"oh my! no way!ano ba nakain ng dad mo at pinalipat ka? tapos ngayon pa? na fourth year na tayo?"
ito na agad ang bungad sakin ni Kisha. well, Arkisha Infamella bestfriend ko siya since preschool. marami naman akong friends pero I know plastic lang sila you know, gusto makipag close sa mga sikat. Sikat na kami ni kisha dati pa noong nag aaral pa kami sa SU pati na rin sa paglipat namin sa WU. nung lumipat ako ng school sumunod naman siya sakin kasi ayaw niyang mawalay sakin. corny rin to minsan kaya napakaraming boylet
"eh di sumunod ka nalang!"
"wtf!? seriously? sa tingin mo papayagan ako ni mom nito? like hell nanaman ang buhay ko nito kung lilipat ako, grounded nanaman ang peg ko kung lilipat pa ako! pwede ba mag sacrifice ka naman para sakin?" oa nito ah!
"and why would I?" painosente kong tanong
"gosh! I can't believe na ikaw pa naging bestfriend ko" frustrated na sabi niya
"I feel the same way BESTFRIEND" paawa effect ako. hahaha. nakakatawa siya tingnan
"haay nako mas mabuti pang humanap ng bagong lunggaan" ang lunggaan niya ay mga boylet nanaman niya
"have fun bitch"
"hoy! NICOLO hindi mo sinasabi sakin na babalik na siya" I froze when I hear the word siya
"a-ano bang sinasabi mo?" may alam ba siya?
"wag mo akong gawing tanga nicole kasi alam kong sinusundan mo pa rin siya"
"p-paano.."hindi ako makapaniwala sa.sinabi niya, parang may.karayom na tumutusok sa dibdib ko, hindi ko alam bakit.
"Nics remember, I'm smarter than you are. bobo man ako sa academics pero matalino ako sa mga issues natin lalo na tungkol sa inyo" sabi niya. tapos mukhang disappointed siyang tumingin sakin na nagsasabing 'wag kanang magsinungaling nabuko na kita' wala na akong nagawa kundi huminga ng malalim
"look, I'm sorry kish kung nagsinungaling ako sayo pero problema ko na to" tumingin siya sakin at bumuntong hininga at humawak sa dalawa kong balikat
"alam ko problema mo yan pero you just can't deny the fact na you need someone to talk to or to comfort you. you just need to ask nics. and hindi lang ikaw nasasaktan dito ako rin. were friends and sana maparamdam mo man lang sana sakin kahit konti na naging parte rin ako sa buhay mo" with that. she left me unspoken. Did I just hit her ego? oh my God! I need a break
-------------
kailangan ko lang makapag isip isip. kaya nandito ako sa paborito kong coffee shop. hindi lang siya basta bastang coffee shop, napakaganda ng atmosphere dito at ang tahimik pa. may garden siya sa labas at ang pinakagusto ko dito ay mga bulaklak, iba't ibang klaseng bulaklak. madalas akong umuupo sa garden nila dahil nararamdaman kong at peace ako.
"good morning ma'am, the usual ma'am alexis?" kilala na rin nila ako dito kasi palagi na akong tumatambay sa lugar na to, minsan nga ako pa ang nagdidilig sa mga bulaklak
"yes please" tapos umalis na yung babaeng kumuha ng order ko.
napansin kong may boquet of white roses sa kabilang upuan ko, napangiti nanaman ako. kapag pupunta kasi ako dito sa coffee shop, may madadatnan akong white roses sa upuan ko. hindi ko alam kung sino ang naglalagay nito pero I find it sweet. palagi siyang mag iiwan ng note sa table ko at hindi nga ako nag kakamali.
'can I tie your shoes? because I cant have you fall for anyone else' -J
I know its sounds corny pero hindi ko alam kung bakit kinikilig ako. hindi ko alam kung sino yan si J pero I badly want to meet him. yes! sure ako na lalaki siya eh alangan naman babae?! hahaha. One year na niya to ginagawa pero hindi ko parin siya nakikita kapag malungkot ako pinapasaya niya ako through notes na iniiwan niya sa usual table ko.
