Birçok insan hayatı boyunca babası tarafından sevilmiştir öyle değil mi? Ama ben babam tarafından hiç sevilmedim o hep kardeşimi sevdi bana hep şunu diyor: sana hakkımı helal etmiyorum neden ben ne yaptım ki ona düşünüyorum ama hiçbir cevap bulamıyorum daha 16 yaşında biriyim ne yapmış olabilirim ki değilmi? Bunları kimseye anlatamıyorum anneme bile. Cesaret bulup bu soruları babama sormayı isterdim fakat bende o cesaret yok. Ben hayatım boyunca hep bi tarafım eksik yaşıycam. Sevdiğim bi çocuk var aynı sınıftayız fakat karşılıksız benim sevgim ben onun beni sevmediğini bildiğim halde seviyorum acaba bir gün o da beni severmi inşallah sever çünkü ben sevgiye muhtaç bi kızım bunları ona söylemeyi çok isterdim fakat ben cesaret edemem hem aynı sınıfta olmamıza rağmen benle hiç konuşmuyor bu beni çok üzüyo ama yapıcak bi şeyim yok malesef. Belki o da beni sever hayatta bir kez olsada sevildiğimi hissederim. Okulda ona bakıyorum ve her seferinde görüyo bunu belki anlamıştır onu sevdiğimi en azından okulda onu görüyorum buda bana yetiyo açıkçası çünkü içimde küçükte olsa bi umut var onun da beni seviceğine dair tamam çok güzel bi kız değilim bunun farkındayım ama onu çok seviyorum bu yeter bence tabi onun için karakter mi yoksa güzellik mi önemli bilmiyorum. Eğer güzellik önemliyse hiç şansım yok ama kaderimizde bir birimiz varsak bunu kimse değiştiremez. İnşallah kaderimizde bir birimiz varızdır. Ona söyleyemesemde ben onu çok seviyorum. Belki o da beni seviyordur söyleyemiyordur bu hayatta her şey olabilir sonuçta değil mi? Dilek tutarken bile sadece kendim için değil onun için de dilek tutuyorum. Ben onu çok seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🌟Gökyüzündeki Tek Yıldız 🌟
Teen FictionHayatı boyunca hiç sevilmemiş baba sevgisinden mahrum kalmış. Tek umudu bir yıldan beri platonik olduğu çocuğun onu bir gün sevmesi ve hiç bırakmaması. Bakalım bu kız neler yaşıyacak sevilecek mi? Yoksa hayal kırıklığına mı uğrayacak?
