"ငါ့ကိုတစ္ေယာက္တည္းေနခြင့္မျပဳႏိုင္
ဘူးလား?"
အဲဒီမိန္းကေလးကြၽန္မနဲ႔နီးစပ္ဖို႔ႀကိဳးစား
ေနတာအခုဆို ၂ လေတာင္႐ွိေနၿပီ။
မနက္ခင္းတိုင္း ကြၽန္မစားဖို႔မနက္စာ
ကိုလာပို႔ေပးတတ္ၿပီး အျမဲတမ္းကြၽန္မ
ဘက္ကဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ခင္မွာဘဲ
ထြက္သြားတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ကြၽန္မ
ရဲ႕ locker ထဲကိုလည္း သူမရဲ႕ခံစားခ်က္
ေတြကိုဖြင့္ဟထားတဲ့စာေတြလာထား
ေပးတတ္သည္။ သူမလုပ္ေနတဲ့အရာ
ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မရင္ခုန္စိတ္လႈပ္႐ွား
ရတယ္ဆိုတာကိုဝန္ခံရမွာ ကြၽန္မ
မလိုခ်င္ဘူး။
ကြၽန္မစာၾကည့္တိုက္မွာစာၾကည့္ေနတဲ့
အခ်ိန္ဆိုလ်ွင္ သူမလည္းအျမဲတမ္း႐ွိေန
တတ္ၿပီး ကြၽန္မအိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ
ကြၽန္မေနာက္မလွမ္းမကမ္းကေန တိတ္
တဆိတ္လိုက္ပါလာတတ္သည္။
အဲဒါကေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ stalker
တစ္ေယာက္ေနာက္ကလိုက္ေနသလို
ခံစားရေသာ္လည္း အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕
ဇြဲ႐ွိမႈကိုေတာ့ ကြၽန္မအနည္းငယ္အံ့ဩရ
ပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလကြၽန္မနဲ႔အၾကည့္
ခ်င္းဆံုမိရင္ သူမရဲ႕စိတ္လႈပ္႐ွား
သြားတဲ့အမူအရာက ရယ္စရာေတာ့
အေကာင္းသား။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္မဘယ္လို
ပဲေအးစက္စက္ဆက္ဆံေသာ္လည္း
သူမကအခုထိလက္မေလ်ာ့ေသးဘူး။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမရဲ႕စစ္မွန္တဲ့စိတ္
ရင္းေၾကာင့္ ကြၽန္မစိတ္လႈပ္႐ွားရပါ
သည္။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္မေနာက္တစ္ႀကိမ္
နာက်င္ရမွာကိုေၾကာက္ေနမိတုန္းပဲ။
အဲဒါေၾကာင့္ကြၽန္မနားကိုကပ္ခြင့္မရ
ေအာင္တံတိုင္းေတြအထပ္ထပ္ကာရံ
ထားတာေပါ့။
"ငါ့ကိုအခြင့္အေရးမေပးႏိုင္ဘူးလား"
အဲဒီမိန္းကေလးက ကြၽန္မကိုေမးခြန္း
ျပန္ထုတ္သည္။
"ဘာအခြင့္အေရးမွမေပးႏိုင္ဘူး၊
အဲဒီေတာ့ဒီအတိုင္းထြက္သြားလိုက္
ပါေတာ့"
ကြၽန္မေအးစက္စက္နဲ႔စိမ္းကားစြာေျပာ
၍လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္
လက္တစ္ဖက္ကကြၽန္မကိုလွမ္းဆြဲကာ
ရပ္တန္႔ေစသည္။
"Jessica Jung....ေျပာပါ"
ကြၽန္မစိတ္႐ႈပ္သြားၿပီးနားမလည္ႏိုင္ဟန္
မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကိုတြန္႔ကာ သူမကိုၾကည့္
လိုက္သည္။
YOU ARE READING
A Heart That Never Forgets( Trans )
Fanfictionမၾကာေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ မင္းမွတ္ဥာဏ္ထဲကေန ငါ့ရဲ႕တည္႐ွိမႈက ေပ်ာက္ကြယ္ေကာင္းေပ်ာက္ ကြယ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ထို႔အတူ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွတ္တရ ေတြလည္းအပါအဝင္ေပါ့။ အဲလိုျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း မင္းဘာမွပူပန္ ေသာကျဖစ္မေနပါနဲ႔။ ငါ မင္းကိုခ်စ္သလို မင္းလည္း ငါ့ကိုခ်စ္တယ္...
