GÜNEŞ

4. Bölüm

Eveet 2 gün aradan sonra yine sizlerleyim ❤
Yorum yapmayı unutmayın 💫
Arkadaşlarınıza önermeyi de unutmayın 🌹
***

Kapıyı açtığımda şokların en büyüğünü yaşadım fakat şok olucak bir şey yok diye kendimi düzelttim.

"Selam komşu" diyerek bir anda daldı içeri.

"Se-Selam " diye kekelerken sözcüğümü dile döktüm.

Masanın üzerindeki milattan önce kalan telefonumu gördü ve

"Ooo en azından senin telefonun varmış." duraksadı ve devam etti

"Benim o da yok , gerek duymuyorum nasıl olsa kimsem yok ve arayanım soranım yok. "

Gözüme bakarak "Senin var galiba?"

Gözlerini öyle dikmişti ki gözlerime ona bakarken ne diceğimi söylemem gerektiğini sonradan anladım.

"Yok"

Direk cevap verdi " O zaman sosyal medya bağımlısısın?"

"Hayır" dedim ve ekledim " Daha varlığı bu sabah aklıma geldi"

"Vay be tek ben değilmişim" diyerek oh çekti gülerek. Ve ekledi "Buraya da yeniden bayılmadığını görmek için geldim ve gördüm gayet iyisin o zamaan hoşçakal komşu" dedi ve ayaklandı.

"Yine beklerim" diyerek arkasından kapıyı kapattım

Şaşırmıştım geldiğine.Dağınık saçları, yeşil gözleri, uzun boyu... onu o yapıyordu. Kendi kendime yine düşüncelere dalarken telefonum aniden çalmaya başladı. Alışık olmadığımdan ne olduğunu anlamamıştım ama sonradan masada titreyen telefonu görünce yaklaştım ve elime aldığımda şaşkınlıkla ekrana bakıyordum.

Efe Arıyor...

Açmaya karar verdim ve açtım.

"Gü-güneş!" şaşkınlığı okunuyordu sesinden

"Efendim" dedim ona göre normal bir şekilde.

"Nerdesin"

"Söyleyemem, görüşmek istiyorsan bizim yerimizde görüşelim" dedim ve hemen yanıtlayarak

"15 dakikada orda ol" dedi ve hemen kapattı. Nedenini az çok biliyordum ama olsun.

Efe, benim en yakın arkadaşım. Birbirimize o kadar yakındık ki 3 yıl boyunca onunla bile konuşmiycağım aklıma bile gelmemişti.Çünkü onunla konuşmadığım günlerde boş hissederdim. Gıybet yapmadan uyuyamazdık ikimizde. Acayip merak sarmıştı bedenimi. Neler oldu, neler gitti öğrenecektim ondan belki sabaha kadar konuşucaktık ama konuşacaktık işte.

Hızla çıktım evden, aşağı inerken Umut'unda çıktığını gördüm. Bu sefer ben selam vermek istedim.

"Selam komşu" dedim yanına ulaştığımda.

"Selam da hayırdır günlerdir boyunca yüzünde tebessüm bile olmayan komşunun yüzünde güller açıyo?"

"Eski bir arkadaşımı görmeye gidiyorum heyecanlıyım 3 yıl boyunca görüşmemiştik."

"Sana iyi görüşmeler o zamansa "

"Sağoool" dedim merdienlere yönelerek bir coşkuyla.

Ve gelmiştim bizim yerimize. Derin bir nefes aldım. Buradaki güllerin kokusu yaz-kış gitmiyordu.Geceler boyu oturduğumuz ve kendi ellerimizle yaptığımız mavi bank olduğu gibi duruyordu.Arkamdan bir ses geldi. Tanıdıktı.

"Güneş kankiiiiim" diyerek koşa koşa yanıma geldi. Çok özlemiştim onu sımsıkı sarıldım. Duygusallık merasimimiz bitince yerimize oturduk ve 2 paket çekirdek almıştı biliyordu kankasının çekirdeksiz gıybet yapmayacağını.

Lafa başladık hemen.

"Kız naptın sen yakıştıramadım. Gıybet kankitondan ayrı 3 yıl nasıl uzak kalabilirsin?"diye bir başladık geldiğimizde saat 1' ve şuan 9 olmuştu çekirdekler bitmişti ama muhabbet devam ediyordu bizde.

Konu Özgür'e geldiğinde beni öyle bir teselli etmişti ki 15 dakika bile olsa yetmişti bana. Ama yinede asla sevgimden eksilmiyordu hiçbirşey.

Bir anda ikimizinde telefonuna mesaj geldi ve şaşırarak birbirimize baktık.

"Ooo iki en yakın arkadaşlar yine buluşmuş o zaman başlasın eğlence. Ama sadece benim için. sizin eğleneceğinizi sanmıyorum sdfhfhsdjhsd"