“ตื่นเร็วค่ะคุณแม่”
“...”
“ลุกไปเดินสูดอากาศข้างนอกกันค่ะ”
เสียงทุ้มเอ่ยปลุกคนท้องโย้ขี้เซาที่นอนหลับอยู่บนเบาะหน้าโซฟาของห้องรับแขกแต่ดูเหมือนว่าคนขี้เซาจะไม่ยอมตื่นง่ายๆ
“ที่รักขา”
“อื้อออ”
จีมินครางตอบในลำคอโดยที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นมา ร่างสูงกดจูบลงไปบนกลีบปากสีเชอร์รี่ก่อนจะส่งนิ้วไปเกลี่ยแก้มของคนรักเล่น
“ตื่นเร็วค่ะ วันนี้แล้วนะคะ”
จุ๊บ
“Morning Kissครับคุณพ่อ”
คนตัวเล็กลืมตาขึ้นมาก่อนจะประคองกรอบหน้าคมคายไว้และยืดตัวขึ้นไปจูบจองกุกพร้อมส่งยิ้มหวานไปให้
“ออกไปเดินสูดอากาศกันค่ะ”
“คุณพ่อ...”
“ขา”
“กอดหน่อย”
ร่างสูงยิ้มกว้างก่อนจะกอดคนท้องโย้ไว้ในอ้อมแขน ปากหยักจูบลงไปบนกระหม่อมของคนรักและลูบแผ่นหลังจีมินไปมา
วันนี้เป็นวันผ่าคลอดของว่าที่คุณแม่ จีมินคงจะรู้สึกกลัวและกังวล เพราะขนาดเขายังรู้สึกกลัวไม่แพ้กันราวกับตัวเองเป็นคนคลอดยังไงอย่างงั้น
“หนูกลัวเหรอคะ ?”
ใบหน้าหวานพยักขึ้นลงแทนคำตอบโดยที่ยังไม่คลายกอดออกจากคนรัก จีมินซุกหน้าตัวเองลงไปกับไหล่จองกุกพร้อมกับสูดหายใจเข้าปอดยาวๆ
“ไม่ต้องกังวลนะคะ เราจะผ่านมันไปได้”
มือใหญ่ประคองใบหน้าน่ารักให้เงยขึ้นมามองเขาก่อนจะเลื่อนหน้าไปจูบปลายจมูกว่าที่คุณแม่ให้หายกังวล
YOU ARE READING
คุณอาจองกุก [KOOKMIN FT. JINV]
Fanfictionพ่อเขาฝากลูกให้มึงเลี้ยง ไม่ใช่ฝากให้มึงเอาลูกเขาทำเมีย #อากุกเลี้ยงต้อย