to ah!
"Upo ijo, oh ito juice, uminom ka." sabi ng babae.
"Thank you, po." sabi ni James.
"Ah, balik tayo sa tanong mo ijo, oo, anak ko siya. Kaso, namatay siya dahil.... Sa gun shot. Siya kasi ang isa sa mga biktima ng mga hostages at nagmamadali kaming kumuha ng ransom pero, nahuli kami.... Namatay siya pagdating kami ng asawa ko...." at umiyak siya.
Siya pala ang nanay ko.
At may naalala ko....
"James, punta tayo sa presinto, nandyan ang nagpatay sa akin." sabi ko.
"Ah! Salamat sa pagkuwento sa akin tungkol sa anak mo Mrs?"
"Mrs. Paguia." sabi niya.
"Ah, o sige." sabi ng nanay ko.
"Nandito na tayo. Oh siya, multohin mo!" sabi niya.
At natawa ako sa sinabi niya.
"Wish me luck!" sabi ko.
"Good luck!" sabi niya.
At tumitibok nanaman ang puso ko.
Bakit ba?
At pumunta ako sa loob.
Nasense ko siya.
Okay! Kaya ko to! Magpapalaftrep ake! Hahahahahaha! Char!