KIRIK BEYAZ

12. Bölüm

Sanki kendimi ayarlamışım gibi bir anda gözlerimi açtım.Yatağımdan kalkıp cama doğru yürüdüğümde havanın çoktan karardığını görmüştüm.Ayrıca kendimi çok aç hissediyordum.Akşam olunca avlanmaya gideceğimizi hatırlayınca hemen üzerimi değiştirip aşağıya inmeye karar verdim.Dolabının önüne gelip kapağını açtım.İçinde bir çok kıyafet vardı.Sanırım Nick ayarlamıştı.İçinden beyaz pantolon beyaz bir bady ve beyaz bir ceket aldım. Odam,yatağım,dolabım,baş ucumdaki komidin bile bembeyazdı.Sanırım Nick beyaz seviyor diye düşündüm.Sonra ayağıma da beyaz babetlerimi giyip aynanın karşısına geçtim.Aslında fena olmamıştım.Sadece fazla beyazdım yüzüm gibi! Yüzüm...yüzüm..yüzüm gibi mi? Neden bu kadar beyazdım ben?

Vampir hızıyla Nick'in yanına ulaştım.O ise ayaklarını yere vurup kolundaki saate bakıyordu. 2 dakika 10 saniye, 2 dakika 11 saniye,2 dakika 12 saniye....

''Nick ne yapıyorsun ?''diye sorduğumda yüzüme sinirli bir şekilde bakmaya başladı.

''Uyanman gereken saatten tam 2 dakika 12 saniye sonra uyandın.''deyip gözlerini devirdi.

''Oha ciddi misin? Ne büyük kayıp sonuçta 2 dakika yani..''

''İleride bu 2 dakika hayatını kurtaracak.''

''2 dakikaya kaldıysak işimiz var.''deyip onun yaptığı gibi gözlerimi devirdim.

''Hadi Angel labalilik yapma da avlanmaya çıkalım baksana kansızlıktan yüzün bembeyaz olmuş.''

''Haklısın sanırım.Bende neden yüzüm bu kadar beyaz diyordum.Neyse hadi çıkalım o zaman.''

Nick kapıyı açtı ve önce geçmeme izin verdiVampir hızımızı kullanarak iki dakikada ormanın derinliklerindeydik.

''Angel hazır mısın?''

''Neye?''

''Dansa.''

''Anlamadım.'' Gözlerimi kazarak yüzüne baktım.

''Angel sana bir soru sen saf mısın? Bak cidden soruyorum ama.''

''Çok komiksin''deyip sahte bir kahkaha attım. ''Ben de sana bir şey soracağım sen öküz müsün?''

''Öküz olsam kokumu çoktan alırdın canım.''

Hay canına....Kokunu alırmışım salaksın cidden.10 metre ileriden bir insan bile kokunu duyar ama şu parfüm kokusunu .Şişeyi kırmış üstünde resmen. diyemeyeceğim için susmayı tercih etmiştim

''Hey Angel orada mısın?''diyen bir Nick vardı ve elide ona eşlik ediyordu.Gözüme sokmak istermişcesine elini gözümün önünde sallıyordu.

''Heyy burada mısın diyorum.''diye elini sallamaya devam etti.

''Hayır Nİck aslında evdeyim ama sen beni burada görüyorsun.''

''Espri miydi bu şimdi?''

''Espriydi canım.Ortaya koydum beğenirsen al beğenmezsen bırak kalsın.''

''Sert kız mı oynuyorsun şimdide?''deyip kaşlarını yukarı aşağı oynatmaya başladı.

''Kendim de miyim ben pardon ya açlıktan hepsi.Ayrıca sert kızı falan oyanmıyorum.''dediğimde kollarını birbirine bağladı.

''Tabi.''

''Çocuk gibisin cidden.''

''Bu çocuk dediğin kişi seni kurtardı farkında mısın?''

''Kurtarmış olsan şu an burada olmaz evimde oturuyor olurdum ama bak buradayım ve nasıl beslenileceğini öğrenmeye çalışıyorum.''dediğimde hiç tepki vermedi,veremedi çünkü bir bakıma haklıydım.

''Sus kızım bi ya. Koş bak orada bi tavşan var hadi git beslen.''diye eliyle ileriyi işaret etti.

''Tamam tamam gidiyorum '' deyip tam bir adım atmıştım ki aklıma gelen düşünceyle durdum. ''Bir dakika bir dakika sen beni başından mı kovuyosun?''dediğimde gülümseyip ''Hah şunu bileydin.''demesi beni sinirlendirmişti

''Aman. Bende çok meraklıyım sana zaten. Gidiyorum.''deyip gösterdiği tavşanı aramaya başladım.

Tavşanı gördüğümde ona doğru koşup kaçmasına izin vermeden dişerimi küçük boynuna geçirdim.İçim acımıştı ama yaşamak için yapmak zorundaydım hem onu öldürmeyecektim ki.Sanki bu tavşanın tadı önceki gibi değildi.Sanki nasıl desem?Hem koyu hem daha kırmızıydı.Yoksa çok acıkınca mı böyle oluyorum?Saçmaladığımı fark edince elimdeki tavşanı bırakıp Nick'in yanına koştum.

''Avlandın mı?''

''Evet''

''Hadi gidelim o zaman.''

Yine en fazla iki dakikada eve varmışdık.Nick'le konuşmam gereken konular vardı.Neden benim melez olmamı istemiyordu? Buna bir cevap vermeliydi. Kapıyı açıp beni yine ilk olarak eve soktu.Sonra kendiside girip kapıyı kapattı.

''Nick konuşalım mı?''

''Ne hakkında?''

''Melez konusu hakkında.''dediğimde eliyle oturma odasını işaret etti.Odaya girdiğimizde ikimizde koltuğa yan yana oturduk.

''Seni dinliyorum.''

''Neden melez olmamı istemedin?''diye direk konuya girdim.

''Çünkü benim-'' dedi ama devam edemedi.

''Evet çünkü senin?'' deyip konuşmaya devam etmesi gerektiğini belirttim.

''Çünkü benim bir ablam var.''dedğinde şaşırmıştım.

''Hadi canım.''diye ani bir tepki vermiştim. ''Şey pardon. Bana neden söylemedin? Şimdi nerede? Burada olduğumuzu biliyor mu?''

Yüzünü bana döndürüp konuştu ''Bak Angel! Ben bir vampirim ama ablam bir kurt.''

''O nasıl oluyor?'' kafam karışmıştı.

''Ben vampire sonradan dönüştürüldüm.Yani doğuştan değil. Ama bizim ailenin kanında kurt kanı varmış. Annem tarafından geliyormuş. Ablam ilk doğduğu için tüm genler ona aktarılmış ama ben bu genleri taşımıyorum.'' başını öne eğmişti.

''Nick devam etmek istemiyorsan seni zorlamam.''deyip elimi omzuna koydum.

''Devam etmek istiyorum. Ablam 18 yaşında bir trafik kazası geçirdi birine çarpmıştı.Çarptığı kişi öldü. Sonra ablamda bulunan kurt genleri harekete geçmiş ama o bile fark etmedi. Sadece artık daha iyi koku aldığını, iştahının açıldığını,çok çabuk sinirlendiğini söylüyordu. Gerçi sinirlendiğini bizde fark etmiştik. Sonra bizim mahalleden olmayan çocuklarla takılmaya başladı. Hiç kimse tanımıyordu. Bir gün bize not bırakıp gitmiş. Gittiği çocuklar kurtların grubundanmış. Onun kurt olduğunu anlamışlar. Dolunaya kadar onu eğitip iyi bir kurt yapacaklarmış.''

İhtiyacı olmamasına rağmen derin bir nefes aldıktan sonra devam etti.''Sonra ablam gidince annem üzüntüden kalp krizi geçirdi.Annemin ölümüne şahit olan babam kendini içkiye verdi.Bende yıkılmıştım.Ailem yıkılmıştı.Gece sarhoşken bana bir kızın yaklaştığını gördüm.Beraber bir bara gittik.Sonra beni öptü.Tek hatırladığım bana doğru eğilmesi ve boynumun bir anda sızlamaya başlamasıydı.Sonra işler buraya kadar geldi.Kurtlar ve vampirler düşman oldukları için onu bir daha hiç göremedim.''

''Ablan için mi melez olmamı istemiyorsun?''dediğimde başını salladı.

''Evet. Eğer sen melez olursan ki köken olacaksın. Vampirler seni kurtlara karşı kullanacak. Ve artık ablamda olmayacak. Yanımda olmasa da onun yaşadığını hissediyorum.Onu öldürmelerine izin veremem.''

''Ben gerçekten çok üzgünüm.''

''Bende.''

Ona yaklaşıp sarıldım. Buna ihtiyacı olduğunu hissediyordum. Onu okula geldiğimden bu yana hep güçlü görmüştüm. Şimdi de güçlü durması lazımdı çünkü yanımda güçlü duracak birine ihtiyacım vardı. O güçlü durmazsa ben de ayakta kalamazdım.