Hayat Zorluklarla Dolu

1. Bölüm

Eylül :

Songül ben çıkıyorum

Songül :

Nereye gidiyorsun Eylül ?

Eylül :

Markete bir şeyler alıcam .

Songül :

İyi tamam çabuk gel .

...

Ali :

Nil ben çıkıyorum. Ayrıca kapıyı kimseye açma !

Nil :

İyi anahtarını da al !

Ali :

Neden ?

Nil :

Kapıyı kimseye açma dedin ya.

Ali :

Yabancılara açma Nil tamam mı ? Oldumu ?

Nil :

Tamam

...

Eylül (iç ses):

Eve bişeyler almak için markete gittim. Marketteyken yanlışlıkla şişe elimden düştü ve yandaki adamın ayağında kırıldı . Allah ' dan ayakkabı vardı yoksa çok kötü olurdu .

Ali :

Aaah . Biraz dikkat etsene kör müsün ?

Eylül :

Pardon ya özür dilerim .

Ali :

Dua et benim yerime başka biri olsaydı bu kadar sakin kalmazdı .

Eylül (iç ses):

Adama bak " bu kadar sakin olmazdı " diyor sanki kendisi çok sakinmiş gibide .Adamda ego tavan yaptı galiba . Ben hayatımda bu kadar egolu , bu kadar gıcık , bu kadar sinirli , bu kadar kendini beğenmiş birini görmedim .

Eylül :

Özür diledim ya .

Ali :

Özür dileyince geçmiyo işte .

Ali (iç ses) :

İnsan bi telaş falan yapar bu kadar sakin kalmaz . Ama anca kendilerini düşünsünler . Onların ayağında cam kırılsa biz elimizden gelen herşeyi yapardık. Yani yapardık heralde . Eve geldim .

...

Eylül :

Alo . Nil 2 gündür gelemedim . Hastaydım ban notları atarmısın

Nil :

Bence sen bize gel . Hem konuyu anlatırım hem de abimle tanıştırırım . Nasıl fikir ?

Eylül :

Olur bana uyar görüşürüz.

Nil :

Görüşürüz.

...

Nil :

Abi arkadaşım gelicek dağınıklıklarını topla .

Ali :

Tamam. Zaten ben gidiyorum.

Nil :