KAYBOLUŞ

Türkiye

Hayat 10 yaşındaki çocuk için çok anlamlı. Hele ki gülüp eğleniyor ve eğlendiriyorsa.
Alex çok sakin bir çocuk olsa da yaramazlık yapınca tam yapıyordu. Annesi onu çok seviyordu ve her zaman onunla ilgileniyordu. Babası zengin bir iş adamı olduğu için Alex ile fazla zaman harcayamıyordu ama onu çok severdi.
Pazartesi günü annesi Alex'i okula götürdü.
"Allah zihin açıklığı versin evladım"
"Sağol anneciğim"
diye cevaplayıp okuluna girer güvenlik amcaya selam verir ve her zaman ki gibi sınıfına geç gelirdi. Derse girdiğinde hocası:
"Evladım yine mi geç kaldın? Bu kaçıncı sefer artık?"
"Özür dilerim öğretmenim, bir daha olmayacak" der geçiştirmek için.
"Evladım büyüyünce ne yapmak istiyorsun ?"
"Dünyayı gezmek istiyorum öğretmenim"...
Daha o zamanlar bile bu çocuğun bir hedefi yok diyenler 10 sene sonra onu görünce şok olacaklarını bilmiyorlardı. Kim bilir, belki tahmin ediyorlardır. Sonuçta babası zengin bir iş adamıydı.
Saat 16.00 civarı zil çaldı ve Alex okuldan çıkıp annesini beklemeye başladı.
5-10 dakika sonra babasının geldiğini görünce şok oldu, babası onu okuldan hiç bir zaman almamıştı çünkü. Kapıyı şöför açtı ve binmesine yardım etti. Babasını görünce,
"Hayırdır baba? Hiç beni okuldan almazdın, bir şeyler mi oluyor?"
Babası pek konuşmayı sevmezdi.
"Gidince göreceksin" dedi kırık ses tonuyla.
15 dakika sonra hastaneye gelmişlerdi, çocuk endişelenmeye başladı. Hemen hastanenin acil bölümüne girdiler. Alex yatakta annesini görünce birden ağlamaya başladı. Babası hiç birşey yapmıyordu. Daha doğrusu yapamıyordu. Yaklaşık 3 saat acilde bekledikten sonra, doktor babasının yanına gidip bir şeyler söyleyince babası kendisini tutamadı ve hıçkırıklarla ağlamaya başladı. Alex babasının yanına gidince babası ona sarıldı ve
"Seni asla bırakmayacağım oğlum" dedi ağlayarak. Alex anlamıştı artık annesini kaybettiğini ve o da ağlamaya başladı...

(Part 2 gelecek)