A Mundem Te Te Dua?

13.Ndihme.

Nuk qendrova me Adrianin,shkova ne shtepi pasi gjithe entuzjazmi u shua qe kur ata te dy u perplasen me llafe.Nuk deshiroja qe ai te me conte ne shtepi ndaj vendosa te shkoja vetem,kur rruges dikush me ndaloj.
-Ti je vajza e Albert Dimaj?-pyeti i panjohuri.
-Po.-u pergjigja paska ne medyshje.Nuk me dukej si fytyre e pare.
-Atehere eja me mua kemi disa pune me ty.-tha duke me terhequr prej krahu.
-Cfare ben ti antipatik,me... me lesho te thash.-e friksuar perpiqesha qe te me leshonte doren.
Ishte e pamundur.Fillova te bertisja nga frika,kur papritur ai nxori nga xhepi i tij nje shami e cila ishte me nje substance gjumi.Perpiqesha te shmangesha por ishte e kote,nuk merrja dot fryme dhe kur papritur,humba ndjenjat...

*ne anen tjeter* (Xheiku dhe Adriani)

-Pra,cfare deshiron te flasim?-pyeti Xheiku,Adrianin.
-Po i bie shkurt,sa leke deshiron qe ta lesh Jolen te qete?-tha Adriani si te ishte pronari i Joles.
-Pffff...Po tallesh besoj,Jola nuk shitet si te ishte nje objekt profesor.-tha Xheiku me ironi.
-Po sikur te te them qe ajo dhe une,kemi caktuar daten e fejeses.
Me te degjuar ate fjale Xheiku vrapoj dhe e kapi Adrianin prej kemishe duke i dhene nje gjuajte te fuqishme me koke.
-TI BASTARD.-bertiti Xheiku me te madhe.-TE PARALAJMEROVA MOS TI AFROHESH ASAJ.
Adriani pa qe po gxhakoste nga balli dhe veshtroj Xheikun me dy sy te temerrshem.
-TI KALAMA SI GUXON...-u ngrit fuqishem duke e gjuajtur ate me grusht ne stomak.
Xheiku ne cast ra me gjunje ne shesh duke u kollitur.
-He pra,ngrihu tregoje veten se sa mund te vlesh per te mbajtur vajzen.-tha Adriani duke qeshur me djallezi.
-T...Ti...i pa...i pacipe..-tha Xheiku duke marre fryme me veshtiresi.
Nuk dukej ne gjendje te mire.Gjuajta e Adrianit e beri te dobet ate duke e lene si te ishte i paralizuar.
-NGRIHU.-i bertiti duke e gjuajtur me gjur ne balle.
Xheiku ne cast u shtrih ne asfaltin e rruges i lyer ne gjak.
-Vetem ta shikoj ate nje nate...Ahhhh...-tha Adriani per ta ngacmuar te gjorin qe ndodhej ne shesh per faqe te zeze..
Sa e degjoj ne force buroj nga brenda Xheikut duke u ngritur,dhe duke e qelluar Adrianin nga mbas kurrizit.
Ai qe nuk e priste,u rrezua duke renkuar si te ishte nje kelysh.
-P..pra tani....u nxeh..situata..-tha duke dhene nje te qeshur te djallezuar.
-SI GUXON,-vazhdonte ta gjuante me shqelme ne bark,dhe ai qe nuk mbrohej dot.-SI GUXOVE TA PREKJE...ME CFARE TE DREJTE?!
Xheiku ishte i terbuar dhe dukej se askush nuk e ndalonte dot me...Kishte humbur kontrollin si i cmendur.Ngacmimet e Adrianit e bene ate si nje kafshe te dale nga kafazi...Nuk e duronte dot me ate,te fliste ashtu per Jolen...
Vetem mendimi e bente qe ta gjuante me fort.
-TI  PEDOFIL I MALLKUAR SI GUXOVE.
Thoshte Xheiku serish duke bertitur,por duke e lene ate qe te vuante nga dhimbja.
Dukej sikur ai te ishte i keqi...Dukej dikush tjeter i cili kishe frike ti flisje...
-Te paralajmerova njehere te mos e prekje pasi nuk do te te kisha lene te gjalle,dhe kam per ta mbajtur premtimin e bere.-perveshi menget dhe u distancua.
-TANI NGRIHU,ME TREGO TI SE CFARE MUND TE BESH.-i bertiti ne nje menyre te temerrshme.

Nuk mudej te ngrihej...Ishte aq keq sa nuk levizte dot.
-T..Te...nenversova...djal..-tha Adriani me nje gjysme zeri sikur ti kishte mbaruar oksigjeni.
-Qenke...goxha...i mire...
-Ndersa ti je nje njeri i peshtire.-u afrua tek ai duke i kapur kemishen.-Po te paralajmeroj per here te fundit,lere te dashuren time te qete sepse,kesaj here vertet nuk kam per te te lene te gjalle.
E ndihmoj per tu ngritur duke i thene:
-As deren e shtepise mos guxo tja shikosh.-e leshoj rendshem dhe u largua.
-Ti ja vlen si nje kundershtar i denje.-peshperiti Adriani duke buzeqeshur...

                   *Tek Jola*
Hapa syte dhe vura re se isha e lidhur nga duart dhe syte.
-Ku ndodhem,kush jeni ju?-pyesja e friksuar duke u dridhur.
-Mos u frikso vajze...Nuk do te bejme keq...Ose te pakten tani per tani...-qeshen disa njerez me te madhe...Kush ishin keta dhe nga e njihnin babain tim?Kisha shume frike...Dikush te me shpetonte.
-Babai yt i dashur,ka disa borxhe per te lare te cilat nuk i ka shlyer ende me ne.-tha dikush,me nje ze te trashe dhe te plote...Dukej sikur te ishte shefi...
Mendoja se babai i kishte lare borxhet me njerzit...Pra,ai genjehu?
-Me pak fjale vajze,ti je karremi per tek yt ate.-me ledhatoj flokun dhe nje e dridhur u fut ne trupin tim,e kisha mishun kokrra kokrra,u renqetha deri ne palce..
Ishte temerruese ajo ndjenje e te qenit nje karrem per te kapur babain tim.
-Si te quajne vjaze,te pakten te dime emrin e karremit te peshkut tone.
-J...Jola...-thash me nje peshperime qe dridhej nga frika.
-Si si?..
-J...Jola..-serish te njejtin ton zeri..
-Ngije zerin moj.-me kapi nga floku duke e terhequr ate poshte,dhe koka ime qe u ngrit lart me nje shpejtesi.
-JOLA.-bertita nga frika,dhe fillova te qaja..
-Aaaaa,Jola...Gezohem bukuroshe.Une jam Ertan.-puthi doren time,dhe une qe ndjeva nje ndjenje te peshtire,terhoqa doren.Ishte levizja me e keqe qe bera pasi ai tha:
-S..Si guxon ti...-nje dacke u afrua duke me qelluar faqen e majte me nje force te madhe dhe e beri ate te gjakosej.
Bertita nga dhimbja por e kote.Thjesht sa lodhesha.
-Pusho moj flliqesire.-lidhi gojen time duke bere qe une mos te flisja dot..
Cte kishte bere babai qe une te ndodhesha ne ate vend te temerrshem..Per mua ishte fundi...Kisha nje frike qe pushtoj tere trupin,koken,mendjen.
Doja qe te me shpetonin...Doja te isha ne shtepine time ne are cast,duke perqafuar babin tim...

Shpresoj qe tju pelqej.
P.S eshte hera e pare qe bej nje pjese "aksion" keshtu qe mos gjykoni 😑.
(Me thoni mendimin tuaj ne komente😊)(do perpiqem te rregulloj menyren te krijuarit nje pjese aksion ☺)