Breathing Snowflakes

Hoofdstuk 4.

Als Taylor en Liv aankomen bij Clair hebben ze hun theorieën over vannacht al met elkaar gedeeld. Zo dacht Taylor dat ze een flinke zoen partij hebben gehad maar Liv beweerde dat ze apart van elkaar hebben geslapen. Liv drukt gespannen op de bel. Clair heeft heel de dag al niets van zich laten horen dus ze zijn nu wel toe aan het echte verhaal.

Als Clair de deur opent begint Taylor gelijk met haar ondervraging. "Taylor rustig aan, kom binnen dan pak ik wat te drinken voor jullie en beantwoord ik al je vragen" antwoord ze lachend op Taylor's enthousiasme. De meiden hangen hun jas op en lopen de woonkamer binnen. "Warme chocolademelk?" Vraagt Clair en Taylor en Liv knikken enthousiast.

Na een kleine vijf minuten komt Clair de keuken uit met een dienblad waar drie mokken chocolademelk op staan en een pak koekjes ernaast. Nog voordat Clair het dienblad neergezet heeft begint Taylor al met de eerste vraag van haar ondervraging. "Hoe laat zijn jullie gaan slapen?" Clair begint te lachen en gaat op de stoel zitten. "We zijn gelijk naar boven gegaan toen jullie weg gingen." Taylor wilt de volgende vraag stellen maar Liv is haar voor. "Waar heeft Robin geslapen? Niet bij jou in bed toch?" Clair voelt haar wangen rood worden en hoopt dat Taylor en Liv dat niet zien. "Robin is in de logeer kamer gaan liggen en ik in mijn eigen bed" "Zie je wel!" roept Liv naar Taylor. Taylor trekt een bedroeft gezicht en Clair kijkt haar vriendinnen verward aan. "Ik was nog niet klaar" zegt Clair dan. Ze voelt de ogen van Taylor en Liv branden en vervolgt dan snel haar verhaal. "Ik belde Brandon nog even om te vertellen wat er gebeurde en toen hoorde ik rond kwart over vier geklop op de deur. Ik kapte het gesprek met Brandon af en vertelde Robin dat die binnen mocht komen. Hij zei dat die niet kon slapen dus we zijn in mijn kamer een film gaan kijken." "Let op Liv nu komt het" zegt Taylor en Liv geeft haar een afkeurende blik. Clair doet alsof ze het niet heeft gehoord en gaat door. "Halverwege de film zag ik dat Robin in slaap was gevallen dus heb ik de film uitgezet en ben ik ook gaan slapen." Het gedeelte dat Robin zijn arm om haar heen had gelegd laat ze weg en ze wacht op reactie. "Dus jullie hebben niet gezoen?" vraagt Taylor bedroefd. Clair schud haar hoofd. Taylor's reactie is heel anders dan die van Liv. Liv is eerder verbaasd. "Hebben jullie samen in één bed geslapen?" vraagt ze en Clair knikt.

Nadat Clair het hele verhaal heeft verteld vraagt ze haar vriendinnen wat ze met het tasje moet doen waar Robin zijn shirt in zit. Taylor vind dat ze het als chantagemiddel moet gebruiken om Robin nog een keer over de vloer te krijgen. In tegenstelling tot haar vind Liv dat Clair het tasje gelijk had moeten brengen. Aangezien het nu te laat is om nog richting Robin te rijden kiest Clair voor Taylor's manier.

"Zullen we vrijdag gaan shoppen voor je verjaardag?" Vraagt Taylor aan Clair en kijkt tegelijk ook Liv aan. Als ze instemmen bespreken ze hoe laat ze gaan en dan gaan Taylor en Liv weer naar huis.

Onderweg naar haar kamer besluit Clair aan Brandon te vragen of hij en zijn moeder zin hebben om morgen een terrasje te pakken en ze krijgt al snel een bevestiging van Brandon terug.

*

Als Clair aan komt lopen in de stad ziet ze Brandon, Sarah en ook Bruno al snel zitten. Ze begroet ze met een knuffel en een kus op hun wang en ze schuift aan. "Ik heb een colaatje voor je besteld" zegt Brandon en Clair bedankt hem. "Ik hoorde dat je gister een vreemde jongen in huis had?" vroeg Sarah en Clair legde ook haar uit wat er was gebeurd. Sarah voelt soms meer als een moeder voor Clair dan haar eigen moeder. Dat is ook niet heel gek als je weet dat haar eigen moeder weinig belangstelling ik Clair steekt. "Dus je hing mij zomaar op omdat die vreemde jongen bij jou in bed wilde komen liggen?" Brandon's stem klinkt lichtelijk geïrriteerd. Hij is altijd erg bezorgd om Clair en ook nu is dat het geval. "Het klinkt inderdaad heel verkeerd maar hij doet me aan jou denken" zegt Clair dan snel maar Brandon kijkt haar verward aan. "Hoezo aan mij? Ik ben toch geen vreemde jongen voor jou? Hoe lang kennen we elkaar nu al?" Brandon zijn stem veranderd van geïrriteerd naar boos en Clair weet dat ze op moet passen met wat ze zegt. "Zo bedoelde ik het niet. Je hebt hem niet gezien. Hij heeft een stoer en hard uiterlijk maar een heel zacht innerlijk net als jij. En ook dat bedoel ik goed! Als ik jou zie dan zie ik een gespierde jongen die alles aan lijkt te kunnen maar als je jou beter kent weet je dat je gevoelig bent en dat je voor speciale personen door het vuur zou gaan als dat moet" Clair hoopt zijn boosheid afgenomen te hebben en Sarah merkt dat. "Dat is een mooie beschrijving Clair. Ik snap wat ze bedoeld Brandon. En het is niet dat er iets is gebeurd die nacht." Clair geeft Sarah een bedankende glimlach en ze ziet Brandon zijn boosheid afnemen. Als ze zich bezig houd met Bruno dwaalt ze af door haar gedachten. Ze wilde Robin uitnodigen voor haar verjaardag maar ze was bang dat dat een slecht idee was. Maar nu heeft ze spijt. Ze heeft geen idee of ze hem ooit nog zal zien, ze zou natuurlijk naar zijn huis kunnen gaan om zijn shirt terug te geven maar wat als zijn moeder open doet? Dan zou ze zichzelf geen houding weten te geven en het liefst weg willen rennen. Als Brandon zijn hand langs Clair's gezicht laat gaan schrikt ze en kijkt ze hem verbaasd aan. Sarah begint te lachen en Brandon doet mee. "Wat?" vraagt Clair beschaamd maar het duurt even voordat Brandon antwoord. "Wanneer vier je je verjaardag?" herhaalt die zijn vraag en Sarah lacht nog steeds. "Zaterdag dat had ik toch al verteld?" vraagt Clair vervolgens en ze hoopt dat Sarah niet verder vraagt over waar ze aan dacht. "Ik wist van niets maar ik ben erbij" antwoord Brandon en zo zitten ze nog even op het terras.

*

Als Clair wakker word door haar wekker bedenkt ze zich dat het alweer vrijdag is. Vandaag gaat ze shoppen met Taylor en Liv. Ze laat zich langzaam uit bed glijden en loopt direct naar de badkamer. Als ze de douche aanzet besluit ze haar haren morgen pas te wassen en maakt ze een hoge knot. De stralen die uit de douchekop komen verwarmen Clair's lichaam en voor een moment sluit ze haar ogen. Sinds de dag dat ze Robin thuis heeft gebracht heeft ze hem niet meer gezien. Die hele nacht begint steeds meer op een droom te lijken maar elke keer als ze het tasje met zijn shirt ziet liggen herinnert haar dat eraan dat het echt was. Na ongeveer vijf minuten stapt Clair onder de douche vandaan. Ze droogt zich af en pakt een zachtroze jurkje uit haar kast. Voor dat ze haar knot loshaalt doet ze een laagje make-up op en dan laat ze Taylor en Liv weten dat ze klaar is. Ongeveer een kwartier later gaat de bel en Taylor en Liv staan voor de deur. Clair pakt de autosleutels en zo rijden ze met z'n drieën richting de stad.

Ik de stad aangekomen overleggen ze naar welke winkel ze zullen gaan. Als er een paar genoemd zijn lopen ze de ene na de andere winkel binnen maar ze kunnen alle drie niets vinden. Liv's maag begint te rammelen. "Zullen we iets gaan eten? Ik krijg best wel honger" zegt ze dan en Taylor en Clair stemmen in. Ze kijken rond en besluiten om naar een luxe restaurant te gaan. Taylor en Liv gaan voor carpaccio en Clair kiest een broodje zalm. Als ze alle drie klaar zijn vraagt Clair de rekening en betaald ze ook voor haar vriendinnen. "Zullen we anders in een andere stad gaan kijken? Misschien hebben ze daar wel andere dingen als hier?" Stelt Taylor voor. "Het lijkt me inderdaad wel leuk om eens ik een andere omgeving te zijn en ik heb vandaag verder toch niets" antwoord Clair. Ze kijken Liv verwachtingsvol aan maar Liv twijfelt. Josh zou vlak voor het eten komen en ze weet niet of ze dat dan gaat redden. Maar in een andere stad shoppen lijkt haar ook wel erg leuk. "Ik laat Josh wel weten dat ik later thuis ben" zegt ze dan "Laten we gaan!" Taylor en Clair kijken elkaar blij aan en ze lopen het restaurant uit. Clair let alleen niet goed op en botst tegen iemand aan. "Kijk toch uit waar je loopt gek" hoort ze een mannenstem zeggen en ze bied snel haar excuses aan terwijl ze haar jurkje glad strijkt. Als ze omhoog kijkt ziet ze een vaag bekende en naast hem staat Robin. Moet ze hem begroeten of moet ze doorlopen? "Oh hey Robin" zegt ze dan zachtjes maar Robin reageert niet. "Ken je haar Robin?" vraagt de derde jongen. "Ja ik heb haar volgensmij wel eens gezien" antwoord die en dat doet Clair pijn. Zou die haar vergeten zijn? "Hey Robin, zin in een feestje morgen? Het is bij Clair thuis weet je dat nog te vinden?" zegt Taylor met een lichtelijke sarcasme in haar stem. "Waarom zou ik dat onthouden hebben?" vraagt die dan aan Taylor. "Omdat we allemaal weten dat je haar kent" kaatst Liv hem terug. Clair vind het fijn dat haar vriendinnen zo voor haar opkomen maar ze voelt zichzelf gekwetst. Taylor schrijft iets op een briefje en geeft dit aan Robin. "Hier heb je haar adres voor het geval je weer verdwaald. Misschien tot morgen hè, het begint om acht uur." Taylor pakt Clair's arm beet en trekt haar mee. "Wat een klootzak" fluistert ze nog snel en ze lopen naar de auto.

Bij de auto aangekomen stappen ze in en rijden ze richting Utrecht. "Als die morgen niet komt kan die zijn shirt ook wel vergeten hoor" zegt Liv tegen derest. Taylor knikt bevestigend maar Clair reageert niet. "Hey, hij weet het echt nog wel hoor. Hij doet gewoon stoer voor zijn vrienden" Clair probeert Taylor te geloven maar ze is bang dat die zich schaamt.

Eenmaal in Utrecht aangekomen is de sfeer opgeknapt en zien ze heel veel leuke dingen hangen voor morgen. Liv past een zwart jurkje dat tot haar knieën komt en het staat haar prachtig. Haar donkerrood gekleurde haar gecombineerd met het zwarte jurkje legt de nadruk erg op haar gezicht. Clair vind in een andere winkel een rood off-shoulder jurkje. De bovenkant sluit mooi aan en vanaf haar middel valt het losjes langs haar lichaam. "Dit word hem!" roept ze enthousiast en Taylor en Liv vertellen Clair hoe goed het haar staat. "Ik moet alleen wel nieuwe schoenen, deze kleur heb ik niet." Taylor heeft nog steeds niets gevonden en ze gaan alle winkels nog een keer af. Plots ziet ze een zeeblauw jurkje hangen en ze trekt hem meteen aan. Haar korte bruine bob en haar sprankelende bruine ogen worden zo nog sprekender. In de eerst schoenenwinkel vinden ze alle drie bijpassende pumps en met hun handen vol tassen vertrekken ze richting huis.

Thuis aangekomen gaat Clair direct naar bed maar slapen lukt niet. Zou Robin morgen komen? Ze hoopt het wel maar na vanmiddag weet ze het niet zeker. Waarom zou die dan gezegd hebben dat ze elkaar misschien nog wel zien? Na een paar uur te hebben liggen draaien valt ze dan eindelijk in slaap. Dromend over morgen en over de nacht met Robin vliegt de nacht voorbij.