There is no words come out in my mouth but to admire this place! The mansion is painted with white and walnut, may nakita din akong fountain sa di kalayuan. Everything in this place is screaming elegance!
And when we entered it, ay may mas ikakaganda pa pala ito! Grabe! I realize na wala akong pagsisisihan sa naging desisyon ko. Ganito ang buhay na gusto ko! I even imagine myself look like a princess in this kind of castle! at iniisip ko palang ang itsura ng aking prinsipe ay di ko maiwasang mapangiti.
I make sure he will fall for me deep and hard kung sino pa man sya, dahil siguro naman hindi pangit ang nakatira sa gantong mala-fairytale na masion, and I saw Mrs. De Loughrey once on magazine, she's a beauty queen kaya siguro naman gwapo din ang anak nya. I make a little giggle in my mind. silly me!
Dinala kami ni Manang na nagpakilalang Lucy sa sala at naupo naman kami sa sofa. Umalis agad ang matanda para mag handa ng tanghalian. Ang sabi pa nya ay wala pa ang mag-asawang De Loughrey dahil nasa trabaho ito at ang anak naman daw nila ay nasa state? medyo naguluhan ako doon, bakit naman sya nasa state? siguro, baka nagaaral pa sya? So ibig sabihin noon ay matagal pa bago kami magkita? hays! whatever!
I let my eyes wandered. their furnitures seems so classy, the curtains appears to be plain but enough to make the surroundings look lucent and the paintings, windows and chandeliers completed the classiness of the mansion.
I stop wandering when the old woman Ms. Minchin-look-alike spoke. "Nakahanda na po ang tanghalian senyor, senyorita. Maari na po kayong kumaen at pagkatapos ay magpahinga sa inyong silid na pinahanda ng mag-awang De Loughrey" Woah! too formal eh? Tumango ang aking ama bago sya tumayo kaya tumayo na rin ako. Bahagya ko pang nginitian si Ms. Minchin bago tuluyang pumunta sa hapag.
Pagkatapos kumaen ay hinatid na kami ni Daddy sa kanya kanya naming kwarto. I went inside the room para lang mapanganga sa nakikita ko! Oo nga't malaki ang kwarto ko sa mansion namin but not this big and beautiful! I smile widely and jump in my bed. The bed is so soft and looks classy. Parang sa romeo and juliet lang, at si juliet ang peg ko ngayon! hihihi.
Inilibot ko ang kwarto ko, kompleto naman lahat ng gamit at wala na kong hihingin pa. Nang mapagod ay pumunta ako sa balcony at tumunghay sa baba. Nakita ko ang mga trabahador na nagkakagulo at may kabayo sa gitna na para bang nagwawala. Hindi pa naman ako inaantok at napapagod, so I decide to go outside para panoorin at batiin na rin ang mga tao sa labas.
Nang makarating ako kung saan nagaganap ang komus'yon ay nakita ko na kaya pala nagkakagulo ay dahil di nila mapigilan ang nagwawalang kabayo. WTF? wala man lang ba magaawat sa kabayo na 'to? naturingan pa namang mga lalaki at malalaki ang katawan pero takot paamuhin ang kabayo! It is a white horse. A beautiful white horse! Nakatali ito sa isang poste at tila ba gusto nitong kumawala.
"Tsk. Si Theon lang kase ang nakakapagpa-amo d'yan kay snow."
"Oo nga eh. Baka namimiss n'ya na ang kaibigan nya!"
Narinig kong usapan ng mga matatanda. Nagtawanan sila. Wala ba silang gagawin sa kabayo? Hmp!
Nang may nakapansin na sa presensya ko ay nilingunan nila ako at binati. Siguro ay binalita na sa kanila ang pagdating namin. Nginitian ko sila at kumuha ng mga dayami di kalayuan sa pwesto ko. Papalapit palang ako sa kabayo ay may pumigil sa aking babae.
"Naku. Senyorita! wag ho kayong lalapit kay snow, baka mapahamak pa kayo." sabi nya sakin. Nginitian ko lang s'ya at nagpatuloy sa paglapit.
"I can handle this!" I said.
Nang makalapit ay itinapat ko ang dayami sa kabayo, sa una ay medyo pumapalag sa s'ya pero nang sinubukan kong dahan dahang i-angat ang kamay ko para mahawakan sya ay parang medyo huminahon s'ya pero ng tuluyan ko na syang mahawakan ay tuluyan na rin sya huminahon! Hah! Gotcha! Napangiti ako ng bongga ng mapa-amo ko s'ya. Nakarinig ako ng bulung-bulungan pero naka-focus ako kay snow.
"Your name is snow?" pagka-usap ko dito. "Your name suit on you, you're as beautiful as snow white!" I giggled.
Habang hinahagod ko s'ya ay naramdaman kong may tumabi sa'kin. Naamoy ko agad ang natural na amoy nito. So manly!
"Mukhang gusto ka nya" I froze for a while when I heard that baritone voice pero agad ding nakabawi.
Tumikhim muna ako bago magsalit "Yeah!" lumingon ako dito at bahagyang nagulat dahil sa angkin nitong ka-gwapuhan! Is he even real?! he look like a god's creature!
'Stop Alona!' Okay, I'm only over reacting! siguro bago lamg sa'kin ang gan'yang itsura.
"Okay ka lang senyorita?" isinara n'ya ang bibig ko dahilan para mahawakan n'ya ang baba ko and my lips suddenly quiver by that move!
Napansin kong umangat ang gilid ng kan'yang labi.
"I know I'm gorgeous that's why you totally drooling right now huh?" I heard his smirk at saka lang ako natauhan.
"What?! You're so full of yourself mister!" I blurted. And hurriedly walk out! Damn that arrogant!
"If you want a ride, I'll give you a ride with snow!" Narinig kong pahabol ng walang hiya habang papalayo ako.
'No thanks. I don't want a ride with asshole!'
