"Ang manhid mo! Ang manhid manhid manhid manhid mo! Ang sakit nun! Ang sakit! Ako na nga tong nagpapakamartyr para lang sayo! Pero kahit onti man lang, wala kang pakiramdam? Ang sakit nun! Sobra!"
Iyak ako ng iyak sa harapan niya. Habang siya nagulat sa sinabi ko. May halong lungkot at galit yung mga mata niya. Wala talaga siyang maintindihan sa sinasabi ko. See, sinabi ko na nga di niya parin gets! MANHID! ~_~
"Hey, what are you talki---"
"Nasasaktan ako kahit wala akong karapatan! Kasi nga kaibigan mo lang ako! Oh, ano? Masaya ka na? Kaibigan mo lang ako! Pero ako umaasang maging sayo! So ano? Satisfied ka na?"
Sunod sunod ang pagpatak ng luha ko. Ang sakit, sobra ang sakit. Ni konti wala siyang nararamdaman. Ang tanga tanga ko, dapat di ko nalang sinabi yun, sana di nalang ako na fall sakanya at higit sa lahat.......
Sana hindi ko na siya nakilala.
YOU ARE READING
The Perfect Pair
Teen FictionLahat ng tao pwedeng ma-fall. Pero pag nafall tayo dapat handa din tayo masaktan. Katulad nalang ng babaeng si Sam. She's a simple person that hides a thousand feelings behind the happiest smile. She's so good at hiding feelings. She might look happ...
