Hayata dair birçok endişem vardır benim. Kuşkularım, tedirginliklerim.. Umutlarım da vardır. Ve yalnız kendi üzerime yağan yağmurlarım da. Aşka dair birçok şey yazdım bugüne kadar. Kimseyle paylaşmadığım ve hunharca biriktirdiğim kelime mezarlığım...
Çok gereksizliklerim oldu benim. Boşu boşuna üzüldüğüm tonlarca hikayeler.. Bir yığın anlamsızlıklar. Oysa ne dua ettiysem karşımda buldum kabul edilenlerimi. Şükretmesini bildim ama yetinemediklerimde oldu işte..
Gençliğin verdiği gönül yangınları, aşka kırılışlar... Hepsini hallettim. Alacağımı da aldım hayattan. Yürüdüm., yürüdüm ve koştum da çoğu zaman. Durmak bilmedim. Durursam kalır zannettim, yapmak istediklerim.. Kalmaları gerekliydi beĺkide. Hiçbir zaman bilemedim. Ama hayat işte herşeyi öğretiyor insana. Her şeyi bir anda yaşıyorsun. Bir anda tüm kara bulutları bir yerde toplayabiliyorsun. Böyle zamanlarda ne yapmalıyım dedim. Ve kendimi yazarken buldum.
Demem o ki çok az çok küçük şeyleri kafamıza takmışız bugüne değin. Olmayacak insanlara üzülüp olmayacak şeyleri sırf olmadı diye yara yapmışız içimize. Çok yanlış çok saçma...
Halbuki bunca yükün ortasında iki kol, iki kanat yetermiş insana..
BİR SARILIŞ YETERMİŞ, ARTARMIŞTA..
Sevdiğime..❤❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HER SAYFADA AŞK 2.KİTAP "BİZ EVLENDİK"
PoetryYol arkadaşım.. Yalnız yürüdüğümüz bu yolda, Birlikte yürüyeceğiz artık.. Farklı değil,. Aynı yağmurun altında ıslanacağız.. Aynı dualarda kabul olacağız.. Çünkü biz biriz artık.. Çünkü BİZ EVLENDİK.. Eğer gerçekten seviyorsanız.. Umudunuzu asla kay...
