"Your Majesty,Our kingdom's under attack.They moved already!!!".
"Damn!!!!Send all the knights around the stations and rage for battle!!"
There's no turning back now.They're on the move already.
"Werewolves at south,Warlocks at west!!!"
Tsss.We've been targeted from the start!
(Amethyst POV)
Pumunta kami sa south upang sagupain ang mga werewolves.
I never thought that they'll move this early.Honestly,I really don't like war and it gives me chills.
Roar!!!!Shit!Isang malaking werewolf ang kaharap ko.I transformed myself into a vampire at naglaban kami.
De hamak na natatapatan nito ang bilis ko.Kalmot dito ,kalmot doon ang ginawa namin.
Hindi sinadya na natapilok ako sa isang ugat na naging dahilan sa pagkagat niya sa akin.
Napahiyaw ako sa tinding sakit.
Kinalmot ko ito upang mabitawan.
Nasugatan ito sa mata.
Umaagos ang dugo sa sugat ko na naging sanhi ng aking pagkahina.
Pinagpatuloy namin ang labanan.
Dahil sa maraming dugo na nawala sa akin ,natamo ko ang maraming sugat at walang humpay na pag-agos ng dugo sa akong bibig na naging sanhi ng aking pagkahina.
This werewolf is no ordinary one. Base on it's skill level it surpasses mine.
"Amethyst!!!!!",nilingon ko ang tumawag.It's Sistine and she's heading here.
Fool!!!!
"Wag kang lumapit dito Sistine!!!!".
Huli na ng makita kong napalaking kalmot ang sinalubong sa kanya.
Nabahiran ng sariwang dugo ang paligid.
"Sistine ,gumising ka!!!!!!.Wag kang mamatay!!!!".
Naramdaman kong huminto ang kanyang pulso.
"Aaaaaahhhhhhh!!!!!!!!!!!l".
Napahagulgol ako.Kumuyom ang akong kamao.
Sinugod ko ito ng walang pakundangan.
Nangibabaw ang galit ko sa mga oras na iyon.
Minsan ay nadadapa ako sa hapdi ng akong mga sugat.
Bigla akong nakaramdam ng matinding sakit sa aking binti.
Kinagat niya ako.Diniinan niya ito."Aaaahhhhhhh!!!!!!".
Ganito ba ako kahina?Isang royal hunter ay ganito kahina.
Sigurado akong magagalit si king pagnalaman niya ito.
Dinalaw na ako ng antok,I can't hold it anymore.Maybe this is my end.Tiningnan ko ang nakahandusay na katawan ni Sistine.
I'm sorry .I'm not worthy of protecting you.At tuluyan ng sinakop na dilim ang aking paningin.
(Ren's POV)
Naalarma ako ng narinig ko ang napakalakas na putok.Nagpapanik na ang lahat dito sa academy.
"Magtago kayo kung ayaw niyong mamatay!"
"Ren Tara na!!Dali!!!!"
"Why are you panicking dammit!!!!",I cursed out.
"Ren!!!!Haven't you heard it!There's war!!!"
"We can't do anything about that"
"And why?".
"Damn it Ren we're against a warlock and werewolf."
I turn to the opposite direction.I sense blood everywhere.
"Saan ka pupunta?".
"Someplace"
"Ren we know what you are thinking,It's for the best if you don't act out on your own."
"You don't know me!"
"Then what do you expect me to do.Hahayaan ka!Ne Hindi naming Alam Kong bakit napakakitid ng utak mo!".
Ginalit ako ng pesteng ito,ah.
"If you don't have the courage to stand up,then you're not worth anything."
At pumunta ako sa lugar na puro gulo.
Isang werewolf ang sumalubong sa akin.Want to fight?
I transformed myself into a vampire at sumugod sa kanya.
Nailagan nito ang atake ko pero nagpakawala ako ng isa pang kalmot.
Akmang kakagatin ako nito ng naunahan ko na naman.
Mabagal, this werewolf is a piece of cake.
Hinablot ko ang puso nito at tinapon sa malayo.
I sense something bad.I went to that place and I saw someone lying.
Lumapit ako nito and to my surprise ,it's Amethyst.
I hate it.Seeing her in this state. It made me piss off.I clench my fist and something urge inside of me,it's very warm.
Roar!!!!
I turn around and a werewolf heading straight to me.It gave me a scratch.Umagos ang konting dugo sa bibig ko.
I'm still blank,staring at Amethyst.
This is not happening,it's just a dream,right?Amethyst is not dead!
Tssss......
I'm alone again.Someone left me again.....
I had enough of those things...
I won't let anyone perish before me.
Binaliwala ko ang sugat na natamo,it peirced through me.
Walang pakundangan kong kinalmot ang aking kalaban.
Natamo nito ang malaking sugat sa tiyan.I felt that it is furious right now.
I smirked.You won't be able to fight if you don't show your true color.
Uminit ang aming labanan.
I manage to bite it na nakapahiyaw nito ng pagkalakas lakas.
Binutasan ko ang dibdib nito na nakapagpahinto ng kanyang hininga.
Nilapitan ko si Amethyst, kinalong ko ang malamig niyang bangkay.
Everything really perished huh?
Everything comes to an end.Those unfortunate beings unable to understand what living is.
Good night,Amethyst.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Annyeong guyz! Author here, hope u like my story and thank u very much if ever you're reading this…..
Again sorry for the typos and grammatical error
Okay that's all for now
LOVE LOTS!
