Το Κλειδί Της Μοναξιάς.

Κεφάλαιο 13

Η ώρα ήταν 09:00 ο Σταύρος κοιμόταν ακόμα.. Τον κοιτούσα και σκεφτόμουν ήταν δυνατόν να μου κρύβει κάτι? Γιατί είμαστε τόσο καλά μαζί δεν θέλω να χαλάσει αυτό, αλλά το νιώθω κάτι συμβαίνει και πρέπει να το ανακαλύψω....  Σηκώθηκα να ντυθώ σιγά για να μην τον ξυπνήσω, έφυγα από το δωμάτιο με την ελπίδα ότι θα μάθω...

Μαρίνα - Καλήμερα!!

Άγγελος - Καλήμερα τι κάνεις όλα καλά?

Μαρίνα - Όλα μια χαρά το Ναύπλιο είναι υπέροχο!!

Άγγελος - Ο Σταύρος?

Μαρίνα - Κοιμάται δεν ήθελα να τον ξυπνήσω..

Άγγελος - Μάλιστα μπορώ να σε βοηθήσω σε κάτι ψάχνεις κάποιο μαγαζί? Γιατί εμείς δεν έχουμε ανοίξει ακόμα είναι νωρίς..

Μαρίνα - Βασικά εσάς έψαχνα, από που ξέρετε τον Σταύρο?

Άγγελος - Εεε λάθος έκανα μου θύμιζε κάποιον..

Μαρίνα - Σας παρακαλώ ξέρω ότι δεν κάνατε λάθος..

Άγγελος - Ωραία τον ξέρω αλλά δεν είναι δουλειά να μου να σου μιλήσω..

Μαρίνα - Σας παρακαλώ..

Άγγελος - Λυπάμαι είναι θέμα του Σταύρου και δεν θέλω να ανακατευτώ.. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι να μην ανησυχείς και να ξέρεις οτι ο Σταύρος είναι πολύ καλό παιδί.. Πρέπει να σε αφήσω τώρα εχω πολλές δουλείες..

Μαρίνα - Μάλιστα  σας ευχαριστώ..

.......

Περπατούσα και σκεφτόμουν τι είναι αυτό που μπορεί να μου κρύβει, από την άλλη είναι δυνατόν να αφήσω να χαλάσει όλο αυτό το υπέροχο πράγμα που ζω για αυτό το λόγο? Όχι θα το αφήσω πίσω πιστεύω ότι ο Σταύρος θα μου μιλήσει όταν είναι έτοιμος....

Σταύρος - Που ήσουν εσύ?

Μαρίνα - Ξύπνησες ? 

Σταύρος - Εε προφανώς και δεν σε βρήκα δίπλα μου...

Μαρίνα - Είχα πάει μια βολτούλα..

Σταύρος - Γιατί δεν με ξύπνησες να πάμε μαζί?

Μαρίνα - Το βραδύ στριφογυριζες όποτε ήθελα να σε αφήσω να ξεκουραστείς..

Σταύρος - Καλά..

Μαρίνα - Θες να σηκωθείς να πάμε τώρα βόλτα μαζί?

Σταύρος - Όχι δεν θα πάμε πουθενά τώρα..

Μαρίνα - Γιατί τι έπαθες τώρα?