Jimin, ayakkabılarını giyip dışarıya adım attı. Sıcak rüzgar hafif hafif yüzüne vurup saçlarını okşuyordu.
Ölmek için ne kadar da güzel bir gün, diye düşündü. Ve dört kilometre uzağındaki köprüye yavaş adımlarla yürümeye başladı.
İçinde küçük umut kırıntıları vardı, dört kilometre az bir mesafe değildi, illaki birileri onun gülümsemesine karşılık verirdi.
Büyüdüğü evine baktı sokağından çıkmadan önce.
Bu, belki son bakışı, belki de bir sonun başlangıcıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
did i do any mistakes today?
FanficEğer bugün biri bana gülümserse, intihar etmeyeceğim. •YoonMin•