2-BÖLÜM

31 2 3
                                    

Hayatım bildigin film şeriti gibi gözümün önümden geçti.aklimda tek birsey vardi.keşke annemin sabah bana verdigi o canim börekleri yeseydim-sabah iştahim yok diye yiyemedim-.

Allahım sen bana akıl ver.şuanda hiç düşünülmiycek şeyleri düşünüyorum.genelde böyleyimdir.adam bana doğru sopasını salladı.boşluğa geldi o sırada benimde aklim başıma yeni geldiki kaçmayi akıl ettim.arkami dönüp koşmaya başladim.adam hemen peşimdeydi."allahım yardim e... "duamı çarptigim beden bölmüştü.hemen kafami kaldirip bakdigimda uzun boylu bir insanoğlu bana yukardan bakiyordu.

Gözlerinin rengi yeşildi.tenin rengi buğday.gözleri çok ifadesiz bakiyordu.tam ben ağzımi acip özür dileyecekken arkamdaki manyak otobüs şöförü bağırmaya başladi."gel lan buraya"adami manyak gibi pesimden kosturmustum ne yapiyim kovalarsa tabiki kaçarim. benim hayat felsefem yemek buldun ye dayak buldun kaç

Tam adam beni yakaliycakken hic tanimadigim o adamin arkasina gecip ona sigindim.adam bana ulasmak icin sopasini kaldirip arkasina sigindigim adama vuracaktiki o eliyle tuttu"noluyoruz lann"diyip o manyak şöforun suratina bir yumruk indirdi.ohhhh olsun içim ferahladi.sonra dört beş tane siyah takim elbise giyimli iri yari adamlar geldi-anladigim kadarilyla korumalariydi-ve söforu alip goturduler.

Sonra adamlardan bir tanesi yanimiza gelip "ecmen bey iyi misiniz"diye sordu.oda olumlu anlamda basini salladi.demek ismi ecmendi.bildigim kadariyla ecmen isminin anlami en güclü olandi.siyah pantolon,içine beyaz bir tsirt ve üzerine yine pantolunuyla ayni renkte bir deri ceket giymişti.saçlarini yana yatirmisti ama havali bir sekilde.yakisikliydi her kizin hayalindeki prensin tanimi.


sonra aniden bana döndü.ayy yakalandim.rezalet.bana ters ters bakislar atip"sende ne önüme çikiyorsun sanki baska işim gücüm yok bide senle mi uğraşiyim"tabi ben hiç dururmuyum."uğraşmasaydin sana uğraş diyen mi oldu "derin bir nefes aldi ve yüzünu tamamen bana döndü."çattik yaa kizim sen deli misin"lan o bana deli dedi hemde bana ben normelda sakinimdir. ama sinirlendim mi gözüm kimseyi görmez."hıı deliyim oldu mu ne yapcan?"bana öyle bir bakış attı ki "tmm abi"diyecek kıvama geldim."senin gibi insanliktan yoksun bir kizla uğrasmayacagim.senin annen baban sana ne biçim terbiye vermiş.bide bana teşekkür edecegine gelmiş zeytin yağı gibi üste çıkmaya çalışıyor. Yazık sizin gibi fakirler hep böyle olur zaten".

O an kendimi tutamadim ve bacaklarinin arasina bir tekme geçirdim.ohhhhhhh....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 29, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gönlümün efendisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin