ငါ့ရဲ႕

အခန္​း {၃}

Arthit တို႔တိတ္​ဆိတ္​​ေနမိၾကသည္​။ သူတို႔ ကို ​ေက်ာင္​းသားသစ္​​ေတ က စကားလာ​ေျပာမွာကို သ​ေဘာမက်၍ ၿငိမ္​​ေနၾကျခင္​းသာ။ ​ေက်ာင္​းသားသစ္​​ေတကို wolves ​ေတဆိုတာ​ေတာ့ ဘသူမွမသိၾကပါဘူး...
​ေက်ာင္​းဆင္​းခ်ိန္​​ေရာက္​​ေတာ့ arthit တို႔ ၄​ေယာက္​ အိမ္​ျပန္​ခ့ဲၾကသည္​။ yo န့ဲ kit က ​ေတာ့ အိမ္​ခ်င္​းနီးၾကသူမ်ား ပီပီ ၂​ေယာက္​တြဲကာ ျပန္​သြားၾကၿပီ။ arthit မွာသာ...beam ႏွင္​့ ျပန္​ရမည္​ကို beam က ​ေက်ာင္​း မွာ လုပ္​စရာ႐ွိ၍ က်န္​​ေနခ့ဲ​ေသာ​ေၾကာင္​့ တ​ေယာက္​ထဲ အိမ္​သို႔ ျပန္​လာခ့ဲရသည္​။ arthit တ​ေယာက္​ထဲ ပ်င္​း ပ်င္​းႏွင္​့ ျပန္​လာရာ အိမ္​​ေ႐ွ႕သို႔ ​ေရာက္​​ေတာ့ အိမ္​​ေ႐ွ္​တံခါးႀကီးက ပြင္​့ရက္​သား ျဖစ္​​ေနသည္​ကို ျမင္​လိုက္​ရသည္​။ arthit လဲ စိတ္​ပူသြားၿပီး အိမ္​ထဲသို႔အ​ေျပးဝင္​လိုက္​မိသည္​။ အထဲသို႔​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေအာ္​သံတခုႏွင္​့ အတူ ဖန္​ခြက္​ကြဲသံကို ၾကားလိုက္​ရသည္​။ ထိုအသံ​ေတက သူ႔ရဲ႕ အတိတ္​ကို ျပန္​သတိရ​ေစၿပီး ​ေျခာက္​ျခား​ေစသည္​။ သူ အသံလာရာကို သြားလိုက္​​ေတာ့ တကိုယ္​လံုး အနက္​​ေရာင္​ ဝတ္​ထား​ေသာ အမ်ိဳးသားတ​ေယာက္​ ကို ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။ ထိုလူ၏ မ်က္​ႏွာကို​ေတာ့ မျမင္​ရ​ေပမ့ဲ arthit ရဲ႕မား က ထိုသူကို တြန္​းလႊတ္​​ေနသည္​ကို ​ေတြ႕လိုက္​ရသည္​။ "ရပ္​လိုက္​စမ္​း" ဟု arthit ​ေအာ္​ၿပီး ထိုသူကို တြန္​းလိုက္​သည္​။ သို႔​ေသာ္​ ထိုလူ၏ အားက ​ေတာ္​​ေတာ္​သန္​ပံုရၿပီး ထိုလူ၏ ျပန္​တြန္​းျခင္​းကို arthit ခံလိုက္​ရသည္​။ arthit အ႐ွိန္​ကို မထိန္​းလိုက္​ႏိုင္​ဘဲ...​ေနာက္​သို႔ လဲက်သြား​ေတာ့သည္​။ ၾကမ္​းျပင္​တြင္​ ပ့်ံၾကဲ​ေန​ေသာ ဖန္​ကြဲစတခုက arthit ရဲ႕ ​ေျခ​ေထာက္​ထဲသို႔ တိုးဝင္​လာ​ေတာ့သည္​။ arthit နာက်င္​စြာ ​ေအာ္​လိုက္​သံႏွင္​့အတူ ထို လူ လဲ ထြက္​​ေျပးသြား​ေတာ့သည္​။ "ai'arthit...!" Arthit သူ႔နာမည္​ကို ​ေခၚသံကို ၾကား​ေန​ေပမ့ဲ မ်က္​စိ​ေတ​ေဝ​ဝါးလာကာ...မ်က္​လံုး ​ေတပိတ္​သြားၿပီး ​မားမားက လႈပ္​​ေခၚ​ေန​ေပမ့ဲလဲ...​ေလာကႀကီးႏွင္​့ အဆက္​အသြယ္​ ျပတ္​သြား​ေတာ့သည္​။
Kong န့ဲ Forth လဲ လမ္​း​ေလွ်ာက္​ လာၾကရင္​း အိမ္​တအိမ္​က တံခါး ပြင္​့​ေနတာ ​ေတြ႔ရၿပီး ထိုအိမ္​ထဲက ​ေအာ္​ သံ တခုခုကို ၾကားလိုက္​ရသည္​။ "ai'arthit..!" ထို နာမည္​ကို ၾကားၾကားခ်င္​းပဲ...kong ခ်က္​ခ်င္​းပဲ မွတ္​မိသြားသည္​။ သူန႔ဲ forth လဲ ထိုအိမ္​ထဲကို ​ေျပးဝင္​သြားလိုက္​​ေတာ့ arthit က ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚတြင္​ လဲက်ကာ...သတိလစ္​​ေနၿပီကို ​ေတြ႔လိုက္​ရ​ေတာ့သည္​။ kong က arthit ကို ​ေပြ႔ယူၿပီး arthit'mom ကို ​ေဆးရံု သို႔ ပို႔ရန္​​ေျပာၿပီး ထြက္​လာခ့ဲ​ေတာ့သည္​။ သြားရင္​းႏွင္​့ arthit'mom က ​ေက်ာင္​းတြင္​ က်န္​ခ့ဲ​ေသာ beam ဆီဖုန္​းဆက္​​ေနသည္​။
📞📞📞
📞beam- hello...maa..
📞mom- သား​ေလး....ai'oon...​ေဆးရံု ​ေရာက္​​ေနတယ္​
📞beam- ဘာျဖစ္​တာလဲ...maa..
📞mom- maa...ကို လူတ​ေယာက္​ကလာတိုက္​ခိုက္​တုန္​း oon..က ဝင္​ကယ္​ရင္​း ဖန္​ကြဲစ က ​ေျခ​ေထာက္​ကို စိုက္​ၿပီး သတိလစ္​သြားလို႔
📞beam-သား...အခုလာခ့ဲမယ္​...
📞mom-သား ​ေက်ာင္​းက အလုပ္​က​ေရာ..
📞beam- ဆရာ့ကို ခြင္​့​ေတာင္​းလာခ့ဲမယ္​...maa...
ဖုန္​းခ်သြ​ား​ေတာ့ arthit'mom က ငို​ေန​ေတာ့သည္​။
"Mrs.May" ဆရာဝန္​တ​ေယာက္​က ထြက္​လာၿပီး ​ေခၚလိုက္​​ေတာ့ သူမ ခ်က္​ခ်င္​း ပဲ မတ္​တတ္​ရပ္​ လိုက္​သည္​။ ထို​ေနရာတြင္​ kong ႏွင္​့ သူငယ္​ခ်င္​း ​ေတ လဲ​႐ွိ​ေနၾကတုန္​းပါ။ ဆရာဝန္​က "arthit က ​အဆင္​​ေျပသြားပါၿပီ...ကံ​ေကာင္​းလို႔ ဒါဏ္​ရာက သိပ္​မနက္​ပါဘူး...သူအခု အခန္​းနံပါတ္​ ၃၀၅ မွာပါ " လို႔ ​ေျပာလိုက္​သည္​။ May လဲ ဆရာဝန္​ကို ​ေက်းဇူးတင္​​ေၾကာင္​း ​ေျပာၿပီး ဦးၫႊတ္​မိလိုက္​သည္​။
"MAA..." ဆို​ေသာ အသံကို ၾကားလိုက္​ရ၍ May ​ေရာ wolves ​ေတပါ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ Beam....
May လဲ "Beam.." ဟု​ေခၚကာ...beamiee ကို ဖက္​ၿပီး ငိုလိုက္​မိသည္​။
"Ma...ai'oon...အဆင္​​ေျပရဲ႕လား" ဟု​ beam က ေမးမိသည္​။
" ဆရာဝန္​က​ေတာ့ အဆင္​​ေျပၿပီလို႔ ​ေျပာတယ္​" ဟု သူမက ျပန္​​ေျဖလိုက္​သည္​။ Beam လဲ ​ေခါင္​းၿငိမ္​့လိုက္​ၿပီး ခုမွ ​ေက်ာင္​းသားသစ္​​ေတကို ​ေတြ႔သြားရကာ "သူ...သူတို႔က ဒီမွာ ဘလိုလုပ္​႐ွိ​ေနတာလဲ" ဟု ​ေမး​ေတာ့ Mrs.May က " သူတို႔ ကူညီလို႔ မားတို႔ကို" ဟု​ေျပာလိုက္​​ေတာ့မွ beam က ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပလိုက္​သည္​။ ထိုအခ်ိန္​မွာပဲ..."Beam!" ဆို​ေသာ....အသံစာစာ​ေတန႔ဲအတူ ​ေရာက္​လာ​ေသာ...yo ႏွင္​့ kit ကို ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။
BEAM- ​ေရာက္​လာၿပီလား..တိုးတိုးလုပ္​ၾက...ဒါ​ေဆးရံု...
YO-owii...​ေအးပါ...ငါတို႔က ​ေလာသြားလို႔ပါ...ဒါန႔ဲ arthit ​ေရာ...
Kit- ​ေအး...အဆင္​​ေျပရဲ႕လား...
Beam- ​ေအး...အဆင္​​ေျပတယ္​လို႔​ေျပာတာပဲ....
Mrs.may- က​ေလး​ေလး​ေတ....မား...oon အခန္​းထဲသြားမလို႔...လိုက္​ခ့ဲၾက​ေလ...
ဟု​ေျပာၿပီး kong တို႔ဘက္​သို႔လွည္​့၍ "သားတို႔​ေရာ လိုက္​ခ်င္​လိုက္​ခ့ဲ​ေလ" ဟု ​ေျပာကာ...arthit ၏ အခန္​း႐ွိရာသို႔ ထြက္​သြ​ေတာ့သည္​။ အခုမွ သူတို႔ကို ျမင္​သြား​ေသာ...yoႏွင္​့ kit က​ေတာ့ မ်က္​လံုး ျပဴးႀကီး​ေတႏွင္​့ ၾကည္​့​ေနမိ​ေတာ့သည္​။ ထို​ေလး​ေယာက္​က​ေတာ့ သူတို႔ကို ဂ႐ုမစိုက္​ပဲ Mrs.may ​ေနာက္​သို႔လိုက္​သြားၾက​ေလသည္​။ သူတို႔လဲ arthit ႐ွိရာ ၃၀၅ သုိ႔ လိုက္​ဝင္​ခ့ဲၾက​ေတာ့သည္​။
" သူ႔ကိုၾကည္​့ပါအံုးည​ေအးခ်မ္​းလိုက္​တာ" ဟု yo က arthit ကို ၾကည္​့ၿပီး ​ေျပာလိုက္​​ေတာ့ kit "​ေအး​ေလ...သာယာ​ေနတာ" ဟု ျပန္​​ေျပာလိုက္​​ေတာ့ Mrs.May က "က​ေလး​ေတ...တိတ္​တိတ္​​ေန ၾက​ေလ....ႏိုးသြားအံုးမယ္​" ဟု ဟန္​႔လိုက္​​ေတာ့မွ ႏွစ္​​ေကာင္​သား လွ်ာ​ေလး​ေတထုတ္​ၿပီး ဇက္​​ေလး​ေတပုကာ ၿငိမ္​သြားၾက​ေတာ့သည္​။ သူတို႔ ​ေျပာ​ေနတုန္​းပဲ arthit က အနဲငယ္​လႈပ္​လာသည္​ ကို ​ေတြ႔လိုက္​ၾကရသည္​။ မ်က္​လံုး ​ေတကို ပြတ္​သပ္​ၿပီး ႏိုးလာ​ေသာ arthit ကိုညၾကည္​့ကာ kong ရဲ႕ စိတ့ထဲတြင္​ °°ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းလိုက္​တာ°° ဟု ​ေတြး​ေနမိ​ေတာ့သည္​။
မ်က္​စိဖြင္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေသာအခါ ​ေတြ႔လိုက္​ရ​ေသာ မ်က္​လံုး ​ေပါင္​းမ်ားစြာ​ေၾကာင္​့ ႐ွက္​သြားမိသည္​။
"သား​ေလ..အဆင္​​ေျပရဲ႕လား" ဟု Mrs.may က ​ေမးလိုက္​​ေတာ့ ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပကာ...wolves ​ေတကို လက္​ညႇိဳးျဖင္​့ထိုးရင္​း "သူတို႔က ဘလို​ေရာက္​​ေနတာလဲ" ဟု​ေမးမိသည္​။
" သူတို႔က မင္​းကို ဒီကို ​ေခၚလာတာတ့ဲ" ဟု beam ကျပန္​​ေျဖလိုက္​သည္​။
Mrs.may-သား​ေလး အဆင္​​ေျပရင္​....မားအျပင္​မွာ လုပ္​စရာ႐ွိတာ သြားလုပ္​အံုးမယ္​
Beam- maa..သားလဲလိုက္​မယ္​....
Yo,kit- သားတို႔​ေရာ...
Arthit- a..a..သြားၾက...မ​ေနၾကန႔ဲ...အ႐ႈပ္​​ေကာင္​​ေတ...
လို႔​ေျပာ​ေတာ့ သူတို႔​ေတ Arthit ကို ​ေျပာင္​ျပကာ...ထြက္​သြားၾက​ေတာ့သည္​။ pha,forth န့ဲ ming လဲ kong အတြက္​ အလိုက္​သိစြာ ထြက္​လာခ့ဲၾက​ေတာ့သည္​။ အခန္​းထဲတြင္​ kong ႏွင္​့ arthit သာ က်န္​ခ့ဲ​ေလသည္​။

×~*~×
ဒီအခန္​းက နဲနဲ​ေတာ့ စိတ္​ဝင္​စားစရာ မပါဘူး ထင္​တယ္​..
ဒါ​ေပမ့ဲ
Beam န့ဲ arthit က may ကို ပဲ maa လို႔​​​ေခၚ​ေနၾကတာကို​ေတာ့ မွတ္​ထ​ေပးၾက​ေနာ္​...
​ေနာက္​တပိုင္​းက် အ့ဲအ​ေၾကာင္​း ျပန္​႐ွင္​းမွာမို႔လို႔ပါ

Vote န့ဲcmt ​ေလး မစၾကပါ​ေနာ္​
😁😁