ARKADAŞLAR BU BÖLÜM KISA OLUCAK ÇÜNKÜ BU BÖLÜMDE ÖZGE'NİN GÜNLÜĞÜNE YAZDIĞI BİR ŞİİRİ SİZLERE AKTARICAM :)) OKUYUN LÜTFEN RİCA EDİYORUM :)) BU ŞİİRİ YAZARKEN ANIL DURMUŞ - YALAN DİNLİYORDUM :))
Bu sefer fazla ileri gitmiştim haksız olsada :(( Kalbini çok kırdım aslında gidip özür dilemeliyim ama dilemiyicem banane niye dileyeyim ki sanki barışınca bir şey değişicek ben onu görmeeden de yapabilirim. Tam banyoya gidip geleciktim ki Ahmet uyandı;
-Özge;
-Efendim ??
-Ne oldu bana her yerim ağrıyor
-Bilardo oynamaya gittik orda kavga çıktı hatırlamıyormusun ??
-Hayırr!!
-Her neyse zorlama sakın yat biraz daha her tarafın morarmış tamam mı??
-Tamam , peki beni sen tek başınamı getirdin eve??
-Hayır Buğra yardım etti
-Ne o piçle ne işin vardı senin
-Ya çocuk ssenin hayatını kurtardı sen hala ona piçmi diyorsun yuhh sana yaa!!
-Banane kurtarmasaydı senin yanında dolaşamaz o!!
-Ya sanane Ahmet benim yanımda dolaşıp dolaşmamasından hem sonra konuşuruz bunları yat uyu ,dedim sinirle yanından ayrılıp banyoya girdim.Bu Ahmet'de beni iyi gine sahiplanmeye başladı kim oluyo bu yaa ??
-------2.30 SAAT SONRA------
Ahmet halen evine gitmemişti oturma odasındaki koltukta yatıyordu çünkü annem eve erken geldi ve Ahmet'in gitmesine izin vermedi.Annem nedense Ahmet'i çok seviyor normalde kolay kolay kimseyi sevmez.Herneyse banane Ahmet'ten yaa, odama çıktım, ben Buğra şuan ne yapıyor onu çok merak ediyordum , beni düşünüyormudur benim onu düşündüğüm gibi ?? Ben onun öyle bir çocuk olduğunu tahmin etmezdim ama bu aralar herkes ummadığım şeyleri yapıyor :(( Sanki her şeyden uzaklaşmış gibiyim , her şey üstüme üstüme geliyor , içimde bir sıkıntı varr gece rüyalarımda babamı görmeye başladım bana "HİÇ KİMSE İÇİN ÜZÜLMEYE DEĞMAZ KIZIM " DEDİ. Ben kimse için üzülmüyorum ama babamın bir bildiği vardır. Babam öleli 4 sene oluyor , biri babamı bıçakladı kim olduğunu bilmiyoruz daha doğrusu kimse bilmiyor , babamm öldüğünden beri katili bulmaya çalıştım bu yüzden hiç kimseyi umursamıyordum ne annemi ne kankalarımı ne derslerimi ama bu sene anneme söz verdim katili aramayı bırakacağım diye ve sözümü tutup bıraktım. Babamı o kadar çok seviyodumki onunla her anım çok güzeldi. Onunla geçirdiğim her günü hafızama kazıdım ama her geçen gün biraz biraz unutuyorum hatta babamın yüzünü bile unutmaktan korkuyorum oyüzden babamın fotoğrafını hep yanımda taşıyorum. Babam öldükten sonraki 1 sene boyunca psikolojik tedavi gördüm, neredeyse kafayı yemiştim. Ah lanet olsun farkında omadan hıçkıra hıçkıra ağlıyorum şuan oyüzden annem yanıma geldi ;
-Kızım ne oluyor neden ağlıyorsun ??
-Babam aklıma geldi anne onu çok özledim neden beni bırakıp gitti ben ona bir şey mi yaptım ama ben onu çok seviyordum onunda beni sevdiğini sanıyordum ama beni bırakıp giitiğine göre beni sevmiyor olmalı dimi anne ??
-O nedemek kzım baban seni çok seviyordu senin için canını bile verirdi , biliyor musun senin doğduğun gün baban bayıldı sevinçten uyandığında seni kucağına almaya korktu çünkü düşürmekten korkuyordu :(( Bende babanı çok özledim ama baban daha geri gelemez , onunla tekrar konuşmak istiyorsan rüyalarına gelmesini bekle doya doya ssarılırsınız orda kızım.(Annem farkında olmadan ağlamaya başlamıştı) Kızım bak benide ağlattın gördünmü !! Her neyse önemli değil ağlamak iyi geldi banada :(( Kızım ben Ahmet'in yanına gideyim de çocuğa yemek veryim açıkmıştır
-Tamam anne, dedim ve gözyaşlarımı sildim . Sonra uzun zamandır şiir yazmadığımın farkına vardım ve elime kağıt kalem alıp başladım şiir yazmaya ;
BAĞLANMAYACAKSIN
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
CAN YÜCEL
Şiiri yazdıktan sonra yatıp uyudum .....
