pda ; verkwan

5 ;

jisoo

"werpapuff boys assemble!" tawag saamin ni jeonghan.

"bakit naman? ano na naman kelangan ninyo?" galit na sagot ni wonwoo.

bumilog na lamang kaming lahat at nang magbibilang na, nagkulang ng isa.

"uy asan si hansol?" tanong ni chan.

oo nga. asan na kaya sya? baka nasagasaan na pala ng sasakyan.

"kalma. baka nalate lang naman." inakbayan na lang ni minghao si chan.

"guys!"

isang nakasandong vernon chwe ang nasa dulo ng hallway na napsigaw saamin na nasa kabilang dulo naman.

tumakbo na lamang sya papalapit saamin at kitang kita na nagtatalsikan pa ang mga tubig galing sa kanyang newly ligo hair. ( bobo ko po sa engrish )

"anong meron ngayon? ang dami mong dala?" napansin ni jihoon.

aba, tatlong malalaming plastik ang bitbit ng lalaksot na ito.

"may laban kami ni seungkwan."

"anong laban?"

"war po mga beshy."

"ulol ikaw pa mapapatay nyan." sarkastikong sagot ni mingyu habang hawak ang kamay ni wonwoo.

pinagbigyan na namin, kaawa. wala pa namang tao sa hallway. kaming grupo lang. tutol kasi magulang ni wonwoo sa relasyon nila ni mingyu kaya sa school lang talaga sila pwede magkasama.

"hansol, wag ka na lumaban. malakas mga kakampi nyan." kinuha ni seungcheol ang mga gamit nito at itinapon sa basurahan.

"huy bonak ka cheol! sayang!"

"sumama ka na lang saamin sol. gutom lang yan." hinawakan na ni cheol kamay ni hansol at hinigit pa-canteen. (brotherhood lang po ituu :>)

"hindi na yan gutom cheol, lokoloko na talaga tong kaibigan natin" wika ni jeonghan, pigil na pigil ang tawa.

lumapit na saakin si minghao at jun dahil sila lagi kasama ko sa table pag nakain sa canteen ng school.

"ano meron kay vernon ngayon?" tanong ni junhui.

"binuksan ko facebook kahapon, chinat si seungkwan. maghanda daw si seungkwan ngayon." sagot ko naman habang nakaakbay kay minghao.

"malamang nahamon na yon ng laban." dugtong ko.

"straight ba si hansol?" umimik naman ng biglaan si minghao, at sa tanong nyang iyon ay napatigil kami ng paglalakad.

"hindi ko din alam hao e."

~
hansol

nakarating na kami ng canteen at nakita ko na ang maldita.

nakatayo si seungkwan sa bilihan ng pagkain kasama ang kanyang mga kaibigan.

mukhang nakaporma pa ang maldita ng bayan. nakabulletproof vest at army boots pa ang kupal. pati na din yung mga kaibigan nya. may dala dala pang laruang baril. kinasa pa. sino tinakot mo bes?

aneu to beh? ww3 lang ganon?

halata sa mukha ng mga kaibigan ko na gulat na gulat sila na naandon sina seungkwan.

"uhh, okayy mamaya na pala tayo bumili ng pagkain hehe." kabadong tawa ni jeonghan sabag hila saakin at kay cheol.

"dyan lang kayo mga bading." nagsalita ang seungkwan bading. at kami pa ang natawag na bading. di kami salamin repa.

kitang kita ko sa mukha nilang lahat na inis na inis na talaga sila kay seungkwan. kung hindi ko pa pinigilan baka rambol na itong canteen.

sila nalamang ang lumapit saamin. face to face kami ni seungkwan ngayon. siguro isang lapit pa nya, mahahalikan nya na ako.

"ano? kala ko ba malaban ka kupal?" tanong saakin nitong bading habang hawak hawak ang muscles ko. (nakasando po sya to remind yah)

"una sa lahat. don't touch me. baka mahawa ako sa aids. pangalawa, lalabanan na sana kita kaso masyado lang talaga mabait puso ko."

"kaplastikan. bili suntukin mo na ako kung lalaki ka talaga!" hamon pa lalo saakin ni seungkwan.

sa totoo laang ang sarap nya na suntukin pero hindi eh,

hinigit nya na lamang ako papalapit sa kanya at hinalikan ang labi ko.