Jen's POV
May galit agad 'tong si Alexa?
Galing, ah.
"Yung may headset na isa dun, yung naksandal yung ulo sa trunk ng puno, ayan si Lance Dela Fuente. Silent type. Parang laging may sariling mundo. Pero malakas mang-asar yan. Second na pinakabata yan. Kapag ikaw mismo unang kumausap dyan, di ka niya papansinin. Pero pag siya nanguna, iisipin mo talagang gusto mo nang lumipat ng school. Wala pang girlfriend yan. Mayaman din. Gwapo. Sayang lang kagwapuhan kung mang-iinis lang." paliwanag ng isa.
"Seriously? Nag-aral pa siya dito kung yun lang gagawin niya? Ang mang-inis? G*go pala siya, eh." pagalit na kumento ni Natalie.
"Um, ate. No one dares to bad mouth that group." sabi ni Sarah.
"Well I do! How thick of their face. If they don't want to be bad mouthed, then they should treat other students in a nice way." wow. Tapang. Actually, agree ako sa sinabi ni Natalie.
"Wow. That's so brave of you, ate. How to be you po?" sabi ng isa.
"Palit tayo ng mukha para maging ako ikaw." sabay silang tumawa pagkatapos sabihin yun ni Natalie. Then suddenly the bell rang. We bid goodbye on each other. Sinabi namin sa kanila na mag-meet ulit kami sa quadrangle. Then, pumunta na kami sa room.
Pagkapasok namin sa room, nakita namin na yung pitong lalaki palang ang nasa room. Tumingin sila samin at ngumisi. Napakunot noo namin pero di na namin inintindi yun at naupo na lang sa pwesto.
15 palang kami dito sa classroom. May pumasok na tatlo sa aming mga kaklase kaya naging 18 kami. 35 kaming lahat sa section namin.
Iba-iba kami ng ginagawa. Sila Natalie, Alexa at Andrea nagku-kwentuhan. Si Amy at Jessa, parehas nakasaksak sa tenga ang earphone habang pinaglalaruan ang mga ballpen nila. Halata mo sa mukah ni Amy ang pagka-bitter.
Yung dalawa naman, si Steffie at Roshan, ayun tulog. Ako? Nakatunganga lang. Kung saan-saan din tumitingin. Minsan sa chalkboard. Minsan sa bintana kung san wala namang masyadong makita maliban sa katabing building nito. Kung minsan nga lalabas ako ng kwarto kung san five seconds palang or ten, papasok agad ako sa room.
Napapatingin nga sakin yung pitong bullies, eh. Yung isa titingin sakin na may ngiti sa labi niya. Pero halata namang pilit lang yun. May ngiti bang wagas kung wala namang nagpapangiti sayo? Tanga na lang ang gumawa nun.
Magte-ten minutes na pero wala parin yung teacher. Kumpleto na kaming lahat dito sa room. Kulang na lang teacher.
*15 mins. later*
Wala parin yung teacher. First day of school, wala yung teacher?
Steffie's POV
Mukhang kanina pa bored tong si Jen. Nagising ako dahil sa ingay ng paligid.
Lumingon ako sa paligid. Maya-maya bumalik ang tingin ko sa harap. Then suddenly, I feel someone staring at me.
Pinalibot ko ang paningin ko. Na-stuck ang paningin ko sa pwesto na pitong lalaki. I caught one of them staring at me but he quickly looked away. He smirked. I think may binabalak 'to. Siguro iniisip niya na panibagong biktima kami sa pambu-bully nila. Excuse me. Mas pipiliin ko pang ako mabiktima kesa madamay pa members ko. Leader ako ng grupo ko kaya kahit ano isasakripisyo para sa ikabubuti ng grupo ko.
*35 mins. later*
Time na at wala parin ang teacher namin. Kaya instead na hintayin pa namin, lahat na kami nagsilabasan ng room.
ESP yung previous subject namin. Mahirap talaga makahanap ng teacher sa ESP.
Nasa room na ang buong section namin at nandun na din ang teacher. Parang mas na una pa samin yung teacher namin, ah. Math subject na.
BINABASA MO ANG
Promise to Love
Fanfiction"Nung una kitang makilala, akala ko hanggang enemies lang tayo. Pero dahil sa na-realize kong hindi maganda ang mga ginagawa ko sayo, tumigil na ako. Nang magtagal, nainlove ako sayo. Dahil maganda ka, mabait, masipag, matalino, at higit sa lahat ma...
