When Students Get Married

Bab 11

Pada malamnya, Tengku Firash dan Armel Diana berbual di taman yang terdapat di halaman rumahnya.

Tengku Firash: Awak buat apa tu?

Armel Diana: Tak buat apa apa pun...

Tengku Firash: Saya nak tanya sikit boleh tak?

Armel Diana: Tak,....hihi, gurau je. Boleh, tanyalah... banyak pun takpe.

Tengku Firash: Awak ikhlas tak kahwin dengan saya?

Armel Diana: Hah? Punyelah banyak soalan dalam dunia ni...soalan ni jugak la yang awak nak tanya? Takde soalan lain ke?

Tengku Firash: Saya serious ni...

Armel Diana: Entah lah, masa awal-awal ni, tak biasa kan...mestilah rasa terpaksa. Tapi, saya akan cuba untuk mengikhlaskan diri.

Tengku Firash: Apa-apapun, thanks sebab setuju dengan paksaan ni. Ibu tu kalau nak sesuatu mesti dia buat apa sahaja untuk dapatkan apa yang dia nak.

Armel Diana: Saya tak kisah, saya suka ibu awak...tak mudah putus asa.

Tengku Firash: Sama tak macam anaknya...? (angkat kening)

Armel Diana: Baru puji sikit dah perasan...kalau puji banyak tak tahulah perasan dia tu macam mana.

Tengku Firash: Awak kena terima suami awak seadanya...
Waktu di sekolah sebelum kita nikah, awak ada dengar tak gosip pasal saya?

Armel Diana: Ada, banyak sangat.

Tengku Firash: Apa? Gosip baik ke tak? Cerita la.

Armel Diana: Eeeee...tak sangka awak suka gosip, saya dengar awak ni panas baran dan tegas orangnya, sebab awak selalu marah orang walaupun masalah tu kecik je.

Tengku Firash: Hahaha, mesti awak dengar dari pelajar asrama. Tak adalah...saya cuma jalankan tanggungjawab saya sebagai seorang pengawas je.

Armel Diana: Saya tahu...

Tengku Firash: First time saya nampak awak kat sekolah ni, saya ingatkan awak pun sama form ngan saya.

Armel Diana: Jahaatt...! tak baik laa.

Tengku Firash: Hahaha...Kalau saya nampak awak ngan kawan-kawan awak, awak selalu senyum, ketawa.

Armel Diana: Kalau awak nak tahu, kitorang ni happy-go-lucky, kalau ada masalah kongsi sama-sama.

Tengku Firash: Apa pendapat awak tentang saya?

Armel Diana: Entahlah, tak tahu.

Tengku Firash: Nampak sangat awak tak ambil berat pasal saya :(

Armel Diana: alaaa...takkan pasal ni pun awak nak merajuk, tak malu~~

Tengku Firash: Eh, takdelah..mana ada. Saje, nak suruh awak pujuk.

Armel Diana: Wueelkkk! nak muntah.

Tengku Firash: Amboi, mengadenye..

Tengku Elina: Seronoknya tengok korang berdua berbual~~

Armel Diana: Eh, kak ngah, marilah join skali.

Tengku Elina: Tak apalah...Kak ngah tak nak ganggu korang bermesra.

Tengku Firash: Baguslah tu, menyibuk je.

Di rumah Aiman Harith...

Datin Sri Bazilah: Aiman, Aisya, datang sini kejap. Mama nak bagitahu something ni.

Aiman Harith: Ye mama.

Ezzani Aisya: Ada apa Ma?

Dato' Sri Bazli: Duduklah dulu.

Datin Sri Bazilah: Mama ngan abah takde kat rumah untuk beberapa hari ni,

Dato' Sri Bazilah: Nanti kamu berdua jaga rumah ni baik-baik ye.

Datin Sri Bazilah: Aisya, nanti kamu masak untuk Aiman ye, masak je ape2, dia makan semua.

Ezzani Aisya: Huh, baiklah...

Aiman Harith: Bila mama ngan abah bertolak?

Dato' Sri Bazli: mungkin lusa.

Ezzani Aisya: Mama, takkan Aisya ngan Aiman je kat rumah?

Datin Sri Bazilah: Ye laa...tak payah malu-malu...kamu kan dah kahwin.

Aiman Harith: Tapi mama, kaklong tak balik ea?

Datin Sri Bazilah: For what? Kaklong kan belajar...tak boleh la balik selalu.

Aiman Harith: Yela..yela...