cra·zi·ness
ˈkrāzēnəs/
noun
-mad, wild, or erratic behavior or nature.
--
That was the start of our friendship. Toby, me, Femi and Rico. Hindi ko friend si Jasmine. Sabit lang sya. I don't really like her. Kung pwede nga lang na pagitnaan ko silang dalawa ni Toby eh! Ayaw kasing maghiwalay!
That went on for two years.
Two years akong nagpi-pretend na friendship lang ang habol ko sa kanya. Two years kong tinitiis yung landian nilang dalawa kahit gustong-gusto ko na burahin sa Earth si Jasmine para ako na lang ang landiin ni Toby.
Two years. Ang tagal na rin pala.
But then, that faithful day finally came.
Nakita kong nag-uusap yung dalawa sa isang area ng campus. I hid on one corner na dadaanan ni Toby mamaya. Alam kong do'n sya dumadaan for his next class. Syampre alam ko. Dakilang stalker nga ako, 'di ba? Plus, being his friend has its perks.
So eto na nga, nakatungo si Jasmine tapos parang may sinasabi. Wala naman akong marinig. Hello! Anlayo kaya! Then Toby's phone rang. He answered it.
Start na yata ng klase nya dahil pagkatapos ng tawag, nagpaalam na sya kay Jasmine. That's my cue. I backed away a couple of steps tapos tinaymingan ko yung paglalakad nya tapos kunwari magti-turn ako ng corner tapos nagkabungguan kami.
"Sorry—Corrine! Ikaw pala."
I immediately noticed his sad eyes.
"Toby! Okay ka lang?"
Umiling sya.
"Bakit? May nangyari ba?"
"Wala 'to. Sige." Nilampasan nya 'ko.
"Toby!"
Lumingon sya.
"Bakit?"
"Ano, if ever na gusto mo ng kausap, nandito lang ako, okay?" Kausap. Kalandian. New girlfriend. Pwedeng pwede ako. Iwanan nya na kasi si Jasmine ng happy ever after na lahat!
He smiled. Yung pilit. "Thanks." And he continued walking.
--
"Yo!" Sumulpot si Rico mula sa kung saan at umakbay sa 'kin.
"Pwede ba! Ang bigat ng braso mo!" reklamo ko.
"Suplada ka pa rin," naiiling nyang sabi.
"Di pa rin kita type, 'no."
"Mabuti na lang naka-move on na 'ko sa 'yo!"
Nagulat naman ako sa sinabi nya. "Huh? Sa ganda 'kong 'to—"
"Beauty is not the only thing that captures a man's heart, you know."
Wow. "Nilalagnat ka ba? Ano'ng nakain mo at nagpapaka-philosopher ka dyan?" Tinanggal nya 'yong braso nya sa balikat ko tapos hinawakan nya ang kamay ko at hinila ako paupo sa isang bench.
"Gale..."
"O, ano? Pahawak-hawak ka pa ng kamay dyan." I must admit though, I learned to like this guy. Oo sa una, may pagka-presko at mahangin sya. E, kaya naman pala, mayaman kasi sya. But he's also funny, adventurous, and loving, especially towards his friends. Nagtataka nga ako kung bakit wala pa syang girlfriend, e.
