Μόνη.
Κάθομαι μόνη,
σε ένα παγωμένο παγκάκι.
Δεν έχει καν νοημα!
🌱
Μόνη μου έγνοια,
τα αυτοκινητα.
Πάνε πανω-κάτω συνεχώς.
Μόνος μου φόβος η μοναξιά.
🌱
Γιατί φοβαμαι;
Αφού το ζώ.
Μόνη.
Πάντα και πάντοτε.
🌱
Δεν υπαρχει τίποτα.
Ζωή και ψέμα,
παν μαζί !
Εσύ ήσουνα το μόνο αληθινό.
Γιαυτό και δεν υπάρχεις.
🌱
Κρύο.
Πολύ κρύο.
Δεν με φτάνουν τα τσιγάρα σου.
Εγώ την μυρωδιά σου θέλω.
🌱
Φώτα των αυτοκινίτων.
Και άνθρωποι που ζούν.
Χωρίς να ζούν!
🌱
Ξαφνικά σκοτάδι.
Μένει μόνο το φώς,
στην λάμπα του δρόμου.
Ανοιχτό.
Δεν είναι αρκετό.
🌱
Η μοναξιά με πνίγει.
Δεν είναι ο καπνός σου.
Δεν είναι ο παγωμένος αέρας.
🌱
Με πνίγει.
Αυτο το κενό!
Τα πάντα!
Μόνη...
🌱
Κάποτε δεν ήμουν μόνη.
Κατέστρεψες τα πάντα!
Δεν έχει νόημα...
🌱
Ηρωνεία.
Να σε ψάχνω στο χόρτο,
που καπνίζαμε μαζί.
🌱
Και εσύ όμως πια,
να έχεις γίνει,
ένα με το χωμά...
που έθρεψε την αγάπη μας!
ESTÁS LEYENDO
Ανοίγοντας μια καρδία
Poesíaο Τίτλος λεει πολλά. Λίγοι θα καταλάβουν το νόημα αυτών που γράφω. Οσο ποιό λίγοι τόσο το καλύτερο γιατί τότε σημαίνει πως δεν πόνεσαν ! Τους το εύχομαι ολόψυχα να μην με καταλάβουν!