When Students Get Married

Bab 12

Keesokkan harinya, tiba –tiba Tengku Firash demam menyebabkan Armel Diana tidak dapat pulang ke rumahnya memandangkan esok adalah hari persekolahan.

Tengku Puan Riana: Firash, bangun...dah pagi ni. Firash ! apasal tak bangun jugak ni...selalu tak macam ni. Bangun laaa Firash oiii...

Tengku Firash: Apa bising-bising ni...

Tengku Puan Riana: Ya Allah budak ni! Dah pagi dah...solat subuh tak?

Tengku Firash: Astaghfirullah, Firash tak sedar tadi...apasal berat je kepala aku ni?

Tengku Puan Riana: Berat? Panasnya..! Firash demam ke?

Tengku Firash: Entah, ye kot...

Tengku Puan Riana: Cepat pergi mandi...lepas tu sarapan, Armel dah buat sarapan kat dapur tu...lepas tu makan ubat yang ada kat dalam peti sejuk tu.

Tengku Firash: Ye laa...

Tengku Puan Riana: Armel, Firash demam tu, nanti bagi dia makan ubat.

Armel Diana: Firash demam? Tiba –tiba je.

Tengku Puan Riana: Ermmm...tak tahulah ibu...suruh dia sarapan dulu tau, ibu ngan ayah nak keluar.

Armel Diana: Baiklah.

Armel Diana: Tok,tok,tok...(mengetuk pintu bilik Firash)

Tengku Firash: Ada apa?

Armel Diana: Ibu cakap awak demam, teruk sangat ke?

Tengku Firash: Tak adalah teruk sangat....demam biasa je ni.

Armel Diana: Kalau macam tu, jomlah sarapan dulu, lepas tu makan ubat.

Tengku Firash: Awak dah berkemas ke belum?

Armel Diana: Belum...awak kan sakit...tak apalah, nanti kalau awak sihat awak hantar lah saya.

Tengku Firash: Esok kan sekolah?

Armel Diana: Alaaa...saya ada baju sekolah kat sini...jangan risaulah. Yang penting awak tu, kena makan barulah sihat.

Tengku Firash: Maaflah tak dapat nak hantar awak balik.

Armel Diana: Berapa kali saya nak cakap, saya tak kisah.

Tengku Firash: Awak masak apa?

Armel Diana: Tekalah.

Tengku Firash: Saya kan demam...tak boleh banyak cakap sangat...

Armel Diana: Mengadanya. Saya masak Char Kuey Tiaw...sedap tau..rugi tak makan.

Tengku Firash: Emmm...ye la...rugi sangat.

Armel Diana: Apa-apa je lah...