Bölüm şarkısı : Goodbye My Lover
'Ne- ne demek bu yani ? Can buraya gel ne saçmalıyo bu adam' dedi Kerem doktorun söylediklerini kabullenmeyerek.
Can ağlayan gözlerle Kerem'in yanına geldiğinde zorlukla toparlayabildi cümlesini. 'Kerem çok... Çok üzgünüm abi. '
Genç adam elini burnunun hemen altına ağzının üstüne titrek bir şekilde götürdüğünde gözünden yaşlar delicesine akmaya başlamıştı.
' O-olamaz dimi Zeynep ö- ölmüş olamaz di mi ?'
Cevap veremedi Can. Sadece sıkıca sarıldı Kerem'e .Kerem'se adeta taş kesilmişti put gibi dikilmekten başka bir şey yapamadı. Zeyneple ilk tanıştıkları anı hatırladı bir an genç adam . Nasıl dimdik karşısında durduğunu, ona nasıl karşı çıktığını, nasıl pes etmeden doğru bildiklerini savunduğunu... Sonra ormanda ona ilk kez sarıldığı, kokusunu ciğerlerine çektiği anı...Sarhoşken ona ilk kez dokunmak istediği anı .... Havuzun altında Zeynep'i ilk kez öptüğünde hissettiklerini, ona her baktığında yüzünde oluşan sımsıcak gülümsemesini, ondan ayrı kalmak zorunda kaldığı zamanlarda yaşamın nasıl da anlamını yitirdiğini... Tüm bu düşüncelerin yalnızca bir kaç saniye içinde kendisini esir aldığının farkında bile değildi. Bir an nefes alamadığını hissettiğinde duvarın dibine çöktü hızlı hızlı nefes almaya çalıştı ama yapamadı. Sanki bir el boğazını sıkıyor gibiydi... Zeynep ölmüş olamazdı... onu bırakıp gitmiş olamazdı. Eğer öyleyse, o artık yoksa Kerem için hayatta kalmanın da nefes almanın da ne gibi bir önemi olabilirdi ki.
Dışardan beyaz çarşafla örtünmüş sedye çıktığında hemen kalktı ayağa Kerem , koşarak gitti sedyenin yanına. Düzensiz nefesleri hıçkırıklarının arasına karışmıştı çoktan.
'Götüremezsiniz diye bağırdı' sedyeyi ilerleten adamları engellemeye çalıştı ama sanki sesini kimseye duyuramıyor gibiydi. Bu kez sedyenin ön kısmına geçerek durmasını sağladı. yavaşça çarşafı kaldırdığında Zeynep'in solgun cansız yüzüyle karşılaştı. Eğildi genç adam. Kızın sağ elini ellerinin arasına alarak avcunun içini dudaklarına götürdü. Sedyeyi yeniden ilerletmek istediklerinde izin vermedi. Bu kez daha sert bir sesle tekrarladı.
'Götüremezsiniz diyorum izin vermem anladınız mı vermem!' Arkasından bir el tarafından sertçe çekildiğini hissettiğinde ne kadar engel olmaya çalışsa da başarılı olamadı.
' Baba bişey yap nolur götürmesinler... Baba.'... Zeynep'in cansız bedeninin giderek kendinden uzaklaştığını gördüğünde bir hamle daha yaparak kurtuldu babasının ellerinden. Tekrar gitti Zeynep'in yanına , ağlayan gözlerle yüzünü ellerinin arasına aldı.Sanki Zeynep kendisini duyabilecekmiş gibi yalvarır gibi konuşuyordu onunla.
' Zeynep nolur gitme... bak.. bak biliyorum kızgınsın bana Jane yüzünden ondan bırakıp gitmek istiyosun ama yemin ederim yalan söyledim Zeynep... senden başka kimse umrumda değil benim. Değerli bile değil ... Zeynep nolur uyan yalandı diyorum. Sırf senin beni kıskandığını görmek için bencilliğimden yaptım işte... uyan Zeynep... Kalksana kalk diyorum!Zeynep hadi duysana beni nolursun kalk gidelim hadi Zeynep hadi güzelim.Kalk dedim sana inat etme bir kerede !!!
Zeynep'in ufacık bedenini sarsmaya başladı
Bu kez 2 kişi tarafından çok daha güçlü bir şekilde çekildiğinde Zeynep'in kendinden uzaklaşmasına engel olamadı Kerem....
********
Genç adam yerinden sıçrayarak kalktı.
Başı Can'ın omzundan kalkıp hızlı bir şekilde hastanenin soğuk duvarına çarpmıştı.Gözlerini bir kaç kez kırpıştırdı
Can'ın şaşkın bakışları arasında gözleri hızlıca hastane koridorunda gezindi.
C: Kerem iyi misin abicim ?!
Kerem Can'a cevap vermeden hızlıca yerinden kalkıp Zeynep'i görebildiği camın önünde buldu kendini ama bir terslik vardı iste neden göremiyordu güzelini neden her yer karanlıktı.
Gözlerini sımsıkı kapamıştı korkuyordu deli gibi gözlerini açtığı an onu orada görememekten delicesine korkuyordu, kalbi yerinden fırlayacakmış gibi atmaya başladı.
C: Kerem ne oluyor?!!
Kerem gözlerini bir cesaret ile açtığında derin bir nefes aldı.Zeynep bıraktığı gibiydi , makineleri inceledi hızlıca onlarda da bir sorun yoktu uyuduğu için lanet okudu kendine birden bir hareketlenme oldu Zeynep ilk önce nefes alamaz hale geldi boğuluyor gibi işte kabusu gerçekleşiyordu hemşire içeri girdi Zeynep göz kapaklarını zorlamaya başladı, hemşire kızın ağzındaki solunum maskesini çıkardı.
Kerem Can'ı bir kenara savurup içeri girdi hızlıca
K: Ne yaptığını sanıyorsun sen tak hemen şunu!! (hemşirenin elinden maskeyi ceker)Can doktoru çağar çabuk!!
H: Beyefendi bakın -
K: Bak hala ne diyor nasıl takılıyor bu göstersene bakma öyle aval aval
H: Ama b-
Z: Ka-kas hay-vanı
Kerem günlerdir tınısına hasret kaldığı cılız sesi duydu gözlerinde akmaya hazır biriken göz yaşları eşliğinde fısıldadı
K: Ya-yaşıyorsun bırakmadın beni (kızın başucuna oturdu hemen, göz yaşları istemsizce bir birini ardına akıyor sildikce yerine yenileri ekleniyordu)
Z: Hişş
Kızın kendisine uzanan elini öptü usulca dudakları elinde dokunabildiği her yere dokundu eklem yerlerini avuç içini parmaklarının ucunu...
Kerem cama adeta yapışan dışarıdaki kalabalığa baktı Can ve Yağmur birbirlerine sarılmış gözleri dolu dolu, Aksel Can'ın hemen yanında gülümsüyor Kendine yer bulamayan Sedat kafasını YağCan'ın ortasından çıkarıp şapşal şapşal hareketler yapıyordu....
O kadarda gaddar değiliz canım (: (:
