Clash of the HEIRS!*ON GOING*

CHAPTER 7 - Weakness

CHAPTER 7 - Weakness

Duchess POV

On my way na ko papunta ng school . And first time kong malate na hindi pabor sakin -____-

Nagpunta kasi ako sa share holders meeting ng company ng parents ko . Wala naman akong ginawa doon kung hindi tumango lang -___- Sa loob ng 5 oras <///3

Antok na antok pa nga ako eh .

''Duchess . Kinakausap kita!'' Nakalimutan ko . Kasama ko pala si Auntie Loraine ngayon .

''Huh?'' Sagot ko .

''Tanggaln mo nga yan Earphones mo!''

Haaaaay! Sa sobrang sungit talaga nito ni AUntie napagkakamalang siya ang amo -___-

''What are you saying a while ago?'' Saad ko habag nakatingin sa bintana

''Hindi kana bata Duchess . Haaay . Your father..'' Bago pa man niya ituloy ang sasabihin niya I cut her off

''Step father'' Dagdag ko

''Duchess'' Tawag niya sakin

''What? Totoo naman ah . My dad died that why his not my father'' Saad ko habang nakatingin kay aUntie

''Naiintindihan kita Miss Duchess'' Mahinahon na saad niya .

Ibinalik ko muli ang tingin ko sa bintana .

''Your Step Dad is sick'' Muling saad niya

''So?'' Sagot ko

''Kailangan ka niya . No . Kailangan ka ng Mom mo''

''Kailangan niya ko? Pero kapag ako ang may kailangan sa kanya she never sHowed up!'' Sagot ko

''Duchess!'' Galit na tawag niya sa pangalan ko

''I have to go . Late na ko'' Sagot ko saka bumababa ng sasakyan at naglakad papasok sa gate ng School namin .

Kailangan niya ko? Psh!

Nung mga panahon na kailangan ko siya . Asan siya?! 

Yung Grumaduate ako ng Elementary at Valedictorian ako?! Nung nagchampion ako sa Sports?! Nung ilang araw akong nagkasakit?! Nung Nagluluksa ako at nagsusuffer sa pagkamatay ni Dad?! ASAN SIYA NOON!!

And now She fucking needs me!!!

Hindi ko na napigilang tumlo ang luha ko . Nakakainis!! Wala na kong pake sa mga taong nakatingin sakin .

Sa mga sasabihin nila! Ayoko lang pigilan ang nararamdaman ko!

''Come to think of it . The Cold Hearted Duchess White is crying? Hahaha'' Hindi ko na lang sila pinansin

''Hey Duchess makipagkwentuhan ka naman samin'' Saad nung isang babae habang nakaharang sa harapan ko .

Tinignan ko lang siya . At nagpatuloy ulit sa paglakad .

''Hindi naman kami nagtatake advantage sayo Duchess gusto ka lang namin makausap ;)'' Saad pa nung isang babae .

Muli akong tumigil sa paglakad ko .

''I'm not in the mood'' Cold na sagot ko

Nagtawanan naman sila .

''Tsk! Dali na Duchess let's have some fun . Diba yon ang gusto mo ;)'' Saad ulit ng isang babae

Pinalibutan nila ko . Pero wala akong pake , Ang bigat talaga ng pakiramdam ko ngayong araw . 

Lumapit yung isang babae sakin at inikutan ako .

''So Duchess . Balita ko wala ka ng balak makipag-away huh'' Saad niya .

Nanatiling tikom la mang ang bibig ko . Si Mom! GALIT AKO SA KANYA!

Agad naman akong sinampal nang babaeng umiikot sakin .

*PAK*

''Sumagot ka pagkinakausap kita!''Saad pa niya .

Napayuko na lang ako . I HATE YOU MOM! 

*PAK*

Sinampal niya ko ulit .

''Hindi kaba tinuruan ng magandang asal!''

Si Mom! Ako ag sinisisi niya sa pagkawala ni Dad . Pero Pero hindi ko naman ginusto on eh . Sana . Sana ako na lang ..

''SUMAGOT KA!!''

Hinihintay ko ang sampal na alam kong gagawin ulit ung babae pero wala . Wala akong naramdama na sumampal sakin .

''You know . Masamang manakit ng kapwa . Tsk tsk tsk'' Saad ng isang pamilyar na boses .

Iniangat ko naman ng bahagya ang ulo ko para makita kung sino yung nagsalita .

''Ma-max'' Utal na saad nung babae .

''Hey Lesbi?'' Tawag niya sakin habang hawak niya ang braso nang babaeng sumampal sakin

Tinignan ko lang siya sandali saka yumuko ulit .

''1,2,3,4..7,8 Tsk! Eight bitches vs sa isang babaeng wala sa katinuan? It's not fair naman ata'' 

''Ma-max sorry na ang a-kala ko ga-galt ka kay Duchess ba-baket mo siya tinutulungan?'' 

''Do I need to explain to you everyhing? In fact I don't know you bitches'' Cold na sagot ni Max

''Now bitches . Wanna Play?'' Dagdag pa niya .

''Pabayaan mo na lang sila'' Mahinang saad ko

''Okay . Run Bitches!'' Saad niya 

Nag-umpisa nanaman ako sa paglalakad . 

''Hey Lesbi!''

Hindi ko na lang siya pinansin .

''Sana ako na lang ang namatay'' Bulong ko 

''Duchess!'' Tawag iya ulit sakin .

Tumigil naman ako sa paglalakad at saka siya tinignan .

Ngumiti ako sa kanya kahit na may mga nangingilid na luha sa mga mata ko .

Nagulat ako sa ginawa ni Max . Sa sobrang bilis ng pangyayari ay hindi ko nang nagawang makaiwas pa .

I can feel his heart beat and his breath .

''Ayokong nagkakaganyan ka . You're not like this Duchess'' he whisper .

''Pero kung ayan lang ang paraan para maging maayos ka . Just do it . Cry. Hindi kita iiwan until you wish for it'' Dagdag pa niya .

After hearing that . I just close my eyes and hug him back .

Hindi ko na napigilang umiyak . Wala na talaga kong pakielam sa mga tao sa paligid namin . Saka ko na proproblemahin ang mga sasabihin nila . Basta ang gusto ko lang ngayon ay yakapin siya and never let him go .