"Soo"
"ဟင္"
"နင္ငါ့အေပၚ ဘယ္လို ျမင္လဲ"
"Kai ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ေခ်ာတယ္ စာေတာ္တယ္ မာနမႀကီးတက္ဘူး "
မာနမႀကီးဘူးေျပာမွ က်မရဲ႕ မာန မင္းသားကို ေတြးမိျပန္ၿပီ
"အဲ့လို ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလ"
"ဒါဆို ဘာလဲ"
"Soo ငါကမင္းအတြက္ ဘယ္လိုလူလဲလို႔ ေမးတာ"
"နင္က ငါ့အတြက္ေတာ့ oxygenပဲ
ငါ႐ွင္ဖို႔အတြက္ မင္းကအေရးႀကီးတယ္"
"တကယ္ တကယ္လားsoo😱"
"စတာပါဟာ သီခ်င္းဆိုတာ
နင္က ငါ့အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း😝"
"သူငယ္ခ်င္းပဲလား 😠"
"အာ မဟုတ္ဘူး အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း"
"Soo😤"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ 😥
ငါေျပာတာမွားသြားလို႔လား"
"ေတာ္ၿပီ ငါသြားေတာ့မယ္ 😡"
kaiစိတ္တိုတိုနဲ႔ ထြက္သြားတယ္
ၿပီးမွ ျပန္လွည့္လာၿပီး ေကာ္ဖီဘူးလက္ထဲလာထိုးထည့္ေပးၿပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္
"ငါေျပာတာ ဘာမွားလို႔လဲဟ"
ေကာ္ဖီအတြက္ေတာ့ ေက်းဇူး
kaiထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ sehun ျပန္ေရာက္လာတယ္
"၀ယ္ခဲ့လား sehun"
"ေရာ့"
သူေပးတဲ့ အထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဦးထုပ္အနီေရာင္ေလး
"ခ်စ္စရာေလးေနာ္"
"ငါတို႔ ျပန္ရေအာင္ေလ 9နာရီေတာင္ ႐ွိေနၿပီ"
"အင္း"
က်မနဲ႔sehunနဲ႔ စက္ဘီးေလးကို တြန္းၿပီး ျပန္လာတယ္
သူက အေဆာင္ေ႐ွ႕ထိ လိုက္ပို႔ေပးတယ္
"သြားၿပီေနာ္ sehun ေက်းဇူးေနာ္"
"အင္း"
က်မအေဆာင္ထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့
Xiuminနဲ႔ suhoက မုန္႔စားေနၾကတယ္
"Soo စားအံုးေလ"
Suhoကလွမ္းေမးေတာ့ က်မလဲ ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္
Xiuကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မကိုေတာင္ မၾကည့္
