Nasıl tanıştığımızı hatırlıyor musun?
Sağanak yağışın olduğu bir gündü.
Yanımda şemsiye yoktu ve sırılsıklam olmuştum. Her yerimden su damlıyordu.
Sense elinde siyah şemsiyeyle bana yaklaşıp orada ne aradığımı sordun.
Ama ne ben seni tanıyordum, ne de sen beni tanıyordun Taeyong.
Yüzüme bakınca beni birine benzettiğini söylerek özür diledin. Ben de sorun olmadığını dile getirdim.
Biraz sessizlikten sonra şemsiyeyi benim üstüme de tutarak ıslanmamı engelledin.
En başta ne yaptığını anlamamıştım. Ama yaptığın o kadar hoştu ki hayatımda rastlaması çok nadir bir olaydı.
Gideceğim yeri sordun. Gerek olmadığını söylediğimdeyse çenemi kapayıp yola koyulmam için elini salladın.
O zaman dahi ne kadar iyi kalpli biri olduğunu hissetmiştim.
Hala İyi Kalpli Taeyong orada mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
separate rooms み' jaeyong
ФанфикшнAynı evde yaşadığımız halde varlığımı görmezden gelmen çok acıtıyor.
