Desteğinizi bekliyorum belirli bir vote ve yorum sayısı geçmeden paylaşım yapmayacağım sessiz okuyucular kendinizi belli edin :)
Keyifli okumalar
-Zeynep-
Uğultular...Binlerce, yüzlerce uğultu var arı kovanında gibiyim.Gözlerimi açmak istiyorum yok yapamıyorum deniyorum olmuyor göz kapaklarımın üstünde tonlarca ağırlık var sanki açmaya çalıştıkça kirpik diplerimin her bir noktasına iğneler batıyor.
*********
Genç adam ağlamak dışında hiç bir şey yapamıyordu.Şoka girmişti adeta ileri geri sallanıyor son bir kaç dakikadır söylediği sözleri sevdiği şarkının nakaratı gibi durmadan tekrarlıyordur.
K: Gü-güzelim bak bana hadi aç gözünü
*********
A:Geldik biz buraya da emin misin ?
C:Eminim Ufuk burasının adresini verdi işte.
Can Kerem'in ortalıkta olmamasından şüphelenmiş Ufuk'u sıkıştırıp adresi alır Aksel de Can ile beraber gelmiştir.
Can yavaşça açık olan kapıyı ittirip içeri girer biraz daha ilerlediğinde o manzara ile karşılaşır.
Aksel: S*ktir!!
Can: Kahretsin !
Can koşar adım Zeynep ve Kerem'in yanına gelir.Zeynep'in yanına çöker.
Can: Kerem na-nasıl oldu ?
Kerem boş gözlerle Zeynep'e bakıyordur.
Can: Kerem cevap ver abicim !
Aksel mutfaktan aldığı havluları Zeynep'in başına dayar.
Aksel: Olmayacak böyle beklemeyelim ambulansı biz götürelim hastaneye
Can : Tamam hadi Kerem !
Kerem tepki vermemeye devam eder.
Aksel ve Can kısa süre bakışır.Aksel kafasını onaylarcasına sallar.Can Kerem'i ittirip Zeynep'i kucağına almak için hareketlenir.
Kerem Zeynep'in elini bırakmıyordur.Can'ın ittirmesi ile daha sıkı sarılır başını Zeynep'in boynuna gömer.
Can daha şiddetle ittirir.
C: Bıraksana Kerem !! ( ağlıyordur)
Aksel Kerem'i bir hışımla ceker.
A: Kendine gel lan !! (omuzlarından tutar) Kendine gel bana bak hastaneye gidicez ve ona (eliyle Zeynep'i işaret eder.Kerem bakışlarını Akselden Zeynep'e yöneltir) Hic bir şey olmayacak duydun mu beni ! (omuzlarından tutup sarsar)
Kerem Aksel'e boş gözlerle bakıp tekrar Zeynep'in boynuna kafasını ait olduğu yere götürür.
C: Koş arabayı getir !
Uzun süredir nefes alamayan hatta nefes almayı adeta unutan genç adam duyduğu bu tanıdık kokuyla ciğerlerine tekrardan oksijenin dolduğunu hissetti. Ayaklarından başlayarak tüm vücuduna yayılan titreme bütün vücudunu esir almıştı. Can'ın kendisini bir kez daha sarsmasıyla kafasını kaldırmak zorunda kaldı olduğu yerden.
Can Kerem'in kendisine bakmasını sağladıktan sonra kendinden emin bir tavırla konuştu Kerem'le. Yüzündeki ifade o kadar netti ki karşıdakinin etkilenmemesi imkansızdı.
'Bana bak Kerem kendine gel tamam mı ?' yüzünü tekrardan Zeynep'e çevirmeye çalışan adamı kollarıyla engelledi. 'Biliyorum çok zor bi durum ama Zeynep çok güçlü bir kız ve şu anda bize ihtiyacı var en çok da sana ve eminim sen böyle davranarak ona hiç de yardımcı olmuyorsun. O yüzden lütfen şimdi kendine gel ve Zeynep için sen de güçlü ol tamam mı ?'
Konuşmayı Aksel'in telaşlı sesi böldü. ' araba hazır gidebiliriz' . Zeynep'e doğru eğilen Can'ı engelledi Kerem. Kızın başını yavaşça olduğu yerden kaldırarak kucağına aldı Zeynep'i. Sarsmaktan korkarak yavaşça ilerlemeye başladı. Gözlerinden akan yaşlar hiç şaşırmadan rotasını buluyor Zeynep'in çenesiyle boynu arasında kalan kısımda kendilerine yer buluyorlardı.
-Zeynep-
Boynumda sıcak damlalar hissediyorum sarsılarak sarıyor bedenimi biri hafızama kazınmış olan konusundan tanıyorum Kerem.. benim Kerem'im havalandığımı fark ediyorum yavaş yavaş uğultular kesiliyor sonra derin bir sessizlik gerisi koskocaman bir karanlık...
********
Sonunda arabaya geldiklerinde Can'ın açtığı kapıdan yavaşça girdi içeri Zeyneple birlikte. Can süratla arabayı sürerken zaman hiç olmadığı kadar yavaş akıyor, yollar birbirine eklenip uzadıkça uzuyordu sanki. Genç adam kucağında öylece baygın yatan kıza bir kez daha uzun uzun baktı. Bir eliyle Zeynep'in başına pres yaparken diğer eliyle kızın yanaklarını, yüzüne düşen asi buklelerini okşuyor bilinçsizce sayıklıyordu. 'Zeynep... nolur dayan güzelim beni bırakıp gitme... nolurrr.. ben sensiz yaşay.. ' titreyen çenesi cümlesini tamamlamasına izin vermedi Kerem'in. Gözleri kısık bir şekilde burnunu çekerek bir çocuk gibi hıçkırarak ağlamaya başladı yeniden.
-Zeynep-
Bırakma beni diye yalvaran sesini duyuyorum,güçsüz bütün gücü tükenmiş ama [B] çok yoruldum be Kerem bu sefer çok yoruldum hem Bütün dertlerin bittiği yere gideceğiz, diye dertlenmek ne budalalık ne ahmaklık.....
Birkaç saat sonra
D: Üzgünüm biz elimizden geleni yaptık ama geldiğinde çok fazla kanaması vardı ne yazık ki hastayı kurtaramadık.
Devam edecektir....
