Ana rahmine düştüğümüz andan itibaren bir hayatımız varolmaya başlar.Doğarız,konuşuruz,yemek yeriz,güleriz,ağlarız,iş sahibi oluruz,para ve başarı isteriz,aşık oluruz,doyumsuz arzularımızı yerine getirmek için çabalarız,varoluşumuza anlam aramaya çalışırız ve ölürüz.
Hepimizin hayatında belirli düzeyde sıkıntılar vardır.Kimilerimiz savaşır,kimilerimiz varolanı kabul eder.Hepimiz hayatımıza bir suç yükleriz ve 'Hayat çok zor' isyanıyla atılırız.Peki asıl suçlu hayat mı,bizler mi?
Hayatı bizler zorlaştırırız.Hep en iyi olmak ve doyumsuz isteklerimizle kendi cehennemimizi yaratmış oluruz.Sınırlarımızı çizemeyiz ve böylece önümüzdeki engelleri de göremeyiz.Engellerimizi göremediğimiz için o engellerimizle karşı karşıya kaldığımız zaman çaresiz oluruz.Elimize bir fırsat geçse onu kullanmak yerine onun daha ötesinde ve daha iyi bir fırsat isteriz.Bu olay içimizde varlığını sonsuza dek devam ettiren stres ve üzüntünün ortaya çıkmasına neden olacaktır.
Varolanla yetinmeyi amaçladığımız zaman mutluluk ve başarı bizimle gelecektir.Bu da ister istemez hayatımızı olumlu yönlere çevirecektir.Daha mutlu,daha başarılı olduğumuz zaman zaten en iyisi,etkinin tepkisiyle bizleri bulacaktır.
Çevrenizde hayatınızı,kişiliğinizi,duygularınızı,benliğinizi,ve en önemlisi düşüncelerinizi olumsuz yönde etkileyecek herhangi bir varlığa bu izni vermeyin.Siz olun,başkalarının olmak istediği kişi değil.
Kendinize bir sınır belirleyebilirsiniz ve bu sınırların içerisinde yer alan engelleri kestirebilirsiniz.Ve en önemlisi savaşın.Sahip olduğunuz fırsatları korumak için savaşın,daha iyi bir fırsat istemek için değil.Eğer varolan fırsatlarımızı korumayı ve onlarla yetinmeyi başarabilirsek zaten en iyi fırsatlar bizi bulacaktır.Hayatınızda mutsuz geçirdiğiniz an olmasın.Çünkü mutluluk hayatımızı besleyen en önemli etkendir.Hayatımız beslenemez ise o halde 'Hayatımız' kelimesini kullanma gereğimiz kalmaz.
O halde hayatımızdaki tüm zorluklara,tüm bencilliklere,tüm hayatımızı zehirleyen etkenlere karşı savaşıp,onlara izin vermiyoruz.Her olumsuzlukta daha güçlü ve daha bir ne istediğini bilen sen oluyorsun.Yılma.Başarısızlığı başar ve bencilliği paylaşılmaya,kötüyü iyiye,azı çoğa,kibiri mütevaziye,hayatı yaşanacak hale çevir.Unutma hayatında varolan herşey sonludur fakat sen sonsuzsun.
Diğer konumda 2.bölümde görüşmek dileğiyle..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendine Yetebilirsin
Non-FictionVarolduğumuz andan itibaren en önemli dört etkeni ele aldım. İlki 'Hayat'...