Choice

Chapter 3

Lachlan's Pov

Nanatili akong nakayuko habang patuloy na umiiyak! Damn it! Sobra akong nag-aalala! Why the hell she collapsed all of a sudden?! Is she sick?! Is there something happened and she chose to hide it to us?! I want an answer to my damn question!

"K-Kuya! Kuya! What happened?! Bakit nagkaganon si Mom?!" Umiiyak na usal ni Asher na kakadating lang. Napayuko na naman ako at napailing. Maging ako ay hindi alam ang isasagot.

"I d-don't know. I really don't know, Ash." Umiiyak na usal ko. Tumabi sya sakin na umiiyak din.

"I'm w-worried." Hindi ko sya sinagot. Ilang minutong katahimikan ang namutawi samin, walang nagsalita at walang kumilos, pareho kaming malalim ang iniisip. Si Dad ay wala dito, Umalis sya kanina and I don't know where the hell he is and I don't care.

Ilang minuto pa kaming naghintay. Napatayo kaming dalawa ng lumabas ang doctor.

"How's Mom? Is she okay now? Can I see her?" Sunod sunod na tanong ko sa doctor.

"Are you the relatives of the patient?" Nakaramdam ako ng inis.

"Of course I am! Magtatanong ba ako sayo kung hindi!?" Inis na sigaw ko. Naramdaman ko namang hinawakan ako ni Ash sa braso.

"I'm sorry, Sir. Need ko lang pong iconfirm." Mahinahong sabi nya. "The patient is now okay but she is struggling in anxiety disorder."

"W-What? A-Anxiety disorder?" Pagkaklaro ko.

"Ano po 'yon, Doc?" Inosenteng tanong ni Ash. Binalingan naman sya ng tingin ng Doctor.

"It's normal to feel anxious time to time, especially if your life is stressful. However, excessive, on going anxiety and worry that interfere with day-to-day activities may be a sign of generalized anxiety disorder." Sabi nya.

"A-Ano pong pwede naming gawin?" Tanong ko. Nanlumo ako ng sobra sa nalaman ko, nakakapanglambot ang katotohanang ito. Bakit nya nilihim samin? At bakit hindi namin napansin? She's depressed and we don't have any idea that she is! This is bullshit!

"Well, the two main treatments for generalized anxiety disorder are psychotherapy and medications. But it may take some trial and error to discover which treatments best for her. You may start by seeing your family doctor, however, she may need to see a psychiatrist or psychologist." Paliwanag pa nya. Napahilamos ako sa mukha ko!

"O-Okay, thanks doc." Sabi ko. Nginitian nya naman ako bago umalis.

Kasalanan to lahat ni Dad! Hindi ko sya mapapatawad! Habol habol ang hiningang tumingin ako sa kawalan! Nagagalit ako! Kinalma ko muna ang sarili ko saka pumasok sa kwarto ni Mom. Nakahiga sya at mahimbing ang tulog, malalim ang eye bags nya at halatang depressed na depressed sya because of Dad!

"How's your Mom?" Hindi ko nilingon ang nagmamay-ari ng boses na 'yon! Ilang segundo pa bago ko sya masamang tiningnan.

"Because of you why Mom is here! How dare you come here like nothing had happened!? Nakalimutan mo na ba? Iniwan mo kami dahil dyan sa kabit mo!" Sigaw ko sa kanya. Galit nya akong tiningnan sa mata pero hindi ako nagpatalo.