ATEŞ VE SU
Ateş bir gün suyu görmüş,yüce dağların arasında sevdalanmış onun deli dalgalarına.Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,yüreginin duruluğuna...Demiş ki suya:Gel sevdalım ol.Hayatıma anlam veren mucizem ol.Su, dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa.Al,demiş,yüreğim sana armağan.
Sarılmış ateşle su birbirine sıkıca,kopmamacasına.Zamanla su buhar olmaya,ateş kül olmaya başlamış.Ya kendisi yok olacakmış ya aşk.Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de alıp gitmiş uzak diyarlara su...
