Sabah uyandım ve aşağı katta savaş oluyormuşçasına sesler geliyordu yatağımdan sıçrayacak aşağı indim ve koli kutuları babamın yanında duruyordu hemen sordum
- Baba ! Bunlar da neyin nesi
+ Bak Ada bunu seninle konuşacaktım ama yapamadım aslında böyle öğrenmeni istemezdim ama işim dolayısıyla taşınmak zorundayız
- Hayır ! Baba hayır ! Ben hiçbir yere gitmiyorum
Dedim ve ağlayarak yukarı çıktım o sırada babam eşyaları arabaya yüklüyordu bende hemen Kıvanç ' ı (sevgilim ) aradım
- (ağlayarak) Gidiyoruz !!
+... Ne ? Nereye ? Kim ?
- Yani biz taşınıyoruz !
+ Ne ! Neden !
- Babamın işi yüzünden
+ Olmaz .... olamaz
- Babama karşı gelmemem Kıvanç
+ Yani bu kadar kolay senin için
- Tabikide kolay değil seni seviyorum ve ölene kadar da sevmeye devam edeceğim
+ Şu an kafam çok karışık Ada sonra konuşalım
Dedi ve kapattı bana kırılmış olduğunu düşünüyordum ve buna gerçekten sinirlenmiştim telefonu suratıma kapatmıştı o sinirden aşağı indim ve babama
- Hadi gidelim baba
+ Fikrini ne değiştirdi ? ....... Ya da neyse hadi gidelim nereye gideceğimizi sormayacakmısın ?
- Umrumda değil.
Dedim ve yola çıktık uzun , yorucu , sıkıcı ve bunaltıcı bir yol sonrası yeni evimize vardık gözlerimi açtığımda Istanbulda idik
- Ba... Ba... Babaaaaaaa ! İstanbul'a geleceğimizi neden söylemedin
+ Umrunda olmadığını sanıyordum
Dedi ama ben onu dinlemiyordum hem İstanbulda olduğum için mutluydum hemde arkadaşlarımdan ve sevgilimden ayrıldığım için üzülüyordum yarın yeni okuluma başlayacaktım akşam olmuştu hemen odama çıkıp uyudum.....