Gang royalties(exo/bts fanfic)

exchange

luhan's pov

hangang ngayun di parin siya nagigising.nag sisi ako balot wala ako dun sa tabi niya ng saktan siya ni sehun.paglingon ko nagulat na lang ako at nag takbuhan ang mga kasamahan ko papunta sa lugar kung saan bumagsak si huan.wala akong nagawa.pinuntahan ko si sehun at hinawakan amg kuwelyo nya.aambahan ko na siya ng pigilan ako ni xiumin.

naramdaman ko na lang na basa na ang mukha ko dahil sa mga luha ko.palakad lakad lang ako nagulat ako ng biglang bumukas yung pinto.kaya bigla na lang ako napaupo at napaiyak.sa tanang buhay namin ngayun lang namin naranasan to.kakaiba sila.ibang iba sa nakasanayan namin.

ki-nomfort ako nila lay at kai.kahit kailan talaga palagi silang nandyan para sakin at sa iba dati sila ang ki-nicomfort ko ngayun ako naman.ang sakit nito.mas masakit pa sa ginawa ng nakaraan.sana magising na siya..

''bro matapang si huan ,malakas rin siya imposibleng di nya makaya yan.wala pa sa kalingkingan niya yan.''

pagpapalakas ng loob kong sinabi ni kai..maya maya lang nagulat kami dahil sumigaw si xiumin hyung....

''bestiee!!!!!!."

''magigising na siya.tingnan niyo yung kamay niya gumagalaw..yehet!!!!"tuwang tuwang sabi ni xiumin.

napatayo ako at pumaunta kami sa kanya.pinalibutan namin siya..maya maya unti unting nagbukas ang mga mata niya at utal utal na sinabing.

''sa..rang..hae...bbuing''sa sobrang saya ko nayakap ko siya at nakalimutan ko ang sugat niya kaya naman natamaan ko yun...

''ahhhhhh..hyung sandali yung sugat ko masakit..''

''sorry.sorry natutuwa lang ako at nagising kana.''

.....................

huan's pov

nagkwentuhan lang kami ay mali.mali ako sila pala.di kasi ako mapakali sa kanila may hinahanap ang mata ko..

''bakit parang may hinahanap ka?"kris

''si sehun sigurado dahil siya lang naman ang wala.kahapo---arayyyyyyy!!!!!!!!!!!"tumawa na lang ako at hindi maalis sa mukha ako ang halo halong emosyon.

pagtingin ko sa bintana nandun siya nakasilip.nakita ko ang pagtulo ng mala kristal niyang luha.nababasa ko ang nasa isip niya..

nakita niya naman ako.sa pagkagulat niya bigla na lang siyang umalis at tumakbo.

''oh pano ba yan pre,uwi na kami sigurado ka bang ikaw na bahala dit----"agad ko namang pinutol ang sasabihin ni D.O.

''hyung ok na ako dito balikan niyo na lang ako.makalabas na rin ako dito ..''

''hindi kita iiwan dito''luhan

''kuya wala ka bang tiwala sakin''

''babalik rin ako agad ha wag ka makulit babalikan kita dito.''luhan

.......

tumingin ako ulit sa bintana nag babakasakaling nandoon pa siya but I failed.kaya kahit masakit ang likod ko.

i try to stand up.unti unti akong tumayo at nag lakad papunta sa pintuan.kaya lang ilang steps na lang nadapa ako kasi masakit parin yung mga sugat ko at yung likod ko.pero tumayo parin ako.derederetso ako hanggang sa makalabas ako ng pintuan.wala naman dun yung guard kaya lumabas ako agad.hinanap ko yung tapat ng room na ni-rent nila luhan hyung.and then I saw it.may peder pala dun and...

i saw him .nakasandal siya at parang may ini-innda.tinignan ko siya at nilapitan pero di pa ako nakakalapit nag lakad na siya sinundan ko rin siya dahan dahan lang kaming umaakyat sa mga hagdan and I guess sa bahay niya siya pupunta.malapit na kami sa pinto ng bigla siyang nawalan ng malay at bumagsak.lumapit ako agad sa kanya at tinulungan siya kahit masakit pa lahat ng parte na katawan ko.

hiniga ko siya sa may kama niya.pinunasan ko siya ng basang towel sa ulo dahil may lagnat siya.pagkatapos nun pinatong ko yun sa noo niya.tinitigan ko yung mukha niya na inosenteng inosente.gwapo naman siya.naglibot ang mata ko sa loob ng bahay niya maganda,malinis,maayos.ang swerte naman ng magiging asawa niya.marunong sa bahay at sa sarili.

naisipan kong pumunta sa may kusina at magluto na lang ng soup para sa kanya.ng matapos ako kumuha ako agad ng bowl at tinakalan ko siya dun.

inakyat ko yun dun at pagdating ko dun saktong gising na siya.nagulat siya ng makita niya ako at yung dala kong soup.binigay ko yun sa kanya at kinain niya naman yun.

''magaling ka pala mag luto.ang Sarap nito nakakagaan ng pakiramdam.''sehun

''oo.sige kumain ka lang gan.''tumayo ako para kuhaan siya sana ng tubig.pagatyo ko palang parang dumodobla ang mga bagay.maya maya bigla na lang ako bumagsak.

na realize ko na nag kabaligtaran kami ng ayos siya na ang inalagaan ko habang mayy lakas ako.ngayun mukhang ako na naman ang aalagaan niya.

sakit ang binigay niya sakin pero ibinalik ko ng alaga at ang alagng yun ay sinuklian niya naman ng aruga...

Blackout