sunshine •ziam• ✓

10

Sanırım artık kimse okumuyor?

*

Öğlen yemeğinde Zayn ve Barbara çiçeği bahçeye diktiler. Geriye kalan tek iş Liamın odasına gelmesi ve Zaynin ona çiçeği göstermesiydi.
Zayn Liamın odasına girdiğinde daha önce dikkat etmediği bir şey fark etti. Liamın dönen bir sandalyesi vardı! Zayn sandalyeyi fark ettiğinde koşarak yanına gitti ve hızla oturup dönmeye başladı. Başının dönmesini ya da midesinin bulanmasını umursamadan bir süre döndükten sonra kahkahalarını tutamadı ve gülmeye başladı. Öyle sesli gülüyorduki kapının ardındaki Liam kahkahayı duymuştu. Sandalye durmuştu fakat Zayn duramıyordu. Kapı açıldığında panikle yerinde sıçrarken gülümsemesi dindi.

"Heyy!"

Liam şaşkın gözlerle ona baktı.
"Odamda ne arıyorsun Zayn?"

"Seni bekliyordum, söylemem gereken şeyler var."
Zayn sandalyeden kalkıp heyecanla Liamın yanına gitti.

Liam yorgun yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirdi.
"Ne söyleyecektin?"

"B-ben sana çiçek verecektim"

Bir süre etrafı süzüp Zayne döndü "Çiçeğin nerede ufaklık?" minik bir kıkırtı eşliğinde mırıldandı.
O kadar güzel bir kıkırtıydı ki Zayn 'ufaklık' kelimesine kızamamıştı bile.

"Burada" elinden tutup onu cam kenarına sürükledi. Daha sonra işaret parmağıyla yeni dikilmiş mor sümbülü gösterdi.
"Çiçeklerin ölmesini sevmediğini biliyorum, bende sana ölü bir buket yerine minik bir hayat vermek istedim. Ondan hoşlanırsan ona uzaktan bakmakla yetinirsin, fakat onu seversen ona hergün bakar ölmesine izin vermezsin."

Çiçeğe mutlulukla bakarken duyduğu sözler kalbini kıpırdatmıştı.
"Zayn bu çok güzel! Teşekkür ederim, onu çok seveceğim emin olabilirsin"

Zayni kendine çekip içten bir sarılma verdi. Zayn kollarında titrerken Liamında durumu farklı değildi. Aralarında ki çekim çok.... güçlüydü?

"Mutlu olmana sevindim Liam!"

Zayn kafasını kaldırıp Liamın gözlerine baktı. Yaptığı şeyin yanlışlığını Liamın gözlerini incelediğinde fark edebilmişti.
Göz bebekleri heyecandan büyümüştü ve dudakları birbirlerine çok yakındı.
Aralarındaki mesafe kısalırken Liam kendine gelip geri çekildi.
Yanlıştı, Liam bir doktordu ve hastasıyla arasındaki ilişki bu boyuta gelmemeliydi.

Zaynse bunu anlayamayacak kadar çocuktu. Liamı seviyordu önemli olan buydu onun için. Doktoru olması umurunda değildi. Bu yüzden baş parmakları üzerinde yükselip Liamın dudaklarına kapattı minik dudaklarını.
Liam şaşkınlıkla donup kaldı. Zaynse heyecandan ağlayacaktı. Bir süre dudaklarını kıpırdatmadan durdu. Ardından minik bir öpücük bırakıp koşarak odadan çıktı.
Odasına hatta yatağına girene kadar hiç durmadı, 3 katı asansör kullanmadan koşarak çıktı.
Odasına girdiğinde ayıcığa sarılıp kendini yatağa bıraktı.

"Çok güzel şeyler oldu ayıcık!"