İnsanlar Acizler.

Umutlar

Umutlar insanları sevdikleri şeye azimle hergün bağlayan şeylerden en önemlisidir.
Umutlanmak gerçekten iyi bişeydir yalnız , Boşa umutlanmak sizce de ölüm gibi bişey deyil midir ?
İnsanlar genel de umutları boş olsa da , sonucunu bilse de bağlanmak daha cazip gelir ve inanmak isterler.
Kendilerini kandırırlar.
Her umut kırıklığın da insan da paramparça olur ve bu onun kendi elindedir, bilmez ki kendini paramparça ettiğini çünkü sevgi gözünü kör etmiştir göremez gerçeği .
Aslın da boşverin körlüğü aslın da herşeyi görür , görmezden gelir .
Bağzı şeyler içini parçalasa da o hep iyi olanı düşünür , hep iyi şeyler olacak diye düşünür .
Bu şey gibidir Denizin olmadığı bir uçurumdan denize atlamak gibi değil midir ?
İnsan kendini kandırmayı çok severler , hele ki işin için de aşk varsa bu kaçınılmazdır .
Kaçamazsınız yerlebir olsanız da , kurduğunuz o umut binalarını sert bi deprem de un ufak olsa bile tamir ederim diye düşünürüz.
Asıl yapılması gereken ise gerçekçi olmak .
Çok zordur ama mantıklı düşünmek gerekir , genel de insan aklını kullanmadığı için üzülür.
Sevdiğiniz bir yer düşünelim
Siz sevdiğiniz o yer de mutlu olursunuz fakat sevdiğiniz yere ulaşamadığımızı ve ulaşamadığımız zaman üzüleceğimizi hiç düşünmeyiz.
Hayatınızın her zamanı orda olacakmış gibi düşünürüz ama bir gün o çok sevdiğiniz yer sizi istemediği zaman yerlebir olmayacak mıyız ?
Umutlanmak gerçekten insanı hayata bağlayan en önemli şeylerdendir .
Lakin boşa umutlanmak insanı ne kadar hayata bağlar siz karar verin.
Boş umutlar insanın kendini kandırmasından doğar , insan kendini kandırdığı zaman yeninden doğduğunu sanar ama bilmez ki kendini her kandırışın da bir gerçekle yüzleşecek ve bu gerçek onu yerlebir edecek.