I am an atheist. My friends know that HOWEVER, parang gusto pa rin nila na maging Catholic ako. I am sad dahil finoforce nila ako magpray kahit ayaw ko. I became an atheist dahil di talaga ako naniniwala sa anumang diyos, nagtataka ako kung sinasabi nila na meron talagang heaven and hell - at kung lahat mahal ng diyos nila at "parang" nakareserve na sila sa "heaven" bakit may hell?
Alam ko na ung heaven at hell parang sinisymbolises niya ung balance like sa yin yang - ung good and bad - Anyway, I don't like it when they force me. Di naman ako makasalita kasi baka masaktan ko sila PEROOOOO AT LEAST THINK OF IT NA nasasaktan rin ako kasi parang di niyo tanggap, nirerespeto at ayaw niyo ang pagiging atheist ko - gaya sa pagkabaklaan ko - nakakasakit lang. I respect your beliefs and I don't mind na un ung beliefs yun, just accept and respect my beliefs. Di na nga tanggap nila mommy at daddy ung pinaniniwalaan ko at ayaw rin nila na maging isang LGBTQ isa sa anak nila (e pansexual ako).
Sana talaga na hindi niyo gawin ung ginagawa nila daddy sakin - yung di pagtanggap sa beliefs ko o ung ayaw nila maging isang LGBTQ ang isa nilang anak.
Mahal ko naman kayo e at nirerespeto ko kayo at tanggap ko kayo, gawin niyo rin un ples.
