Dag 1
- Allison -
'Opstaan, opstaan!' Ik kreun zachtjes en wrijf in mijn ogen. Ik kijk eventjes om me heen en zie Niall dan met een grijns rond zijn lippen in de deuropening staan. Ik denk even na en besef dan alweer wat er allemaal is gebeurd gisteren. Ik kijk even op de klok. Half tien nog maar. 'Wat?' Mompel ik een beetje kortaf, doodmoe. 'Opstaan.' Zegt hij, nog steeds met die grijns. 'Want?' Ik gaap een keertje. 'We gaan iets leuks doen!' Oh ja. Dat gingen we doen, we gingen iets leuks doen. 'Wat dan?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Daar kom je vanzelf wel achter,' hij loopt weg. 'Over een halfuurtje is het ontbijt klaar, badkamer is links van je en er liggen schone kleren voor je klaar!' Roept hij nog voordat hij weg loopt. Ik kijk hem een beetje verbijsterd na. Aparte jongen, aparte jongen..
Ik stap de douche uit als ik binnen tien minuutjes gedoucht heb. Ik droog me even af en kijk dan naar de kleding die Niall klaar heeft gelegd. Ik trek mijn wenkbrauwen even op en trek de onderbroek aan die er ligt. Ik trek mijn oude bh gewoon weer aan en kijk even keurend naar de kleding die Niall heeft klaar gelegd. Hij heeft een grijze sweater klaar gelegd en een skinny jeans die waarschijnlijk voor hem te klein zijn. Ik trek de sweater aan die bijna tot over mijn knieën komt en bedenk me dat ik ook gewoon mijn panty kan aan doen, die ik altijd onder mijn sportkleding aan heb. Ik loop naar de slaapkamer toe waar ik sliep en trek mijn panty aan. Ik trek mijn zwarte lage allstars eronder aan en glimlach tevreden.
Ik kom beneden en ik zie hoe Niall even verbaasd naar me kijkt. 'Wat?' Mompel ik een beetje onzeker. 'Nee, nee. Je kleding, hoe kun je dat zo leuk combineren?' Ik trek mijn wenkbrauwen even op, maar schiet dan in de lach. 'Eh, nou ja. Ik had gewoon nog een panty liggen en jouw sweater?' Ik haal mijn schouders op en kijk even naar de tafel die helemaal gedekt is en vol met lekkere dingen ligt. Ik slik even. Ik had echt honger, maar hiervan werd je echt dik.. 'Ik weet wat je nu denkt: 'Hier word ik dik van, aah help!' Maar je bent echt alles behalve dik. Je bent mager Ali en daar gaan we nu gelijk iets aan veranderen.' Ik ga zitten en bijt op mijn lip. Ik pak voorzichtig een plakje cake en neem er een hapje van. Ik kauw er op en slik het dan door. Tot mijn grote verbazing is het best wel lekker en voel ik me niet eens dik of vies nadat ik het gegeten heb. Ik neem er een iets grotere hap van en voor ik het weet is het plakje cake al op.
'Oké, wat gaan we nu doen?' Ik kijk hem aan. Niall fronst even. 'Eh, pardon. Je hebt toch nog niet genoeg gehad hoop ik?' 'Jawel..' Zeg ik zachtjes. Niet helemaal, ik had echt hartstikke honger, maar ik wilde niet meer eten. 'Allison..' Niall smeert een broodje Nutella voor me en drukt dat in mijn handen. Normaal at ik altijd volkoren brood met niks, soms met wat boter. Dit is wel een grote stap: wit brood met met een dikke laag Nutella. 'Moet ik je helpen?' Hij kijkt me behulpzaam aan en ik knik langzaam. 'Graag..' Ik geef hem mijn broodje. 'Mond open.' Hij grinnikt zachtjes en ik open met een halve glimlach mijn mond. Ik neem een hapje van het broodje dat hij me voor houdt en slik het door. Langzaam, met zijn hulp eet ik het op. 'Topper!' Complimenteert hij me.
'Wat doe je normaal op een dag als deze?' Niall kijkt me nieuwsgierig aan en haalt een notitieblok met een balpen tevoorschijn. 'Eh, ik ga naar de sportschool voor twee of drie uurtjes, vanaf daar jog ik naar huis en lees ik wat..' Zeg ik. 'En wat eet je zo ongeveer per dag?' 'Twee appels en een muesli reep. Oh, en heel veel water.' Niall schudt afkeurend zijn hoofd. 'Je weegt nu..?' '37..' Zijn ogen worden groot. 'Dit meen je niet?' Ik knik langzaam en Niall schudt nog eens zijn hoofd. 'Zullen we een doel op stellen voor het einde van de maand?' Ik knik maar, wat moest ik anders? 'Wat dacht je van.. 45?' Ik bijt op mijn lip en slik even. Dat was echt wel moeilijk, maar misschien met zijn hulp.
'Niet zo onzeker, je kunt dit.' Ik kijk hem aan. 'Zeg het.' Ik frons. 'Zeg wat?' 'Vertel jezelf dat je dit kunt halen.' Zegt Niall. 'Moet dat nou echt?' Mompel ik. 'Zeg het.' Ik zucht. 'Ik kan het halen.' Mompel ik, niet te enthousiast. 'Meer overtuiging.' 'Ik kan het halen!' Niall grijnst. 'Beter.' Hij klapt lachend in zijn handen. 'Zeg, ben je een professionele coach of zo? Want zo lijkt het echt.' Ik grinnik eventjes. Hij schudt zijn hoofd. 'Nee, ik ben gewoon Niall. Ik wil je gewoon graag helpen en met Google kom je een heel eind.' Ik schiet in de lach. Google of niet, zijn steun en hulp kon ik zeker wel gebruiken.
'Ready?' Ik stop mijn mobiel in mijn zak en sta op. 'Ja!' Ik loop naar de voordeur toe en kijk naar Niall die al helemaal klaar staat. 'Let's go.' Hij opent de deur, laat mij eerst naar buiten lopen en doet hem dan op slot. Hij drukt op een knop van zijn autosleutels zodat zijn mooie, grote Mercedes open gaat en ik in de passagierszitting kan gaan zitten. 'Wil je echt niet vertellen waar we naartoe gaan?' Ik kijk hem haast smekend aan, en ik moest zeggen van mezelf: dat kon ik goed. 'Nee, dat is helemaal geheim.' Hij grijnst gemeen en ik rol met mijn ogen. Nog steeds blijf ik het wel een beetje raar vinden.
Na een tijdje komen we aan bij een gebouw. 'Cinestar, waar de film tot leven komt..' Lees ik hardop voor. Ik kijk Niall aan. 'Cliché hoor.' Ik grinnik zachtjes. Hij trekt verontwaardigd zijn wenkbrauwen op. 'Ik durf te wedden dat jij in tijden niet meer naar de bioscoop bent geweest.' Zegt hij, en hij heeft gelijk. Ik ben misschien in een jaar niet meer naar de bioscoop geweest, terwijl ik dat vroeger wel altijd heel leuk vond om te doen met Lou- Stop. 'Kom mee dan, jij mag de film uitkiezen.' Ik rol lachend met mijn ogen en besef hoe lief Niall eigenlijk is, dat hij al deze moeite doet? 'Heb je zelf geen leven of zo?' 'Wat?' Hij kijkt me verbaast aan. Ik lach even, dat kwam er wel een beetje anders uit dan bedoeld. 'Ik bedoel, waarom doe je dit allemaal voor me, heb je niks beters te doen?' Ik haal een hand door mijn lange bruine haren heen. 'Ali, ik wil je helpen. Ik voel een klik tussen ons.' Hij glimlacht zwakjes en ik moet toegeven dat ik die klik ook wel voel, niet als in liefde, maar gewoon, vriendschappelijk.
'Welke film wordt het?' Ik kijk even naar de films die er staan. 'Frozen.' Ik grijns. 'Ah nee, kom op!' Roept hij uit. Ik kijk hem een beetje verontwaardigd aan. 'Ik houd niet van Disney.' Hij pruilt en kijkt me met zielige grote puppyogen aan. 'Alsjeblieft?' Smeek ik. Ik wilde die film gewoon heel graag zien. 'Oké best, omdat het jouw dag is.' Ik glimlach tevreden. 'Dankje.' Ik druk een kus op zijn wang en wacht tot hij de kaartjes gekocht heeft.
'Je kunt het niet ontkennen!' Ik loop lachend de zaal uit en kijk lachend naar Niall die met een beetje een zuur gezicht de zaal uit loopt. 'Ik heb niet gehuild.' Mompelt hij. 'Ik zag toch tranen over je wangen rollen!' Ik kijk hem aan. 'Ik wist niet dat je zo emotioneel was?' Ik grinnik zachtjes. 'Ben ik ook niet. Ik heb niet gehuild.' Ik rol met mijn ogen. 'Huilen is oke hoor.' Ik knuffel hem kort en lach eventjes. Het was fijn om even mijn problemen te vergeten door deze leuke dag. 'Wat gaan we nu doen?' Ik kijk hem met een nieuwsgierige blik aan. 'We gaan pizza eten en dan zijn we klaar voor vandaag. Je blijft vanavond nog een nachtje slapen en dan maak ik een eetschema voor je.' Ik knik. Ik vond het best wel gezellig met Niall en we kenden elkaar nu ook al een stuk beter.
Ik denk echt dat hij me kan helpen om eerlijk te zijn. Ik voel gewoon die klik. Het klikt tussen ons. Het niet eens awkward, en geloof me. Bijna al mijn vriendschappen beginnen awkward, maar dit keer niet. Tenzij het geen vriendschap wordt, maar dat lijkt me sterk. Dit is juist het begin van een mooie vriendschap, daar ben ik zeker van.
Heel zeker.
