GÜNEŞ

1.Bölüm

Büyük bir heyecanla sizlerle ilk hikayemin ilk bölümünü yayınlıyorum ve inanki çok heyecanlıyım bunun için🙌
Yorumlarınız benim için çok değerli bu yüzden yorum atmayı unutmazsanız sevinirim 🌹

***

Gitar sesi yükseliyor yavaş yavaş. Bedenim dinleniyor duydukça. Hafif hüzün ve göz dolması. Duydukça geçmişi hatırlatıyor, geleceğin hayalini kurduruyor. Biraz daha çalmaya devam ederken sonuna geliyor ve ani bir boşluğa dalıyorum. Hatırladığın geçmiş yine yıkıp geçiyor seni.

Geçmişte kurulan hayallere bakıyorsun, sonra şuan olduğun haline. Ne olacağım derken ne olmuşsun. Salakça gülüyorsun ve yine bastırıyor acılar. Gülümsemeni bile çok görüyor.

İnsanlar hayatında hiçbirşey olmamışçasına devam ederken sen bir noktada takılıp duruyorsun.

Tamda bunları düşünürken dışarıdan gelen ıslık sesi dinlediğim gitar sesinin ardından gelen sessizliği bozuyordu. İçimden küfürlerimi yardırırken pencereye yaklaştım.

Ses belirginleşiyordu gittikçe ve birden ses tanıdık gelmeye başladı kulağıma. Durdum. Aklımı onun olma ihtimali sararken, artık onun olmadığını kabullenmem gerekiyordu bir yandan. Geri döndüm sessizliği dinlediğim yere. Tekrar başlayınca çalmaya, aşağı inme gereği duydum.

Her zaman hayal kırıklığına uğradığım için yine uğrasam bişey olmaz diyerek yerimden kalkıp aşağı inmeye başladım. İndiğimde çiçeklere yansıyan güneş, gözlerimi kamaştırdı ve kimsenin olmadığını gördüm.

Katları çıkarken birden kapı açıldı bir daireden. O yöne doğru bakmadan tükenmişlikle beraber giderken o sihirli kelimelerden oluşan bir cümle duydum.

Ses o kadar tanıdıktı ki bana, yabancılık duymadım fakat uzun zaman sonra onu duymak ayaklarımı yerden keserek gözyaşlarımı sel gibi akıp gidiyordu.

"Geceleri bile parlayan Güneş'im."