Merhaba.
Bir baba düşünün aksam gelince kızına sarılan hafta sonu kızıyla gezen onla sohbet eden bir baba..
hayalimdeki baba...
ama gerçekler çok acı.Hayat bekledigimiz gibi değil. Acımasız. Ben hep başkasına özenen bir çocuktum hala da oyleyim. Ben elif ,bu benim hikayem...
Yine vücudumdaki acılarla ve o bagırıkla uyandım.gece çok geç yatmistim yine gecenin 4 üne kadar lif ve yelek islemistim mecburdum tek geçim kaynağımız bu cunku .Babam çalismiyor ,her gün kahveye gidiyor sonra içiyor ve eve geliyor.ardından beni dövüyordu.Alıştım artık bu hayata.Babam geldi ve bana yemek hazırla dedi .mutfağa gittim ve dolabı açtım .yine azıcık peynir bir domates vardı .Sadece babama yetecek kadardı. baharat dolabını açtım cay ve seker yoktu yine.caydanliga baktım dünden kalan dem vardı altını yakıp ısıttım.ekmek posetine bakamak istemedim çünkü yine ekmek yoktu biliyorum.ama babama ekmek yok desem bana kızar yine sen yedin der ve beni doverdi .hemen yan komşuya geçtim ve ayşe teyze nin kızı sedef açtı kapıyı.En iyi arkadasimdi sedef.hemen sordum ekmekleri var mi diye. varmış sedef koşup bir ekmek getirdi. hemen eve geçtim allahtan babam fark etmedi.kesin dünkü içtiği içkiden dolayı hala yari baygindi.odadan yoğun bir koku geliyordu.igrencti.leş gibi içki korkuyordu üstü, değişmeden yatmıştı.
