The consequence...
January 10 201*
"Hindi naman po tama ang ginawa niya saakin. I don't threaten her. Kasalanan ko ba na talunan siya? At lampa siya? Siya ang susugod sugod, ako pa ang may mali." Tsk! Kaasar naman to
"Ms. Vanessa bukod kase sa mga kalmot at pasa niya sa katawan at mukha. Nag dedemand ang pamilya na kasuhan ko. Like what I saw yesterday sa pag aaway niyo may pinag tatalunan pa kayo. At agains sa rules natin ang mag mura at makipag away. Si you better choose" sabi ng principal's spoken. Tsh.
Nasa rooftop ulit ako habang pinag iisipan ang mga consequences ko.
Napag isipan ko ng bumaba at pumunta sa section ko. Hays...
"Oh vanessa eto na yung form mo. Haynako talaga kayo. Panay sakit sa ulo kayong mga kabataan e." Sabi ni sir.
"Until when po ba yang form na yan?" Tanong ko.
"3days lang daw. Pag isipan mo ng mabuti. Ayoko rin ng hindi ka makaakyat ng senior mo. Sige na" sabay tapik sa likod ko.
"Sige po sir, thank you"
Tumayo na ako at inaayos ang gamit ko. Gusto ko maglakad lakad at hindi muna umuwi. Kaso saan naman ako pupunta.
Palabas na ako ng school ng makasalubong ko si Paolo.
"Saan ka pupunta?" Tanong niya agad
"Di ko nga alam kung saan ako pupunta e. Gusto ko muna maglakadlakad kaso ayun nga, walang mapuntahan" sagot ko sakanya.
"Gusto mo samahan kita? Sa seaside dun muna tayo? Naihatid ko naman na si isang sakanila e. So, tara na?" Ngumiti ako sa alok niya. Inig sabihin nun oo.
"Lakarin lang natin papunta dun ah." Biro ko sakanya. "Joke lang"
"Hahaha. Loko ka talaga"
Naglakad na kame papunta sa sakayan. Nakarating kame ng malungkot ang mukha ko.
"Alam mo ang OA ng buhay ko. Parang ayaw sakin ng mga tao sa school. I don't know kung bakit ganun ang feeling ko sakanila." Paglalabas ko ng sama ng loob kay paolo habang nakaupo kame sa batuhan sa seaside.
"Hindi naman sa OA o ayaw sayo ng mga tao sa school. Bakit ang prudence inaayawan kaba? Ng ibang section inaayawan kaba? Nung nurse? Lahat sila hindi ka inaayawan. Sadyang mga insecure lang yung iba sayo" pangco comfort sakin ni paolo.
"Buti paolo nandito ka. Kase kung wala baka kanina pa ako tumalon sa dagat na yan. Eto na siguro yung huli nating pagkikita. Hindi ko na din naman sinabe sakanila na aalis na ako e. Pero thank you talaga dahil nandito ka. Sorry nga pala sa abala. (^_^)" ngiting may lungkot.
"Ano kaba di kana naiba sakin. Lumipat ka sa school namin at nakilala ka namin. Naging pamilya kana namin. Siguro kung wala si Isang sa buhay ko, baka ikaw yung nasa pwesto niya ngayon. Pero syempre hindi naman ako yung lalaking manloloko at lolokohin lang ang babaeng yun. Gusto kita pero mahal ko siya"
Hanggang sa kung saan saan topic na ang napagusapan namin. Nakakatuwa nga dahil sa kabila ng pagkakatanggal ko sa school, may mga tao palang ayaw ako mawala. Huling pasok ko na kanina at ipapabigay ko nalang yung form ko kay paolo bukas. Sana kahit na ganun ang kinalabasan maging kampante na sila na wala na ako cheap na school na yun. Gusto ko nalang muna umuwi sa magulang ko.
Habang magbabalik aral ako sa susunod na school year. Iniisip ko din ang magiging epekto nito sa pamilya ko. Ako nalang kase ang pinagaaral nila at sa ate ko ako nakatira. Uuwi na ako sa magulang ko. Dahil napeperwisyo ko na din ang pamilya ng ate ko. January palang pero Back to Long Break ako ngayon.
