"Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego

Od­pra­wa po­słów grec­kich

Po­da­na na te­atrum przed kró­lem Je­go Mścią i kró­lo­wą jej Mścią w Jaz­do­wie nad War­sza­wą dnia 12 stycz­nia ro­ku Pań­skie­go 1578, na fe­ście u Je­go Mści Pa­na pod­kanc­le­rze­go ko­ron­ne­go

Me­mu mi­ło­ści­we­mu pa­nu,

Je­go Msci Pa­nu,

Pa­nu Ja­no­wi Za­moy­skie­mu

z Za­mo­ścia,

pod­kanc­le­rze­mu ko­ron­ne­mu etc., etc.

Służ­by swe w ła­skę W. M. me­go mi­ło­ści­we­go Pa­na za­le­cam.

Wczo­ra do­pie­ro od­da­no mi oba­dwa li­sty za raz, któ­reś W. M. do mnie oko­ło tej tra­ge­dy­jej pi­sał. A iżem przed­tym nie wie­dział o tych li­ściech, spo­dzie­wa­łem się, że za ty­mi cza­sów od­wło­ka­mi i mej tra­ge­dy­jej się od­wlec mia­ło al­bo ra­czej że tak ze mną zo­stać mia­ła mo­lom na po­karm al­bo na trąb­ki do ap­te­ki. Ja­kom li­sty W. M. prze­czy­tał, nie by­ło cza­su po­pra­wo­wać, bom wszy­tek mu­siał in­su­me­re na prze­pi­sa­nie. Qu­icqu­id id est, a ba­czę, że bła­zeń­stwo, i W. M. sam po­dob­no rze­czesz, po­sy­łam W. M. tym śmie­lej, cho­cia nie masz co, żem to jesz­cze z przod­ku W. M. opo­wia­dał, że to nie mia­ło być ad amus­sim, bo mistrz nie po te­mu. Rze­czy też dru­gie nie we­dla uszu na­szych. In­ter ca­ete­ra trzy są cho­ry, a trze­ci ja­ko­by grec­kim cho­rom przy­ga­nia, bo oni już osob­ny cha­rac­te­rem do te­go ma­ją; nie wiem, ja­ko to w pol­skim ję­zy­ku brzmieć bę­dzie. Ale w tym niech bę­dzie ar­bi­trium W. M. al­bo ra­czej we wszyt­kim. Ba­rzo bych to był rad uczy­nił, że­bych był sam pra­esens W. M. te­raz służ­by swe ofia­ro­wał, ale mi złe zdro­wie nie da. Nie­rad bych przed­się omiesz­kał prze­no­sin W. M., je­śli sa­lus tak bę­dzie chcia­ła. Za­tym się ła­sce W. M. me­go mi­ło­ści­we­go Pa­na za­le­cam. Dat. w Czar­no­le­sie dwu­dzie­ste­go wtó­re­go dnia grud­nia ro­ku bo­że­go MDLXXVII.

W. M. me­go mi­ło­ści­we­go Pa­na

słu­ga uprzej­my

Jan Ko­cha­now­ski

PER­SO­NY:

AN­TE­NOR

ALEK­SAN­DER, któ­re­go i Pa­ry­sem zo­wią

HE­LE­NA

PA­NI STA­RA

PO­SEŁ PA­RY­SÓW

ULIS­SES

ME­NE­LAUS

PRIA­MUS, król tro­jań­ski

KA­SAN­DRA

ROT­MISTRZ

WIĘ­ZIEŃ

CHO­RUS Z PA­NIEN TRO­JAŃ­SKICH

Spra­wa w Tro­jej.

AN­TE­NOR

Com daw­no tu­szył i w głos opo­wie­dał,

Że obe­lże­nia i krzyw­dy tak znacz­nej

Cier­pieć nie mie­li wa­lecz­ni Gre­ko­wie:

Te­raz już po­sły ich u sie­bie ma­my,

Któ­rzy się te­go u nas do­ma­ga­ją,

Aby He­le­na by­ła im wy­da­na,