အခန္း(၅)
ခန္းမထဲမွာေတာ့.....မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား၏...ခိုးခိုးခစ္ခစ္...
ရယ္သံက လြင့္ပ်ံလို႔ေနသည္........ဗ်တ္ေစာင္းတီးခတ္ၿပီးသည္ႏွင့္....
႐ွဟြမ္အနည္းငယ္စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္.....
မနက္ကတည္းက....စုစုထံမွ ....တစ္စြန္းတစ္စ...
ၾကားသိထားရသည့္သတင္းေၾကာင့္.....
ဒီေန႔....လီဟြာေဂဟာသို႔.....
ခ်န္တိုင္းျပည္မွ...လူမ်ား....လာမည္ကို.....
သူသိထားၿပီးျဖစ္သည္....
လႈပ္႐ွားေနေသာ..စိတ္ကို...တည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းရင္း
ေျခလွမ္းမ်ားကို...ေဂဟာ အေပၚထပ္သို႔..
ဦးတည္လိုက္သည္.....______________________________________
"အားဖန္.....မင္းက...ေအာက္ထပ္ကပဲ....
အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေန......
ငါ...ဒီအခန္းမွာပဲ႐ွိေနမယ္....""ေကာင္းပါၿပီ.....စစ္သူႀကီး..."
အားဖန္....အ႐ိုအေသေပးၿပီး....အခန္းတြင္းမွ....
လ်င္ျမန္စြာထြက္ခြာသြားသည္....အားဖန္ထြက္သြားၿပီးသည္ႏွင့္....မေ႐ွးမေႏွာင္းမွာပင္
မိန္းမငယ္တစ္ဦး...စားေသာက္စရာမ်ား လာခ်ေပးသည္
ေမွာင္မဲေနေသာ...အခန္းကိုၾကည့္ရင္း.......
မိန္းမငယ္ေလးက....မီးညႇိရန္...ျပင္လိုက္သည္...."မီးမထြန္းနဲ႔.....ဒီတိုင္းပဲထားခဲ့ပါ"
သူ႔တားျမစ္သံအဆံုး.....မိန္းမငယ္ေလးက....ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္ၿပီး.....ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည္....
ေမွာင္မဲ...တိတ္ဆိတ္ေသာ....
အခန္းတြင္း၌......
အရက္ကို.....ျဖည္းညႇင္းစြာေသာက္ရင္း.....
ၾကားေနရေသာ.......
တစ္ဖက္ခန္းမွ.....စကားသံမ်ားဆီသို႔.........
အာရံုစူးစိုက္လိုက္သည္......______________________________________
ဗ်တ္ေစာင္းကို....ရင္ခြင္ပိုက္ရင္း.....
အေပၚထပ္သို႔....တက္လာေသာ....
႐ွဟြမ္ေျခလွမ္းမ်ားက.....တစ္ေနရာအေရာက္...
ရပ္တန္႔သြားသည္......
ေ႐ွ႕မွ ေလ်ွာက္လာေသာ....
လူ၏ခါး၌......ခ်န္နန္းေတာ္.....တံဆိပ္ကို
ေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္....
ရင္ခြင္ထဲ႐ွိဗ်တ္ေစာင္းကို....
ခပ္တင္းတင္းပိုက္မိသည္.....
မ်က္လႊာခ်ထားရင္း.....
ထိုသူေဘးမွ.....ျဖတ္ေလ်ွာက္လိုက္စဥ္..တစ္ခ်က္သာ...ေဝ့ၾကည့္ၿပီး...ဆက္ေလ်ွာက္သြားေသာေၾကာင့္.....
မ်က္ႏွာကို....ပုဝါလႊမ္းထားသည့္......သူ႔ကို...
မွတ္မိဟန္မတူ.....